هادی غنیمی فرد در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»، در حاشیه نوزدهمین نمایشگاه بین المللی مطبوعات و خبرگزاریها و در غرفه این خبرگزاری گفت: بهترین وضعیتی که در هر مملکتی باید برقرار باشد هماهنگ بودن و همسطح بودن کلیه فعالیت هاست، اما در حال حاضر تولید در کشور ما از سایر بخش ها جدا شده و در شرایطی که باید قرار داشته باشیم، نیستیم.
رئیس خانه صنعت و معدن ایران با اشاره به علل مشکلات موجود در کشور در شرایط کنونی افزود: سنگربندی دشمنان در مقابل ما و از سویی کج سلیقگی و بدفهمی های یک عده در جبهه داخلی باعث شده که نتوانیم به شرایطی که باید در موقعیت دفاعی داشته باشیم، دست یابیم.
وی دولت را تنها مقصر این قضیه ندانست و گفت: سیاسی بازی ها، منافع کشور را با آسیب روبرو کرده است.
غنیمی فرد افزود: هدفمندی یارانه ها کار بسیار بجایی بود، اما مسئله نرخ ارز و نوسانات آن سبب عقیم شدن این طرح بزرگ شد؛ چون قیمت ها را بر اساس دلار 1200 تومانی محاسبه کرده بودیم، اما متاسفانه در حال حاضر دلار با نرخ بالای 3000 تومان در اختیار تولیدکنندگان قرار می گیرد.
رئیس خانه صنعت و معدن ایران افزود: عده ای دلارهای کشور را در دست گرفته اند و آن را در اختیار تولیدکنندگان و بانک مرکزی قرار نمی دهند.
تولیدکنندگان باید دلارهای خود را در اختیار بانک مرکزی قرار دهند
وی افزود: هر کسی که هر نوع کالای ارزشمندی را از کشور خارج می کند، موظف است معادل ارزی آن را به کشور وارد کند و در اختیار بانک مرکزی قرار دهد که این عمل شامل تولیدکنندگان نیز می شود.
غنیمی فرد افزود: اگر برنامه ریزی صحیحی برای دلار در کشور انجام شود، ما به اندازه نیاز خود می توانیم در اختیار داشته باشیم و شاید یکی از دلایل اصلی کمبود دلار عدم برنامه ریزی و رانت های موجود در این بازار باشد که سبب ایجاد این نوسانات شده است.
رئیس خانه صنعت و معدن ایران گفت: بازار سیاه نباید در بازار ارز وجود داشته باشد؛ در این صورت است که تولیدکنندگان می توانند دلار خود را در اختیار بانک مرکزی قرار دهند؛ این در حالی است که اکنون تولیدکنندگان برای وارد کردن کالاهای مورد نیاز خود از خارج کشور دلار 3300 تومانی استفاده می کنند، اما در مقابل باید آن را با نرخ دلار اتاق مبادلات ارزی که در حدود 2500 تومان است در اختیار بانک مرکزی قرار دهند؛ که این زیان عظیمی است.
وی گفت: باید با عوامل بازار سیاه بشدت برخورد کرد تا نتوانند با سرمایه های کشور برای خود سود هنگفت و بادآورده ای بدست آورند و در طرف مقابل، دولت و تولیدکنندگان متضرر شوند.