توطئه ترور امام خمینی در نوفل‌لوشاتو نافرجام ماند

گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، سیده حنانه حسینی؛ امروز پنجم بهمن 1357 است، دولت اعلام کرد تا 3 روز دیگر همه فرودگاه‌های کشور تعطیل خواهند بود.

در این روز 100 تا 150 هزار نفر از طرافداران قانون اساسی در بهارستان تظاهرات کرده و خواستار تغییر رژیم شدند.

دانشگاهیان و دانشجویان نیز بی‌کار ننشسته و با شور و نشاط وصف‌ناپذیری در حال تدارک استقبال از امام خمینی(ره) هستند.

همچنین صبح امروز رادیو مونت کارکلو  اعلام کرد: توطئه ترور آیت‌الله خمینی در نوفل‌لوشاتو نافرجام ماند

کمیته استقبال اقدامات مستقل امنیتی دولت را نپذیرفت

با توجه به اینکه کمیته استقبال از امام خمینی(ره) اقدامات مستقل امنیتی دولت را نپذیرفت، بختیار با ارسال نامه‌ای به امام خمینی(ره) از وی سه هفته مهلت خواست.

امام خمینی(ره) نیز در نامه‌ای به ملت ایران نوشتند:

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

من از ملت ایران خصوصا اهالی شهرستان ها و روستاهای کشور که متحمل زحمت شده و از نقاط دور و نزدیک به تهران آمده‏اند، تشکر می‏کنم. امیدوارم تا با میزبانان خود، اهالی آگاه تهران همگامی کرده و در راهپیمایی آنان شرکت کنند؛ و مظالم دولت حیله‏گر و غیرقانونی را افشا کنند. از اینکه ایادی اجانب، فرودگاه های سراسر ایران را به روی من بسته‏اند، بناچار تصمیم گرفتم که روز یکشنبه 29 صفر (هشتم بهمن) به کشور برگشته و چون سربازی در کنار شما به مبارزه علیه استعمار و استبداد تا پیروزی نهایی ادامه دهم.

مردم ایران آگاهند که این حرکات مذبوحانه و غیرانسانی از دولت غاصب و متظاهر به قانون اساسی، نمی‏تواند راه ملت را منحرف کند، دولتی که برخلاف تمام موازین اسلامی و انسانی کرارا مطالبی به دروغ به اینجانب نسبت داده است را شدیدا تکذیب می‏کنم. من هرگز با دولت‌های غیرقانونی (بختیار) مذاکره نکرده و نمی‏کنم. اینان عمال اجانبند که در زیر پوشش قانون اساسی خیانت خود را پنهان می‏کنند. اینان اگر به قانون اساسی و آرای عمومی ارج می‏گذاشتند، باید هر چه زودتر کنار می‏رفتند.

ملت آگاه باید بداند که دولت فعلی با کمال بیشرمی تصمیم دارد شاه مخلوع و فراری را چون گذشته برگرداند و حکومت جابرانۀ این دودمان ننگین را بار دیگر بر ما تحمیل کرده و برای همیشه ما را در اختناق و زیر سلطۀ اجانب قرار دهد؛ ولی دیگر دیر شده است و ارادۀ آهنین ملت به خواست خداوند این آخرین توطئه را نیز درهم خواهد شکست. از خداوند متعال نصرت اسلام و مسلمین را خواستارم. والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی

شاه فراری در چه حالی است؟

فریده دیبا در کتاب خاطرات خود می‌گوید: در مراکش ما بسیار تحت فشار بودیم، محمدرضا به فرانسوی‌ها التماس می‌کرد تا او را در کشور خود راه دهند؛ اما فرانسوی‌ها نه تنها مایل به پذیرش ما نبودند؛ بلکه از ما می‌خواستند هر چه سریع‌تر خاک مراکش را ترک کنیم تا موقعیت سلطان حسن (متحد آنها) به خطر نیفتد!

در قسمتی از کتاب آمده است: من(محمدرضا) در جنگ ظفار به منظور حفظ امنیت دهانه خلیج فارس و عبور مطمئن نفت به سوی آمریکا جان ایرانیان را به خطر انداختم و سربازان ایرانی را به جنگ شورشیان ظفار فرستادم تا منافع آمریکا و جهان غرب حفظ شود. حالا آمریکایی‌ها حق ندارند مرا با این توجیه که ممکن است پذیرش من جان چند آمریکایی بی ارزش را با مخاطرات احتمالی مواجه کند نپذیرند و به آمریکا راه ندهد.

فریده دیبا می‌افزاید: این روزها محمدرضا به قدری آشفته و افسرده شده بود که اگر دخترم برای چند دقیقه از کنار او دور می‌شد باید کلی توضیح می‌داد که کجا بوده و با چه کسانی تماس گرفته است.

منابع:

1-صحیفه امام خمینی(ره)

2-من و دخترم فرح،فریده دیبا