به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو؛ روز ۷ فوریه اهمیت تاریخی و سیاسی زیادی در جهان دارد. در ادامه به مرور برخی از مهمترین رویدادهای آن میپردازیم.
در هفتم فوریه ۱۲۹۴ میلادی، ایران به دستور گیخاتوخان، ایلخان مغول، برای نخستین بار پول کاغذی به نام «چاو» را به عنوان واحد پول رسمی در کشور معرفی کرد. این اقدام در واقع تقلیدی از چین بود که در آن زمان پول کاغذی را به طور رسمی در اختیار داشت. در چین، حکام مغول و بهویژه در دوران دودمان یوان از دو دهه پیشتر پول کاغذی را در این کشور رواج داده بودند.
پول کاغذی در چین اولین بار به صورت «بلوکی» (نوعی مُهرزنی) در سال ۶۰۰ میلادی به عنوان برات خزانهداری دولت چاپ میشد و برای حل مشکلات مالی دولت در مواقع کمبود طلا یا نقره، این نوع پول بهطور موقت چاپ میشد. اما از سال ۱۲۷۱ میلادی، خان بزرگ مغولها (قاآن)، برای حل بحران مالی و پرداخت هزینههای دولت، پول کاغذی را به طور گسترده در چین معرفی کرد. این پول کاغذی به مرور در زندگی روزمره مردم چین نقش مهمی ایفا کرد.
گیخاتوخان، در زمان حکومت خود در ایران، تصمیم گرفت پول کاغذی مشابه پول چین را در کشور خود رواج دهد. در این راستا، به دستور گیخاتوخان، پول کاغذی «چاو» در تبریز تهیه شد و به تدریج در سراسر قلمرو ایلخانان جایگزین سکههای طلا و نقره شد. این پول کاغذی که با نقوش و حروف چینی چاپ میشد، به سرعت در ایران رواج یافت.
با این حال، مردم و تجار ایرانی از همان ابتدا به پول کاغذی «چاو» بیاعتماد بودند. در تبریز و شیراز، برخی مغازهداران از پذیرش آن خودداری کردند و حتی آن را «چاو نامبارک» نامیدند. این مخالفتها و نارضایتیهای عمومی باعث شد که چند ماه پس از شروع استفاده از پول کاغذی، گیخاتوخان اعتبار آن را لغو کند و پول کاغذی از گردش خارج شود.
در هفتم فوریه ۱۹۴۲، ویدکوم کیسلینگ، سیاستمدار نروژی که تحت حمایت آلمان نازی بود، به عنوان رهبر دیکتاتور نروژ منصوب شد. کیسلینگ در دوران جنگ جهانی دوم به عنوان یک فرد دستنشانده آلمان نازی شناخته میشد. او پس از اشغال نروژ توسط آلمان در سال ۱۹۴۰، به همکاری با نازیها پرداخته و در نهایت در این تاریخ به عنوان نخستوزیر نروژ انتخاب شد. تصمیمات کیسلینگ باعث اعتراضات شدید مردم نروژ و جنبش مقاومت در برابر حکومت نازیها شد.
در ۱۸ بهمن ۱۳۲۸ هجری خورشیدی (۷ فوریه ۱۹۵۰)، دکتر محمد مصدق، نخستوزیر وقت ایران، در اجتماع بزرگی در میدان بهارستان در اعتراض به سوء جریانات انتخابات سنا و مجلس شورای ملی سخنرانی کرد. مصدق که از رهبران جبهه ملی ایران بود، اعلام کرد که دولت با گشودن مجلس پیش از برگزاری انتخابات در تهران مرتکب نقض قانون شده است و این عمل دولت را دیکتاتوری و استبداد نامید. دکتر مصدق از مردم خواست که در برابر این تخلفات انتخاباتی ایستادگی کنند. این اعتراضها زمینهساز حرکتهای ضد دولتی و افزایش فشارها بر دولت وقت شد.
در هفتم فوریه ۱۹۰۰، اتحادیههای کارگری انگلستان به طور رسمی حزب کارگر را تأسیس کردند. این حزب که از حرکتهای اجتماعی و اتحادیههای کارگری نشأت گرفته بود، به زودی به یکی از احزاب اصلی سیاسی انگلستان تبدیل شد. تأسیس حزب کارگر نتیجه انقلاب صنعتی در انگلستان بود که شرایط سخت کارگران و نیاز به نمایندگی سیاسی آنان را ایجاد کرده بود.
در هفتم فوریه ۱۹۹۰، حزب کمونیست شوروی پس از ۷۳ سال، اعلام کرد که به این انحصار سیاسی پایان میدهد. این اقدام بخشی از اصلاحات گستردهتری بود که میخائیل گورباچف، رهبر وقت شوروی، تحت عنوان «پروسترویکا» و «گلاسنوست» انجام داد. گورباچف در سال ۱۹۸۹ اجازه تشکیل احزاب جدید را در شوروی داد و این روند در نهایت به فروپاشی حزب کمونیست و از بین رفتن نظام کمونیستی در شوروی منجر شد.
در هفتم فوریه ۱۸۹۹، قرارداد صلح میان آمریکا و اسپانیا در سنای آمریکا تصویب شد و این جنگ به پایان رسید. جنگ آمریکا و اسپانیا که از ۱۸۹۸ آغاز شده بود، منجر به شکست اسپانیا و از دست دادن مستعمرات خود در مناطق کارائیب و اقیانوس آرام شد. اسپانیا در این جنگ کوبا، پورتوریکو و فیلیپین را از دست داد و این مناطق تحت کنترل آمریکا درآمدند.