به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، دفتر مطالعات سیاسی مرکز پژوهش های مجلس اعلام کرد: طولانی شدن بحران سوریه و ناکام ماندن طرح‌های مختلف برای سرنگونی نظام حاکم بر این کشور به دلیل مقاومت داخلی و حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از دمشق، برخی از کشورها از جمله مصر را به فراست تشکیل گروه تماس منطقه‌ای برای غلبه بر بحران جاری این کشور انداخته است.
در این گروه، ایران، ترکیه و عربستان نیز حضور دارند و خواستار ارائه راه حلی منطقه‌ای برای پایان درگیری‌های سوریه هستند.
هر یک از کشورهای حاضر در این گروه، درخواست‌ها، نیات و راهبردهایی برای خود تعریف کرده‌اند که پیوند تنگاتنگی با منافع تعریف شده آنها دارد.
ترکیه ناکام از شکست در سوریه، عربستان برای خرید زمان، مصر به منظور حضور در عرصه سیاست منطقه‌ای و بالاخره جمهوری اسلامی ایران در راستای دفاع از محور مقاومت حاضر در این نشست شدند.
این سه کشور در شرایط کنونی به دلیل شکست در عرصه نظامی و سیاسی برآنند تا از ظرفیت جمهوری اسلامی ایران در این زمینه استفاده کنند و متقابلا ایران نیز باید از این ترفند آنها آگاه باشد و با آن مقابله کند.
سخنان چندی پیش کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مورد سوریه و اینکه نظام این کشور هیچ جایگزینی ندارد، حکایت از موضع ضعیف کشورهای اروپایی و آمریکا در قبال سوریه داشت. غربی‌ها به خوبی شاهد رشد روزافزون قدرت القاعده در سوریه هستند، به طوری که اکنون این کشور به مرکزی برای تجمع جریان تروریستی ـ تکفیری القاعده تبدیل شده است، هر چند که این رویداد با آگاهی و نظارت سازمان‌های اطلاعاتی این کشورها صورت می‌گیرد، اما مقاومت دولت و ارتش سوریه در برابر سرنگونی از طریق نظامی سبب شده تا بر دوام، قوام و گستردگی حضور القاعده در سوریه افزوده شود که این مسئله به خودی خود می‌تواند تهدیدی برای منافع غرب باشد.
در واقع می‌توان گفت که کشورهای مختلف به این نتیجه رسیده‌اند که بحران سوریه راهکار نظامی ندارد و اعزام اخضر ابراهیمی به این کشور به جایگزینی کوفی عنان هر چند به عنوان جریان داشتن راه حل سیاسی در سوریه قلمداد می‌شود، اما این بار دولت سوریه اعلام کرده که روند سیاسی را همزمان با سرکوب جریان‌های مسلح ادامه خواهد داد و این به معنی دست بالاتر دمشق در تحولات جاری است.
به نظر می‌رسد که بحران سوریه در شرایطی به پایان می‌رسد که عربستان و قطر از ارسال سلاح به آن کشور خودداری کنند و ترکیه نیز شرایط و حق همسایگی را به رسمیت بشناسد و از اعزام تروریست‌های مسلح، حمایت اطلاعاتی و نظامی و دادن پایگاه به آنها خودداری کند و این مسئله سبب می‌شود که روند تحولات در سوریه از شکل نظامی، رویکردی سیاسی به خود گرفته و از کشته شدن تعداد بیشتری از مردم این کشور جلوگیری شود.
نتیجه نهایی اینکه کشورهای مداخله‌گر در سوریه ناامید از به نتیجه رسیدن طرح‌های خود در این کشور و شکست عملی در میدان نبرد، سراغ تشکیل گروه تماس با حضور ایران رفته‌اند که شاید بتوانند از قدرت و جایگاه ایران به خواسته‌های خود برسند و با توجه به این موارد، جمهوری اسلامی ایران باید در همه سطوح مراقب رفتار سه کشور مزبور باشد تا از قبل جمهوری اسلامی ایران به اهداف شوم خود علیه سوریه دست نیابند.