به گزارش گروه استان های خبرگزاری دانشجو، غلامحسین اسکندری یکشنبه در نشست خبری افزود: با درک تأثیر شفافیت بر عملکرد شهرداری و با توجه به رسالت نمایندگی مردم شیراز در شورای اسلامی شهر، از بدو ورود به شورا، شفافیت و حق دسترسی به اطلاعات را مطالبه کردم، به خصوص با توجه به اهمیت نیروی انسانی، شفافیت در حوزه مدیریت سرمایه انسانی را در اولویت قرار دادم.
وی عنوان کرد: در چند ماه اخیر، اطلاعاتی به دستم رسید که از بی‌انضباطی مالی و مدیریتی گسترده در سالیان اخیر در حوزه نیرو‌های انسانی شهرداری شیراز حکایت دارد، چه در استخدام و نحوه به‌کارگیری و چه در انتصابات و ارتقای کارکنان و چه در پرداخت حقوق و دستمزد؛ اما از آنجا که اساسا قصد افشاگری نداشتم و معتقدم با تحقق شفافیت، فضای افشاگری و مدیریت افکار عمومی هم از میان می‌رود، همچنان بر شفافیت شورا و شهرداری تاکید و پافشاری می‌کنم.
حاشیه‌های صحن علنی شورای شهر شیراز؛ قهر مدیران و ترک جلسه و تذکر به شهردار
عضو شورای شهر شیراز ادامه داد: مردم شیراز شایسته بهترین کیفیت در ارائه خدمت هستند، خصوصا جوانان تحصیلکرده و باسواد که حق دارند از فرصت شغلی برابر برخوردار شوند، بار‌ها با افرادی مواجه شدم که از بیکاری جوانانشان و تبعیض و پارتی‌بازی در استخدام شهرداری یا سایر نهاد‌های دولتی و عمومی شکایت داشته‌اند.
وی خطاب به مردم شیراز گفت: اگر از وجود برخی ناکارآمدی‌ها ناراحت و گله‌مندید، ریشه همه این بی‌کفایتی‌ها در سوءمدیریت منابع انسانی است، بنده ادعا نمی‌کنم که همه این مسائل با شفافیت حل می‌شود، اما مدعی هستم که دسترسی به اطلاعاتی که بار‌ها از شهرداری مطالبه کردم به روشن شدن این موضع تاریک کمک می‌کند.
اسکندری بیان کرد: بعضی مدیران شهری در سال‌های گذشته خدمت‌رسانی به مردم و توسعه شهری را مجموعه‌ای از پروژه‌های کلان مقایس تعریف کرده‌اند و بی‌توجه به هدف اصلی مدیریت شهری، شهر را با کارگاه ساختمانی اشتباه گرفته‌اند، از طرفی بعضی نیز شورای شهر را تبدیل به انجمن صنفی انبوه‌سازان و بساز و بفروشان و پیمانکاران کرده‌اند، چنان که که گویی به جای نمایندگی مردم و دفاع از حقوق عامه، رسالت‌شان دفاع از حقوق هم‌صنفان خود (انبوه‌سازان و پیمانکاران) است.
وی افزود: در بسیاری از کشور‌های به اصطلاح توسعه یافته که قبله همین افراد است، سال‌ها است چنین اقدامات سازه‌ای از قبیل ساخت بزرگراه و پل و تقاطع غیرهم‌سطح منسوخ شده، اما همین اقدامات در شیراز به مدد تجهیزات رسانه‌ای به عنوان اقدام شاخص به مردم معرفی می‌شود.
اسکندری گفت: شهر بی‌ضابطه در حال گسترش است، اراضی وسیع از طریق اعمال روابط به محدوده قانونی الحاق شده یا در حال الحاق است که چنین گسترش‌های لجام گسیخته و تمرکز بر پروژه‌های بزرگ‌مقیاس دهان پرکن، جز عوام‌فریبی نیست و چنین اقداماتی به بهبود کیفیت زیست مردم کمکی نمی‌کند و فقط می‌تواند تمایل بی‌ضابطه برای افزایش چند هزار میلیاردی بودجه و افتخار به آن باشد.
عضو شورای شهر شیراز ادامه داد: در بسیاری از کشور‌ها نمایندگان شورای شهر و شهردار یا مدیران شهری برای پیشگیری از قرار گرفتن در موقعیت تعارض منافع و مدیریت آن ملزم می‌شوند همراه با جزئیات اموال خود، محل درآمد و کسب‌وکار خود را نیز اعلام کنند. در برخی مواقع محدودیت‌های بسیار سخت‌گیرانه‌ای برای حضور برخی اصناف مثل پیمانکاران و انبوه‌سازان ایجاد شده تا مدیریت شهری به جولانگاه تأمین منافع این افراد تبدیل نشده و منافع عمومی زیر نگاه‌های بولدوزری این گروه له نشود، اما نه تنها این موارد در این شهر مورد توجه قرار نمی‌گیرد، بلکه این افراد با عوام فریبی خود را یا تکنوکرات یا افسران سازندگی جا می‌زنند، لذا رسالت اخلاقی دانشمندان، دانشگاهیان و اصحاب رسانه است که این نگرانی‌ها و آسیب‌ها را فریاد زده و مانع از توفیق در همه‌گیری این فریب بزرگ شوند.
عضو شورای شهر شیراز بیان کرد: هزینه‌های این شیوه گران اداره کردن شهر و این فریب‌کاری‌های عمرانی پیمانکاران بر دوش مردم شیراز است، مردم نه فقط در موقع پرداخت عوارض، با گران شدن زندگی روزمره خود، بدون دریافت مابه‌ازای کیفی مناسب، هزینه سودآوری پیمانکاران را به اسم تداوم سازندگی و توسعه و خدمت و ... پرداخت می‌کنند.
اسکندری اضافه کرد: به عنوان عضو شورای و نماینده مردم این کلانشهر وظیفه خود می‌دانم که در برابر این شیوه و تضییع حقوق عامه و عوام فریبی‌ها ساکت ننشینم و به رسالت خود براساس عهدی که با مردم شیراز بستم پایبند باشم.
عضو شورای شهر شیراز ادامه داد: وضعیت امروز بافت تاریخی فرهنگی شهر شیراز که به تعبیر دقیق یکی از صاحب‌نظران لنگرگاه هویتی شهر است، نتیجه تصمیمات سه دهه گذشته است که از نگاه‌های افراطی میراثی و رویکرد حفظ و صیانت که مانع از تجدید حیات مجدد آن همچون قرون گذشته شده است تا نگاه‌های عمران زده که بی‌توجه به ابعاد انسانی، اجتماعی و فرهنگی این پهنه ارزشمند با تخریب‌های گسترده آن، میراث‌های الهام بخش شهر را در معرض نابودی قرار داده است.
وی با بیان اینکه سهل انگاری نسبت به چگونگی انتقال طبیعی فرهنگ به نسل‌های آینده و جریان پیدا کردن عناصر هویتی در زندگی روزمره مردم شهر موجب اختلال در مسیر عادی تحولات اجتماعی شده است، گفت: متولیان امر تلاش دارند این نقصان را با اقدامات نمادین و پر سر و صدا و توسعه‌های بی‌ضابطه رفع کنند.