رمز قاضی زمانه شدن آیت‌الله بهجت چیست؟

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، حسین یکتا، دبير سابق ستاد راهيان نور در جمع دانشجویان دوره شهید رجب بیگی در دانشگاه فردوسی مشهد به ایراد سخن پرداخت که مشروح آن بدین شرح است:

بچه ها مثل شهدا وارد حرم بشید، مثل شهدا کبوتر مشهد باشید. اگر مشهد اومدید از مشهد استفاه کنید. خدمت امام رضا (ع) رسیدید به عنوان یک جمع بسیجی اولا باور کنید که بدون دعوت نیومدید توفیقی اومدید؛ بسیج ثبت نام کردید مامان راضی شده و بابا قبول کرده.

فلانی اسمش در نیومد و اسم من در اومد. ما مشهدی شدیم، امام رضایی شدیم، اومدیم مشهد. اگر تصورت اینه که همین جوری اومدین مشهد، این اشتباهه. کتک هم می خواد و کتکشم اینه که خیلی از محضر ارباب استفاده نمی کند.

 

از مشهدی های مامان بابایی نباشین، از مشهدی های خانوادگی نباشین، مثل شهدا که آماده می شدند برای عملیات، مشهد که اومدیم آماده شیم برای عملیات ورودی های 91.

 

بچه ها مشهد شما مثل مشهد شهدا باشه. کاری می تونید بکنید مثل شهدا؟ می تونید یک اثری بگذارید؟ اگر این طور نباشه در این دوره ها صدبار هم که بیایی و برگردی هیچ فایده ای نداره (این خر که صدبار به مشهد آید، دوباره به دانشگاه خر برگردد)؛ چون آمدید، رفتید و در جبهه شهید نشدید.

 

موقعی که با شهدا اومدیم، 20 سال بعد از جنگ آمدیم تا برای شما در برنامه، از شهدا و شهادت بگیم، از پیغمبر بگیم، روایتگری بگیم و از بچه های بسیجی. ما با شهدا اومدیم و مثل شما که دارید به من نگاه می کنید، فکر می کردیم خیلی می فهمیم و بعدا عمل نمی کردیم؛ همان طور که شما عمل نمی کنید و نتیجه شد قطنامه 598.

 

شما بفرمایید از بهشت خوب خدا برید بیرون و آنهایی هم كه شهید شدند خیلی اتفاق مهمی نیفتاد. اگر می خواهید سگ شما را نخوره و سگ خور نشید، یک خاکی این چند روزه تو مشهد به سرتون بریزید در غیر این صورت باید به اسم بسیجی به مشهد نمی اومدید.

 

ما برای دانشگاه ها که مثلا عمومی صحبت می کنیم می گم ای فرشته ها ای دخترای نازنین ای گل پسرا، قراره یک جمع خصوصی مثل بسیجی حزب الهی، هیئتی ها، جنگ نرمی ها در اینجا جمع شن و دوره هایی ببینن آماده بشن، هکر بشن، مسلح بشن، مجهز بشن تا برند برای عملیات.

به اسم ورودی های 91 که به اسم هزار فسق و فجور موجود در دانشگاه ها امسال وارد می شن، دیگه من از دانشگاه شما نمی توام حرف بزنم شما خودتون وسط گودید. دیگه جای دانشگاه را می دونید خوابگاه ها را می بینید، دخترها و پسرها را می بینید، اوضاع بچه بسیجی ها را می بینید و دل های خودتان را هم که بیشتر از همه می بینید.

بچه هایی که چند روز مشهد بودید یا دارید می رید امام رضا (ع) دوباره خصوصی هم از مهماناش پذیرایی می کنه.

یک روز خانواده ای آمدن مشهد. زن به همسرش گفت: مرد تو می خوای به زیارت بری برو برای من یک جای خواب بگیر منم میرم کوهسنگی و پارک تو هم برو زیارت؛ من حوصله کارهای تو را ندارم. آن مرد رفت به کار خودش و خانم به کار خودش. موقع رفتن که سوار ماشین شدن تا برن دور فلکه آن خانومه تو ماشین چشمش افتاد رو به گنبد امام رضا (ع) گفت: آقا ما که رفتیم خیلی هم به ما خوش گذشت اما دیزی سنگی مشهدو نخوردیم.

در میان راه ماشین خراب شد و اونجایی که ایستاده بودن فردی آمد و گفت: بیاین داخل منزل من. مرد گفت: آقا یه قطعه خرابه زنگ زدیم بیان درستش کنن و بریم. گفت: شما امروز مهمان من هستید. گفت: آقا این جوری نه ما می ریم مزاحم نمی شیم. گفت: من خواب بودم ظهر خواب علی ابن موسی الرضا (ع) را دیدم که گفت: همسر زائر من دلش دیزی می خواست اینجا اومدن ماشینش خراب می شه آبگوشت درست کن.

رد شد نگاهش به گنبد افتاد بهش دادند. حرم هم نرفته بود. دنبال کار خودش بود. بچه های دم رفتنی وداع روز آخری هنگامی که وداع کردید از آقا علی ابن موسی الرضا (ع) چی می خواین؟ دنبال چی می گردید؟ می دونید گشتن گشتن تا شمارو از میان دانشجوها انتخاب کنند؟

اگر به خودمون هم بود باید پامونو قلم می کردند تا به مشهد راهمان دهند. یواشکی خلوت کنیم. یک روز یکی به دوستش گفت: خواب دیدم تعبیرش چی می شه؟ دوستش گفت: چی خوابی دیدی؟ تعریف کرد بعد گفت: دروغ گفتم خواب ندیدم سر کارت گذاشتم و می خواستم ببینم خواب ندیده را تعبیر می کنی؟ گفت تعبیر کردم اون چیزی که گفتم می شه.

 

بچه هایی که اردو آمدید، به عضویت بسیج دانشجویی درآمدید خیلی وقتا دروغ می گیم. بچه ها مثل شهدا بریم حرم و مثل آنها وداع کنیم كه چسبیده بود به ضریح امام رضا (ع) و زار می زد كه شهید بشه. رفت منطقه و شهید شد.

بچه ها تو مشهد دنبال چی می گردید؟ آقا می خواهی کار سیاسی کنی سیاست یعنی چی؟ سیاست عین دیانت ماست یعنی چی؟ دروغ می گیم، غیبت می کنیم، آقا کار فرهنگی یعنی چی؟ با کارهاتون یاد بدید.
  

100 تا 200 دختر تو دانشگاه ها شما رو زیر نظر دارند؛ قیافه، راه رفتن، چشمک زدن، درست راه برید.

 

وقتی آمد تو اهواز گفت: بیا بریم خط. گفتم: چرا بریم خط؟ گفت: نگاهم به نامحرم افتاد یک خانم اهوازی دیدم. وقتی تو مرخصی بودیم نگاهمان به نامحرم می افتاد، می رفتیم مرده ها رو نگاه می کردیم.

فهمیدی آوردنت عملیات اصلا احساس کردی که آودنت غواصی و قراره بی نام و نشان بشی بی پلاک بشی؟ اون وقت تو دانشگاه می گن بالا چشمت ابروه، بدت میاد تحویلت نگیرن نارحت می شی.

چرا تبارک الله احسن الخالیقین را در بین خانم های کانون های دفاع مقدس فرهنگی، خبرگزاری، سیاسی بسیج دانشجویی... که آوردند مشهد پیدا نکردیم؟

گفت: آرپی چی زن می خوایم. یک آرپیچی زن فرستاد تو خط ما تا یک تیربار را بزند. یک بچه آمده بود تیربار از قدش بلندتر بود رفت. سر خاکریز آرپی چی زن تو خط داشتیم نمی توانست تیربار را بزند. دیدم این بچه قرآنش را از اجیبش درآورد و شروع کرد به قرآن خواندن. گفتم: نگاه کن قرآن می خونه برای من. گفتم: می زنی؟ گفت: می خوره. گفتم: منظورم اینه که ابروی داخل سنگر عراقی را می زنی؟ گفت: می خوره. قرآن را بست و گلوله را گذاشت. آمدم سر خاکریز، گلوله خورده بود به سنگر عراقی ها. رفتم بالای سرش دیدم تیر خورده. گفت: دیدی گفتم می خوره؟

آمدی اینجا که مسلح بشی. یک خواهش دارم به حرمت امامت قبل از ظهور رحم کن. در آن جایی که باید قوی وسط میدان بیایی رحم کن. به قبر و قیامت خودت رحم کن. کار فرهنگی یعنی شهید، از همه دارو ندارش برای امام زمان (عج) کوبید. تو از همه چیزهایی که داری بگذر، از مشهد که بر می گردی کوله بارت توش چی پره؟ رفتیم تو لیست امام رضا(ع) برای حمایت و شهادت؟

فرمانده گردان می گفت: یک شب امام رضا آمده بود لیست بچه ها را خواست. زیر هر اسمی که خط قرمز می کشید تو عملیات شهید شد. آیا ما جزء لیست حمایتی امام رضا (ع) دلبری امام رضا (ع) هستیم؟ تصرف قلوب بچه ها در دانشگاه ها به عنایت امام رضا (ع) هستیم؟ حرم چطور می روید؟ مثل جبهه هایی که رفتند سنگرها را فتح کردند؟ آب گرفتی های شلمچه، رمل های فکه، کوه های برف گرفته تپه مریوان. چه جوری می خواهید عقول و دلای دخترها رو از شبهات آزاد کنید؟

چه جوری باید مشهد حرم بریم؟ آیا آخرین مشهد توست که آمدی با شیطان خداحافظی کنی؟ آیا آخرین مشهد ماست که آمدیم دیگه به امام زمان (عج) نارو نزنیم؟ به خدا از همین حرف های چوپونی یک جاهایی می زنیم با چه معرفت و بصیرتی حرم بریم؟

من می گم امام زمان (عج) گشت و گشت تو نداری ما رو پیدا  کرد و داد دست جدش امام رضا (ع) بعد گفته آقاجان این بچه ها را تربیت کن و برگردان. امام عصر و امام رضا(ع) آمدن تا تو تکانی بخوری بلکه بری دانشگاه گیس یکی رو به گیس امام رضا (ع) وصل کنی.

ته همه این درس ها اینه، آنوقت کار فرهنگی یعنی چی؟ کار دفاع مقدس یعنی چی؟ علمی و سیاسی یعنی چی؟ تکنولوژی یعنی چی؟ گفتمان ما در تولید علم یعنی چی؟ چی کار می خوای بکنی؟ شما دلتان را بگیرید بروید حرم. تک تک دخترایی که وارد دانشگاه می شوند، دختر امام زمان هستند. پدر و مادر ورودی های 91 به دست شما می سپارند. بسیج دفتر امام زمان (عج) در دانشگاه است.

کسانی که باید براشون فکر می کردی، تربیت می کردی، نکردی تو خوابیده بودی و اون پای صوت و نوار نشسته بود. خوب کار نکردیم و آشوب کردیم به دل امام زمان با کارهامون.

برای وردی های 91 و برای بچه هایی که در دانشگاه از دست می روند چقدر دلتان در دانشگاه این طرف و آن طرف نرفت؟ چقدر سعی کردیم مثل شهدا تیپ بزنید، تیپ خاکی نزدیم؟ چقدر صدایمان را نازک نکردیم؟ با برادرانمان حرف بزنیم. همه باید تکلیف محور، وظیفه محور و خادم شهدایی باشیم.

پدر بهجت گفت راضی نیستم پای درس آقای قاضی بروی؛ حالا به هر دلیلی دوست نداشت پسرش پای درس ایشان برود. آیت الله بهجت نرفت. اگر آیت الله بهجت قاضی زمانه شد به حرف پدرش گوش کرد.

حلال و حرام قاطی شده. دانشگاه های مختلط چه پدری از دل بچه های ما درآورده. اول حرم برید یک لیوان آب حرم بخورید تا دلمان پاک شه. از صدای کفش دختره، پسر می فهمد کی آمده. برید مشهد و از ارباب اجازه بخواهید تا هر وقت حرم وارد می شید همزمان با نماز امام رضا (ع) نماز بخوانی.

مثل شهدا وارد حرم شوید. دارید می روید عملیات. چشم همه مادرها به تو بچه بسیجی است. دخترم برو دانشگاه مواظب باش.