روزشمار انقلاب اسلامی ایران-8
گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»-سیده حنانه حسینی؛ امروز سوم بهمن‌ماه 1357 است، فرودگاه مهرآباد توسط نظامیان، برای جلوگیری از پرواز بنیانگذار انقلاب اشغال شده است و به همین دلیل سیل جمعیت به نشانه اعتراض به فرودگاه سرازیر شده‌اند.
مردم مسلمان و انقلابی ایران که بیصبرانه منتظر ورود حضرت امام خمینی به ایران بودند، تدارکات لازم را جهت بزرگترین استقبال تاریخ از رهبر انقلاب اسلامی فراهم آوردند.
به همین مناسبت در این روز ستادی مرکب از اقشار مختلف مردم تهران تشکیل شد تا مراسم استقبال را هرچه باشکوهتر برگزار کند؛ در این ستاد 50 هزار جوان عاشق امام مسئولیت حفاظت از جان امام و انتظامات مراسم را به‌عهده گرفتند، بسیاری از مردم نیز از شهرها و روستاهای مختلف ایران به تهران سرازیر شدند تا در مراسم استقبال شرکت کنند.
همچنین این کمیته با انتشار اعلامیه‌ای، از مردم خواست از هرگونه تشریفات و آذین‌بندی‌های تجملی خودداری کنند.
در همین زمان بود که نمایندگان دولت فرانسه برای تحویل درخواست شاپور بختیار مبنی بر تاخیر معظم له در بازگشت به میهن با امام خمینی(ره) دیدار کردند.
در این روز شهر قم به طور کامل در دست نیروهای مردمی قرار گرفت و نیروهای نظامی به دلیل عدم توانایی در مقابله با قیام مردم از شهر خارج شدند.
در ادامه وقایع 3 بهمن 1357 آیت الله سید محمود طالقانی خطاب به فرماندهان و گارد شاهنشاهی گفت: اگر دست به کشتار مردم بزنید، مردم با سلاح وارد میدان می‌شوند.
همچنین در پاریس دانشجویان معترض ایرانی، کنسولگری ایران را به تصرف خود درآوردند.
کمیته هماهنگی مرکزی در تهران تشکیل شد
کمیته هماهنگی مرکزی در تهران به فرمان امام خمینی(ره) و به منظور ایجاد هماهنگی بین نیروهای انقلابی و جلوگیری از اغتشاش ایجاد شد.
امام خمینی(ره) در بخش دیگری از مصاحبه خود با تلویزیون فرانسه اعلام کردند: بخشی از ارتش با مردم است و صلاح همه آن‌ها در پیوستن به مردم است... ما موافق تمدن هستیم ولی نه آن چیزی که شاه تبلیغ می‌کرد... راهی را که باید برویم در بهشت زهرا اعلام خواهم کرد.
ژنرال هایزر: اگر آیت‌الله خمینی برگردد همه چیز تمام است
ژنرال هایزر که پس از فرار شاه همواره در گزارش‌هاى خود به وزیر دفاع آمریکا مصرانه خواستار اقدامات همه جانبه براى پیشگیرى از سفر امام و یا دست کم تأخیر در مراجعت ایشان تا زمان آمادگى براى کودتا شده است، احساس خود را از شنیدن خبر ورود امام چنین بیان مىکند:
«تیتر روزنامه این بود: «امام خمینى جمعه در تهران نماز می‌خواند»... این خبر تأثیر زیادى در من داشت؛ این مطلب در خور توجه فورى بود. آدرنالین خون من به جریان افتاد. همه اعضاى گروه، استدلال مىکردند که اگر آیت‌الله خمینى جمعه یعنى تا پنج روز دیگر برگردد، همه چیز تمام است.»
در جاى دیگر، ضمن پیام خود به ژنرال هیگ، فرمانده نیروهاى آمریکا در ناتو مىنویسد: «فکر مىکردم که واشنگتن باید تهدید واقعى را بفهمد؛ تهدیدى که من به آن، عنوان زیر را دادم: «اکنون نوبت آخرین انفجار است.» گفتم بزرگترین تهدید فاجعهآمیز، بازگشت زودرس خمینى است.»
شاپور بختیار در مصاحبه با روزنامه لومتن، چاپ پاریس در پاسخ به این سؤال که اگر آیتاللّه خمینى دولتى موقت اعلام کند چه خواهد کرد؟ گفت: «اگر او مىخواهد در قم دولتى ایجاد کند، اجازه خواهم داد. دیدنى خواهد بود. ما هم واتیکان کوچکى خواهیم داشت، اما جدا من حاضر نیستم بگذارم او دولتى واقعى تشکیل دهد و او نیز این را مىداند.»
لازم به ذکر است، ارتشبد قره باغی، رئیس ستاد بزرگ ارتش‌داران در مراسم فارغ التحصیلی ستاد مشترک دانشگاه پدافند ملی، بر عدم دخالت ارتش در سیاست تاکید کرد.
منبع:
کیهان 15/11/57، ص 4.
روزشمار انقلاب،ج11،میرزا تقی علیان‌نژاد
ارسال نظرات