مسئولان باید مردم را به مشارکت واقعی امور دعوت کنند

به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، آیت الله جوادی آملی امروز در دیدار استاندار مازندران اظهار کرد: خداوند برکات بسیاری به کشور ما عطا کرده است؛ شمال ایران با دریای پربرکت و سلسله جبال البرز نمونه‌ای از این نعمت‌هاست که باید از آن بهره‌برداری صحیح شود. مردم مازندران نیز مردمی بزرگوار، با محبت و با عاطفه بودند و بار سنگینی بر دوش دولت نگذاشته‌اند.

وی افزود: با وجود رود‌های پرآب و نزولات آسمانی فراوان، نباید مازندران دچار کم‌آبی یا کمبود برق شود. در این سال‌ها بار‌ها تأکید شده که برای جلوگیری از هدررفت منابع آبی باید سدسازی و مدیریت صحیح انجام گیرد، اما هنوز بخشی از این ظرفیت‌ها معطل مانده است.

آیت الله جوادی آملی گفت: در حکومت‌های مادی، فرمان از بالا صادر می‌شود و مردم مأمور به اطاعت صرف هستند، اما در فرهنگ قرآنی و نظاماسلامی، اساس بر همکاری و همیاری است. قرآن هیچ‌گاه نمی‌گوید بروید انجام دهید، بلکه پیغمبر و امامان معصوم می‌فرمایند من امامم، شروع کردم حالا بیایید با هم انجام دهیم. این تفاوت جوهری حکومت اسلامی با سایر نظام‌هاست.

این مرجع تقلید بیان کرد: مسئولان باید پیشگام باشند و مردم را به مشارکت واقعی دعوت کنند، چرا که اداره کشور تنها با همیاری و همراهی صمیمانه مردم و مدیران امکان‌پذیر است. آنچه ملت ایران را متمایز کرده، اخلاص، ادب و بزرگواری آنهاست؛ همان چیزی که قرآن از آن به الفت قلوب یاد می‌کند.

وی با استناد به آیه ﴿لَوْ أَنْفَقْتَ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مَا أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ﴾ گفت: این الفت و محبت الهی را هیچ ثروت و قدرتی نمی‌تواند ایجاد کند. خداوند به پیغمبر خود می‌فرماید اگر همه ذخایر طلا و نقره جهان را خرج می‌کردید، چنین پیوندی میان دل‌ها را نمی‌توانستی پدید آوری!

آیت الله جوادی آملی عنوان کرد: این همان سرمایه‌ای است که ملت ایران نیز با خیل عظیم مردان و زنان و جوانان خود با همه تفاوت‌ها و سلایق مختلف، در سایه قرآن و مکتب اهل‌بیت (علیهم السلام) به دست آورده و همین موجب بزرگی و سربلندی ماست.

وی بیان کرد: ایران ملتی بزرگ و بزرگوار است، ایران هم تاریخ، هم جغرافیا، هم ریشه فرهنگی و هم ریشه تمدنی دارد. در حالی که اگر سراسر آمریکا را بکاوید، اثری از اصالت و تمدن و هنر نمی‌بینید؛ حالا که بزرگیم چرا بزرگی نکنیم؟! بزرگی ملت ایران تکبر نیست، بلکه این اظهار شکر بابت نعمت خدادادی است که وظیفه شکرگزاری را نیز بیشتر می‌کند.