زیرِزمین گردشگری، طبیعت گردی و بوم گردی داخلی چه خبر است؟ / ترویج یک زندگی خاص به نام توسعه صنعت توریسم بدون نظارت‌های قانونی از وزارتخانه تا مجلس و...!

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، گردشگری داخلی و بوم گردی از کسب و کار‌هایی است که سال‌ها بدون نظارت خاص رها شده و هر روز افراد بیشتری جذب آن می‌شوند. حوزه‌ای که از پر مخاطب‌ترین محتوا‌های در حال انتشار با عناوین مختلف تبلیغاتی، سبک زندگی و کسب و کار در شبکه‌های اجتماعی است.

با اینکه این موضوع مانند بسیاری از موارد این دست دارای مشتریان خاص است، اما محتوای منتشر شده از آن به شکل فراگیر بدون هیچ نظارت یا پیوست فرهنگی دست به دست می‌شوند.

محتوا‌هایی که از هویت ایرانی و اسلامی فاصله گرفته و تبدیل به یک صنعت برای گسترش ابتذال و ترویج بی حیایی در جامعه شده است، که اگر عدم نظارت و رها شدن آن در زیرزمین حوزه گردشگری داخلی و حتی خارجی توسط وزارتخانه مربوطه و سایر دستگاه‌های نظارتی ادامه پیدا کند ضربه‌ای مهلک به سبک زندگی و تصویر ایران می‌زند.

از سوی دیگر به نظر می‌رسد تماشای مناظر طبیعی، و بهره مندی جاذبه‌های تاریخی و گردشگری تبدیل به بهانه‌ای برای اغواگری و فساد لایه‌ای زیر بستر این صنعت مهم یعنی گردشگری، بوم گردی و طبیعت گردی شده است.

در تبلیغات تورگردان‌ها به وفور از رقص، استفاده از آلات قمار، اختلاط زن و مرد و رفتار‌های هنجارشکنانه از این دست استفاده و در حال عادی سازی این موارد در تور‌های داخلی هستند که با وجود بلاگر‌های این حوزه به صورت گسترده در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی منتشر می‌شوند.

در این شرایط بیشترین ضربه به گردشگری خانواده محور زده می‌شود، طوری که کمتر خانواده‌ای با الگوی ایرانی و اسلامی به سمت صنعت بومگردی که به خودی خود امری مطلوب و از حوزه‌های خوب برای سرمایه گذاری است خواهد رفت.

حتی به نظر می‌رسد مافیا و دست‌های پشت پرده‌ای در این حوزه وجود دارد که نه تنها مراکز گردشگری و بومگردی را برای استفاده خانواده محور، بومی‌سازی نمی‌کند بلکه بر عکس و با تبلیغات گسترده‌ای در جهت ضد آن موجب ترویج فساد و فحشا زیر پوست این صنعت خواهد شد.

امنیت اخلاقی، فرهنگ بومی و میراث فرهنگی در این حوزه به شدت مورد تهدید است و علاوه بر ترویچ مواردی که در مورد تبلیغات ناهنجار در این حوزه در وجود دارد، شاید لازم باشد وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با دقت بیشتر و پیوست‌های فرهنگی خانوادگی نظارت لازم را به عمل آورد و از دستگاه انتظامی کشور انتظار می‌رود در این راستا مطابق قوانین کشور با متخلفان این حوزه در فضای مجازی و چه در حوزه بوم و مستعد گردشگری برخورد لازم را به عمل آورد.

لازم به ذکر است در لایحه «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» معروف به لایحه حجاب تکالیفی برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بر شمرده شده که نگاه دوباره به آن خالی از لطف نیست:

۱- برنامه ریزی فرهنگی گردشگری اسلامی و طراحی الگو‌های اسلامی ایرانی در برگزاری انواع گشت‌های سیاحتی

۲- نظارت از طریق تهیه و تدوین دستورالعمل اجرایی جهت دفاتر خدمات سیاحتی و گردشگری اماکن اقامتی و پذیرایی، موزه‌ها و بنا‌های تاریخی به منظور ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در اماکن تحت نظارت و استفاده از ظرفیت تشکل‌های حرفه‌ای گردشگری

۳. بررسی صلاحیت عمومی و تخصصی متقاضیان فعالیت در مراکز تحت پوشش وزارتخانه اعم از مدیران متصدیان و شاغلان دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری مراکز اقامتی و پذیرایی راهنمایان گردشگران توسط حراست وزارت خانه به منظور پیشگیری از ورود افراد فاقد صلاحیت بر مسند مشاغل مذکور در جهت تأمین امنیت اخلاقی برای خانواده‌ها در این مراکز و اصلاح مقررات مربوط بر اساس این قانون

۴. اطلاع رسانی به گردشگران نسبت به قوانین جمهوری اسلامی ایران در مورد شئون اسلامی و فرهنگی و نظارت بر گروه‌های گردشگر خارجی به منظور رعایت شئون اسلامی و تبیین سبک زندگی اسلامی خانواده محور»

۵. طراحی و اجرای آموزش‌های سبک زندگی اسلامی خانواده محور» و «فرهنگ عفاف و حجاب» در سرفصل‌های دوره‌های عمومی گردشگری با همکاری سازمان تبلیغات اسلامی برای مؤسسات تحت پوشش

۶- ایجاد نهاد سفر و گردشگری خانواده محور با بهره گیری از سامانه هوشمند یکپارچه گردشگری به منظور عمومی سازی گردشگری و استفاده از امکانات و خدمات رفاهی دستگاه‌های مختلف به گونه‌ای که سالانه حداقل چهل درصد اماکن در اختیار زوجین در دو سال اول ازدواج خانواده‌های دارای سه فرزند و بیشتر و اشخاص و خانواده‌های معرفی شده از سوی نهاد‌های ذی ربط قرار گیرد.

۷. نظارت، شناسایی و جلوگیری از فعالیت‌های غیر مجاز در فضای حقیقی و مجازی گردشگری و تفریحی از طریق فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (فراجا) و معرفی آنها به مرجع قضائی

همچنین در فصل پنجم مربوط به جرایم و تخلفات نیز آمده است:

در صورتی که در محل کسب حرفه یا شغل مجازی یا غیر مجازی، صاحبان یا کارکنان آنها به هر ترتیب مرتکب برهنگی، بی، عفنی کشف حجاب یا بدپوششی شوند علاوه بر اعمال مجازات مقرر برای مرتکب، صاحب حرفه یا شغل در مرتبه اول به جزای نقدی درجه پنج با دو ماه سود ناشی از درآمد آن شغل هر کدام بیشتر باشد و به تشخیص قاضی ممنوعیت خروج از کشور شش ماه تا دو سال و در مراتب بعدی به جزای نقدی درجه چهار یا چهار ماه سود ناشی از درآمد آن شغل هر کدام بیشتر باشد و ممنوعیت خروج از کشور شش ماه تا دو سال محکوم می‌شود.

در تبصره یک این ماده هم آمده: مسیر‌ها و محل‌های گردشگری به عنوان محل کسب و کار مسؤولان با متصدیان یا صاحبان گروه‌ها و گشت (تورها) و اردو‌های گردشگری اعم از رسمی یا غیر رسمی محسوب می‌شود.

براساس ماده ۷۴، مدت زمان اجرای آزمایشی این قانون، سه سال از تاریخ لازم الاجرا شدن آن است.

در پایان باید خاطر نشان شد، صنعت فرهنگی که گردشگری یکی از پر رونق ترین آنها در این مورد است نیاز به پیوستهای فرهنگی دارد و لازم است تا بازنگری در سطح نظارتی شود تا با خانواده محور شدن این صنعت به خصوص در بخش بومگردی و طبیعت گردی ضمن حفظ قوانین و هنجارهای کشور به بستری مناسب برای استفاده عموم مردم و گسترش فرهنگ بومی و عمومی ایران اسلامی تبدیل شود نه اینکه  بر علیه خود عمل کند و موجب تخریب میراث گرانبهای فرهنگی کشور و حتی رها شدگی در طبیعت و تخریب محیط زیست شود.