گزارش
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ ترامپ دوباره به کاخ سفید بازگشت و رهبری به بازدید از بخش خصوصی رفت. این نشان از راهبردی است که فرمانده کل قوا، آیت الله خامنه‌ای در برابر فشار‌های خارجیو یاوه گویی‌های سران جدید کاخ سفید در نظر دارد.
از درون خود طلب، آنچه ز بیرون طلبی!
در سال ۱۳۶۶ ایران از آرژانتین سوخت ۲۰ درصد وارد کرد. سوخت یا به تعبیر دقیق‌تر اورانیوم غنی‌سازی‌شده‌ی ۲۰ درصدی که اواخر دهه ۸۰ ذخایر آن رو به اتمام و برای رادیو دارو‌ها نیز مورد نیاز کشور بود. همچنین ۸۰ هزار بیمار نیز چشم انتظار آن بودند تا بتوان ازاین طریق فرایند درمان شان را میسر کرد.
بر همین اساس، علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی به البرادعی، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نامه نوشت و اعلام کرد که ایران قصد دارد دوباره از آرژانتین این سوخت را خریداری کند.
اما روسیه و آمریکا متفقا نامه نوشتند و شروط بلندبالایی را در راستای آن مطرح کردند که این موضوع با منافع ملی ایران همخوانی نداشت.
همچنین بنا شد که این سوخت از آمریکا خریداری شود، اما آمریکایی‌ها نه‌تنها دوباره شروطی را مطرح کردند بلکه قصد داشتند که به وعده خود نیز عمل نکنند.
رهبر انقلاب از این قضیه پرده برداشته و فرمودند: «آمریکایی‌ها گفتند که شما هر چه تولید ۳.۵ درصد دارید به ما بدهید، ما در مقابل به شما ۲۰ درصد می‌دهیم. دو رئیس‌جمهور معروف آن روز دنیا را -که من نمی‌خواهم اسم بیاورم و با ما هم روابط خوبی داشتند- واسطه قرار دادند که این اتّفاق و این معامله انجام بگیرد، مسئولین کشور ما هم قبول کردند؛ مال نیمه‌ی دوّم دهه‌ی هشتاد است. وسط مذاکرات، دیده شد که آمریکایی‌ها دارند کلک می‌زنند، فهمیدیم که آنها دارند کلک می‌زنند، جلویش گرفته شد.»
از این مقطع ایران تصمیم گرفت که خود آستین‌هایش را بالا زده و غیرممکن را ممکن کند. جوانان ایرانی و مشخصا شهید شهریاری دست به اقدامی زدند که حتی برای آمریکایی‌ها هم قابل باور نبود.
ایشان سوخت ۲۰ درصد را که سخت‌ترین مرحله فرایند غنی‌سازی است، تولید کردند و موجب افزایش توانمندی ایران در غنی‌سازی اورانیوم و تولید انرژی هسته‌ای شدند. صالحی در این زمینه می‌گوید: «غربی‌ها گفتند ایران بلوف می‌زند و ما گفتیم گزارش‌های آژانس این موضوع را تایید خواهد کرد.»
این دستاورد متهورانه و غیورانه باعث شد ایران به خودکفایی در تولید انرژی هسته‌ای برسد و امروز علی‌رغم آنکه ایران قصدی بر دستیابی به سلاح هسته‌ای نداشته، اما از «بازدارندگی نهفته هسته‌ای» نیز برخوردار شده است.
این اقدام شهریاری، عملی بود که قدرت ایران را افزایش داد و مستوجب تقدیر مقام معظم رهبری نیز شد. علی‌اکبر صالحی به نقل از رهبری در این باره گفته: «رهبری فرموده‌اند که این پروژه ۲۰ درصد باید الگویی برای ملت ما باشد که هرگاه اراده کنند اراده‌شان محقق خواهد شد.»
این واقعیت تاریخی، مصداقی از راهبردی است که امروزه مدنظر رهبر معظم انقلاب می‌باشد و نشانه‌ای از آن در بازدید ایشان از نمایشگاه " پیشگامان پیشرفت" توانمندی‌های بخش خصوصی نمودار شد؛ ایجاد و افزایش توانمندی‌ها و حل مسائل به صورت درون‌زا. راهبردی که مانع از رکود کشور در برابر سنگ‌اندازی‌های دشمنان ملت ایران خواهد شد.
عشق یک طرفه!
بعد از ۴ سال دوری از کاخ سفید، ترامپ دوباره بازگشته و هنوز نیز به طور کامل مشخص نیست که چه راهبرد‌ها و سیاست‌هایی را در نظر دارد. با این حال و علی‌رغم تجربه پیشین ترامپ مبنی‌بر فشار حداکثری به ایران، هنوز نیز برخی اصلاح‌طلبان چشم به ایالات متحده دوخته و با آنکه جمهوری اسلامی می‌بایست سال بعد با محصول برجام یعنی «اسنپ بک» دست و پنجه نرم کند، دست از عشق یک طرفه خود به آمریکا برنداشته و باز هم دم از مذاکره می‌زنند.
اینان که تراژدی دهه ۹۰ یعنی برجام را به ایران تحمیل کرده و بیش از آنکه منافع ملی را تامین کنند، با «دیپلماسی وارونه» منافع دیگری را تامین کردند، هنوز نیز دست از ایده‌ی شکست‌خورده «مذاکره برای مذاکره» برنداشته‌اند. ناصر هادیان، استاد روابط بین‌الملل درباره مذاکره با ترامپ می‌گوید: «در مسیر مذاکره می‌توان مشخص کرد که تحریم‌های اولیه، ثانویه و حتی تحریم‌های ایالتی به‌تدریج لغو می‌شوند.» این در صورتی است که دهه ۹۰ عرصه تجربه این ایده بوده و ناکارآمدی آن نیز بیش از پیش عیان شده است و صد البته که آزموده را آزمودن خطاست!
مَفرّی درونی!
با آنکه هنوز عده‌ای به بیراهه‌های متکی مذاکره با آمریکا چشم اندوخته‌اند، اما رهبری چشم‌انداز دیگری را مدنظر دارد. ایشان به جای چشم دوختن به اقدامات آمریکا و غرب همچنان که اقدام شهید شهریاری را الگویی برای ملت می‌دانستند، عمل ایشان را به مثابه راهبردی در برابر دولت ترامپ و سیاست‌های وی می‌دانند. چیزی که بار‌ها نیز آن را بیان کرده‌اند.
ایشان پیش‌تر در این زمینه فرموده است: «ما عرض کردیم «اقتصاد مقاومتى»؛ اقتصاد مقاومتى یعنى ما اگر به نیروى داخلى، به ابتکار جوان‌ها، به فعالیت ذهن‌ها و بازو‌ها در داخل تکیه کنیم و اعتماد کنیم، از فخر و منّت دشمنان خارجى، خودمان را رها خواهیم کرد؛ راه درست این است.»
به واقع ایشان بیش از آنکه راه حل مسائل ایران را از خارج ایران ببینند، آن را در داخل می‌دانند و از همین رو نیز در بازدید از نمایشگاه توانمندی‌های بخش خصوصی فرمودند: «تنها راهبرد پیشبرد کشور، استفاده از توانمندی‌های بخش خصوصی است.»
راهبردی که قدرت ایران را درون‌زا کرده و به جای اتکا به تکیه‌گاه‌های سستی به مانند برجام که با خروج آمریکا بر باد رفت، به تکیه‌گاهی استوار و مقاوم یعنی ملت و منابع ایران رهنمون می‌سازند. مَفرّی درونی که نتیجه آن قدرتی پایدار برای ایران در باغ‌وحش بین‌الملل کنونی خواهد بود.
ارسال نظرات