
عید غدیر با طعم اقتدار/ولایت در وعده صادق ۳ متجلی شد
به گزارش خبرنگار گروه استانهای خبرگزاری دانشجو، حانیه مرادیفر؛ دیشب در حالی که امت مسلمان خود را برای بزرگداشت یکی از عظیمترین اعیاد اسلامی یعنی عید غدیر خم آماده میکرد، خبری بهسرعت فضای رسانهای جهان را درنوردید: جمهوری اسلامی ایران با انجام حملهای گسترده و دقیق، چندین پایگاه حساس نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی را در تلاویو هدف قرار داد.
در این حمله که ساعاتی پس از اذان مغرب و در لحظاتی روحانی و معنوی صورت گرفت، بار دیگر تلاقی ایمان، عقیده و اراده نظامی ایران، نمایشی روشن از فلسفهی غدیر را به تصویر کشید: ولایتی که فقط بر زبان جاری نیست، بلکه در لحظهی خطر، به میدان عمل میآید.
غدیر، واقعهای تاریخی یا راهی ابدی؟
برای بسیاری، غدیر خم تنها رویدادی تاریخی در قرون گذشته است. اما برای شیعه، غدیر، نقطهی آغاز است؛ شروع راهی روشن برای پیروی از ولایت، ایستادگی در برابر ظلم و تشکیل جامعهای بر پایه عدالت علوی.
در غدیر، پیامبر اسلام (ص) با بالابردن دست علی (ع)، اعلام کرد که رهبری امت تنها باید در دستان شایستهترین فرد باشد؛ نه بر اساس ثروت، قدرت یا نسب، بلکه بهخاطر ایمان، عدالت و شجاعت.
و امروز، در امتداد همان مسیر، ایران اسلامی پرچم آن ولایت را با افتخار برافراشته است؛ نه فقط در قالب مناسک، بلکه در میدان نبرد حق و باطل.
شمشیر غدیر در تلاویو کشیده شد
ساعت حدود ۲۱ بهوقت تهران. منابع رسمی اعلام کردند که یگانهای موشکی و پهپادی ایران با همکاری نیروهای مقاومت، حملهای برقآسا را به چند هدف نظامی در عمق سرزمینهای اشغالی ترتیب دادهاند. تصاویر ماهوارهای از شعلههای آتش و گزارشهای تأییدنشده از ناتوانی سامانههای گنبد آهنین، از یک حقیقت حکایت میکرد: تلاویو، برای چند ساعت، قلبش از تپش ایستاد.
تحلیلگران غربی این حمله را «پیام واضح» جمهوری اسلامی به رژیم صهیونیستی و حامیانش دانستند؛ پیامی که با زبان موشک و بر بستر ایمان مخابره شد. ایران، در شب عید ولایت، پاسخی در خور شأن به جنایتهای اخیر علیه مردم فلسطین داد و یکبار دیگر نشان داد که تحملش حدی دارد.
اقتدار منطقهای ریشه در ولایت دارد
حمله شب گذشته تنها یک عملیات نظامی نبود؛ بازتابی بود از قدرت بازدارندگی، انسجام راهبردی و عمق ایدئولوژیک ایران. در جهانی که بسیاری از ارتشها بهدنبال سلاح و زرادخانهاند، ایران نشان داد که مهمترین سلاحش، ایمان و پیروی از خط ولایت است.
چه چیزی جز غدیر میتواند در دل جوان ایرانی شجاعتی چنین خلق کند؟ چه چیزی جز آموزههای علی (ع) میتواند در دل فرماندهان نظامی ایران، چنین بینشی نسبت به دفاع از مظلومان پدید آورد؟
غدیر امسال؛ جشن تولد دوباره غیرت اسلامی
امسال، غدیر حال و هوایی دیگر دارد. وقتی مادران ایرانی نقل و شیرینی بین همسایهها تقسیم میکنند، دلشان شاد است از آنکه فرزندان این سرزمین، در شب ولایت، ضربهای کاری بر پیکرهی دشمن وارد کردهاند.
وقتی پدران، در مساجد دعا میخوانند، لبخندشان از رضایت است که ایران فقط جشن نمیگیرد؛ ایران در عید هم فریاد میزند، هم میجنگد، هم یاری میکند.
وعدهی ما: «أینَ المُنتَقِمُ لِدمِ المَقتولِ بِکَربَلا؟»
در زیارت عاشورا میخوانیم: «أین المنتقِم لدم المقتول بکربلا؟» امروز، شاید دل شیعه آرامتر شده باشد. شاید زخمی از دل آزادگان التیام یافته باشد. چراکه پاسخ آن سؤال را، نه در کلمات، بلکه در صدای انفجارها شنیدیم؛ در کابوس شبانهی فرماندهان صهیونیست؛ در چشمان پرنور مادری که فرزندش را از زیر آوار غزه بیرون کشیده.
این صدای ولایت است. صدای علی (ع)، که نه فقط از منبر، بلکه از قلب تلاویو شنیده شد.