گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدعلی شبانی، رهبر انقلاب در دیدار با مردم قم، از میان دهها نکته سنجیده و ضروری، بر مسألهای کلیدی تأکید کردند. نکتهای که در دیدار مردمی مطرح شد، اما مخاطب اصلی آن، مسئولین وقت کشور بود. رهبری از مردم سالاری و درنظر گرفتن منافع مردم و کشور صحبت به میان آوردند. حائز اهمیت است که صحبت ایشان علاوه بر جنبه تاکیدی، رنگ و بوی هشدارآمیزی به خود گرفته بود.
«تهدیدهای مردمسالاری» امری است که رهبر انقلاب مسئولان را از خطر آن برحذر داشتند و از مدیران خواستند تا تسلیم این تهدید نشوند. حال این تهدید چیزی نیست جز ذبح کردن منافع مردم به پای خواستههای آمریکا و اسرائیل. به زعم رهبری، مسئولی که با رأی مردم به اختیاراتی میرسد، اما منافع دشمن مردم را تأمین میکند، خود از دشمنان مردم سالاری است.
گاهی برخی اقدامات، در راستای منافع دشمن است، و برخی مواقع، دست به اقدام نزدن و به تعویق انداختن امور چنین حکمی را دارد. رهبر انقلاب برخی از مهمترین مسائل کشور را ذکر کردند که در پرداخت به آن مسائل، نهتنها نباید خواستههای اسرائیل را درنظر گرفت، بلکه برعکس باید ملتزم به منافع مردم و کشور بود. ایشان مسائل را اینگونه ذکر میکنند: «آن کسانی که در مسائل فرهنگی، در مسائل اقتصادی، در مسئلهی تورّم، در مسئلهی تولید، در مسئلهی ارز، در مسائل فرهنگی، در مسئلهی حجاب و ... تصمیم میگیرند، توجّه داشته باشند که ملاحظهی خواستهی آمریکا و مواضع آمریکا و مواضع صهیونیستها را نکنند. ملاحظهی منافع کشور را بکنند، ملاحظهی منافع جمهوری اسلامی را بکنند».
در میان چند مسأله مهم کشور، یک مورد به چشم میخورد که تا پیش از این به بهانه مشکلات اقتصادی و منطقهای نادیده گرفته میشد. «حجاب» یکی از این مسائل است که رهبر انقلاب آن را مطرح کردند. آنهم کنار مسائلی همچون تورم، ارز و تولید. ایشان حتی به بیان «مسائل فرهنگی» اکتفا نکردند و مشخصا مسأله حجاب را مجدداً و برای چندمین بار گوشزد کردند.
تاکید رهبری بر حجاب برای امروز نیست. تحمیلی تلقی کردن مسأله حجاب به کشور و واجب الاطاعه دانستن قانون حجاب در فروردین ۱۴۰۳ در دیدار با مسئولین نظام؛ در نظر گرفتن کشف حجاب به عنوان وسیله بیرون راندن مردم از صحنه مبارزه و سست کردن ایمان آنان که در سال گذشته در دیدار با مردم قم بیان شد؛ امنیت آور تلقی کردن حجاب در دیدار با بانوان در سال ۱۴۰۲؛ مجدداً اشاره به حجاب در دیدار با مسئولین نظام در فروردین ۱۴۰۲ و حرام سیاسی و شرعی خواندن کشف حجاب؛ و همینطور ضرورت شرعی دانستن و تاکید بر الزام آن در دیدار با بانوان در سال ۱۴۰۱ همگی نشان از تاکید مداوم رهبری بر این مسأله است.
جالب است که رهبری حتی با وجود اتفاقات ۱۴۰۱ و فضای ملتهب رسانهها علیه پوشش زنان، منافع کشور و مردم را در نظر گرفتند و بدون توجه به ملاحظات و خواستههای دشمن، از حجاب زن ایرانی تمام قد دفاع کردند. حال ایشان بعد از گذشت دو سال و اندی از اتفاقات ۱۴۰۱، از مسئولین میخواهند در مسائل کشور از جمله حجاب، منافع مردم را قربانی منافع اسرائیل نکنند. گفتن این جمله دشوار است، اما گویی پسرفت و سستی در عملکرد مسئولین به چشم میخورد. اگر در گذشته رهبری قاطعانه بر قانونی بودن حجاب و حرام سیاسی بودن بدحجابی تاکید داشتند، اکنون باید مراقب مسئولینی باشند که بخاطر خواستههای آمریکا، مسأله حجاب را پشت گوش نیندازند. آیا اسم این، بازگشت به عقب نیست؟
برای همه روشن است که خواست آمریکا در مسأله حجاب زن ایرانی چیست. با جستجوی ساده در رسانههای فارسی زبان آمریکایی مانند VOA و دیگر رسانههای فارسی زبان وابسته، به مخالفت آشکار با قانونی شدن حجاب برمیخوریم. رسانههایی که روزانه چندین خبر خود را به قانون حجاب و پوشش زنان اختصاص میدهند. ملاحظات آمریکا و دشمنان ایران درباره حجاب زن ایرانی روشن است. اما مسئولین در این امر چه کوتاهی مرتکب شدهاند که از سمت رهبری به آنان هشدار داده شده؟
بعد از فراز و نشیبهای طولانی، «لایحه حمایت از خانواده از طریق فرهنگ عفاف و حجاب» به قانون تبدیل شد. قانونی که از دل ساختارهای مشروع و رسمی کشور بیرون آمد و منتظر ابلاغ بود. اما بلافاصله، قانون با هجمه از سوی دولت و رسانههای دشمن مواجه شد. از طرفی رئیس جمهور در آنتن زنده صدا و سیما، قانون را غلط تفسیر میکرد و از طرفی دیگر رسانههای دشمن دست به سیاهنمایی درباره قانون میزدند. معاون حقوقی رئیس جمهور در توضیح قانون، به طرز عجیب و مشکوکی بالای ده مورد اشتباه در توضیح قانون داشت و مسیح علینژاد در خارج از کشور مردم را به مبارزه مدنی علیه قانون دعوت میکرد.
این کش مکش تمام نشد تا جایی که ادعایی از سمت برخی نمایندگان مطرح شد. ادعا از دستور شورای عالی امنیت ملی و مصوبهای برای تعویق قانون خبر میداد. خبری که توسط رئیس مجلس و رئیس جمهور بهگونهای تایید شد. ادعایی که حتی تا یک روز قبل از سخنرانی رهبری توسط سخنگوی دولت بازگو میشد. این مسأله باعث شد موج رسانهای علیه قانون به راه افتد و فعالیت موافقان قانون حجاب، ضد امنیت ملی تلقی شود. بعد از سرکوب قانون، مشخص شد، مصوبهای از سمت شعام صادر نشده و حتی نماینده رهبری در شورای عالی این موضوع را تکذیب کرد. ماجرا از این قرار بود که دبیرخانه شورای عالی که اختیارات لازم برای به تعویق انداختن قانون را ندارد، به مجلس توصیه نامهای ارسال کرده بود. توصیهنامهای که به تایید اعضای شورا نرسیده و حتی در شورای عالی مطرح هم نشده بود.
اکنون بعد از فراز و نشیبهای پیش آمده برای قانون، رهبری درکنار مسأله تورم و تولید، از حجاب صحبت میکنند و مهمتر آنکه از مسئولین میخواهند ملاحظه مواضع و خواستههای آمریکا و اسرائیل را نکنند. حال باید ببینیم واکنش مسئولین نسبت به سخن رهبری چیست؟ آیا با عقبنشینی غیر تاکتیکی، منافع اسرائیل را تأمین میکنند؟ آیا قرار است عدهای در داخل، خواست دشمن را با ابزارهای نرم و رسانهای به جامعه تحمیل کنند؟ یا اینکه مسئولین منافع ملت را درنظر میگیرند و صلاح مردمی که به با رای آنان سرکار آمدهاند را تأمین میکنند؟