برخورداری از پیوست رسانه‌ای در دیپلماسی فرهنگی زمینه را برای ورود سرمایه به کشور فراهم می‌کند

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، رایزن فرهنگی ایران در افغانستان درباره رویکرد دستگاه دیپلماسی فرهنگی برای تحقق شعار سال جاری (سرمایه گذاری برای تولید) با بیان اینکه زمینه چینی برای شناخت درست ظرفیت‌های کشور مقصد باید باشد، گفت: در این خصوص باید با در نظر داشتن پیشینه همکاری‌ها و جلوگیری از تکرار رویکرد‌هایی که به نتیجه ملموسی نائل نشده‌اند عمل کرد.

سید روح الله حسینی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در افغانستان افزود: ضمن اینکه ضرورت بر برخورداری از پیوست رسانه‌ای در چنین فعالیت‌هایی می‌تواند زمینه را برای ورود سرمایه به کشورمان فراهم آورد. در این خصوص بر یک سه‌گانه لازم است تاکید شود؛ شناخت، بسترسازی و اقدام.

وی درباره اینکه چگونه می‌توان فعالیت‌های فرهنگی خارج از کشور را در مسیر رونق سرمایه برای تولید قرار دارد، تصریح کرد: ایجاد ساز و کار همکاری و هماهنگی بین ارگان‌های فعال جمهوری اسلامی ایران در کشور مقصد همراه با ایجاد زمینه فعالیت گسترده اقتصادی و فرهنگی با تکیه بر داده‌های مشترک از ملزومات این کار است؛ همچنین تعیین وظایف و هماهنگی با حاکمیت در مسیر ایجاد فضای اعتماد دو جانبه و جلوگیری از ارسال پیام‌های منفی نیز می‌تواند مسیر رونق سرمایه گذاری را هموار سازد.

حسینی سپس درباره چالش‌های اصلی فعالیت فرهنگی بین المللی در راستای هدف رونق بخشیدن به سرمایه گذاری در داخل گفت: نشناختن درست ظرفیت‌های کشور مقصد، فضای ناهماهنگ میان ارگان‌های دخیل در کشور مقصد، ناسازگاری برنامه ریزی در داخل کشور مبدا برای رسیدن به رونق بخشی به سرمایه گذاری، بی توجهی به اولویت‌های موجود و متناسب با شرایط و نیاز‌های اساسی، ناهمگونی میان تصمیم سازان و تصمیم گیران در بین کشور مبدا و مقصد از جمله چالش‌های اصلی این حوزه هستند.

رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در افغانستان با بیان اینکه دیپلماسی فرهنگی مشتمل بر تعاریف گوناگونی است و در ابتدا باید مفاهیم مرتبط با آن را از نگاه گذراند، تاکید کرد: دیپلماسی فرهنگی به معنای یک بعدی حرکت کردن در عرصه فرهنگی بدون نظرداشت دیگر عناصر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی فعال در عرصه‌های مربوط به کشور، نمی‌تواند جز در ترسیم کلیات امور و نظریات کلی، کار دیگری را از پیش برد.

وی ادامه داد:، اما در صورتی که دیپلماسی فرهنگی مشتمل بر پیوست‌های اقتصادی، هنری، اجتماعی، سیاسی، رسانه‌ای، علمی و ... باشد و در یک آهنگ مناسب و همزمان اقدام به فرآوری داشته‌ها کند و با نیاز سنجی در کشور مقصد و توان سنجی در کشورمان همراه باشد؛ بی تردید بستر ایجاد فضای مناسب برای افزایش صادرات محصولات فرهنگی فراهم خواهد شد. هر چند تجربه و تحلیل درست از شرایط سیاسی بین طرفین باید به عنوان پیش فرض اقدامات پیش گفته در نظر گرفته شود تااینکه فرصت‌ها به چالش تبدیل نشود.