گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»- سیده حنانه حسینی؛ قبل از شروع دادگاه، امام دستور دادند تنها کسانی که دستشان به خون مردم و مبارزان آلوده شده اعدام شوند و بقیه به حبس محکوم شوند.
قبل از پیروزی انقلاب گروهی از این متهمان همچون ارتشبد نصیری، رئیس ساواک، امیر عباس هویدا، نخست وزیر، منصور روحانی، وزیر کشاورزی و از عناصر فرقه استعماری بهائیت، داریوش همایون، وزیر اطلاعات و جهانگردی، نیکپی، شهردار تهران و منوچهر آزمون، رئیس سازمان اوقاف توسط رژیم سابق بازداشت شدند تا بلکه دستگیری و محاکمه فرمایشی آنها آتش خشم مردم انقلابی را آرام سازد، ولی این شیوه نیز موثر نبود.
آنها در پادگان جمشیدیه نگهداری میشدند و امکانات بسیار خوبی در اختیار داشتند.
با پیروزی انقلاب و آزادسازی پادگان مذکور، بعضی از آنها همچون داریوش همایون فرار کردند، ولی اکثرشان دستگیر شدند و برخی نیز که توقیف نشده بودند، پس از پیروزی انقلاب بازداشت شدند و همگی به ستاد انقلاب واقع در خیابان ایران منتقل گردیدند تا به پرونده آنها رسیدگی شود، لذا بلافاصله بازجویی و تشکیل و تکمیل پرونده دستگیرشدگان آغاز شد.
در دوران اقامت آنها در ستاد امام، بر اساس دستورات اسلام، آنها از همان غذایی میخوردند که اعضای بلندپایه ستاد از آن میخوردند.
نصیری در دادگاه به گریه افتاد
امروز، در نخستین جلسه به اتهامات تعدادی از زندانیان همچون ارتشبد نصیری، سپهبد رحیمی، فرماندار نظامی تهران، سرلشگر خسروداد، فرمانده هوانیروز، سرلشگر ناجی، فرماندار نظامی اصفهان و جمعی دیگر رسیدگی شد و جلسه دادگاه تا ساعت 7 بعدازظهر به مدت 10 ساعت ادامه داشت.
نعمت الله نصیری به چند فقره قتل اعتراف کرد و پذیرفت که بازجویان ساواک صدها آزادیخواه را شکنجه کرده و به قتل رساندهاند؛ او در دادگاه به گریه افتاد.
سرلشگر خسروداد نیز اعتراف کرد که دو بار قصد کودتا داشته؛ دفعه اول پس از خروج شاه میخواست با نیروهای ویژهاش پایتخت را تسخیر و بختیار را برکنار کند و بار دوم روز شنبه، 21 بهمن در اجرای توطئه کودتایی که با حضور ژنرال هایزر، معاون فرماندهی نیروهای آمریکایی در اروپا طراحی شد، تصمیم داشته در تهران چترباز پیاده کند و در ستاد انقلاب و اقامتگاه امام کسی را زنده نگذارد.
این طرح شوم با هوشیاری امام و صدور اطلاعیه مبنی بر غیرقانونی بودن ساعات حکومت نظامی که از 4:30 بعدازظهر 21 بهمن تا 12 ظهر 22 بهمن افزایش یافته بود و حضور حماسی و یکپارچه مردم به ویژه جوانان در خیابان ها خنثی شد.
نصیری و رحیمی اندکی پیش از شروع دادگاه کوشیدند فرار کنند، اما موفق نشدند.
نصیری، رحیمی و خسروداد در دادگاه توبه نکردند.
پس از پایان دفاعیات، دادگاه وارد شور شد و به اتفاق آراء چهار متهم نامبرده را به اعدام محکوم کرد.
حکم ساعت 23:40 همان شب به اجرا در آمد. اعدام این جنایتکاران موجی از شادی را در تمام مردم ایران ایجاد کرد و همه گروهها و شخصیتها به حمایت از آن برخاستند و فقط گروهی معدود با آن مخالفت کردند.
همان زمان یکی از روشنفکران به نام دکتر علی اصغر حاج سیدجوادی که اکنون در خارج از کشور اقامت دارد، با نوشتن مقالهای ضمن حمایت از این اقدام گفت: دولت آقای مهندس بازرگان باید بداند که یکی از عوامل اصلی پیروزی انقلاب، نابودی کامل و سریع عناصر اصلی رژیم سابق است.
به تدریج بقیه متهمان نیز با رسیدگی دقیق به پروندهشان و پس از بازجوییهای مفصل محاکمه و مجازات شدند.