متن کامل گزارش جدید آژانس اتمی درباره برنامه هسته‌ای ایران

اجرای توافقنامه پادمان‌های ان‌پی‌تی و مفاد مربوط به قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران

 

گزارش مدیرکل

 

 

1. این گزارش مدیرکل به شورای حکام و به موازات آن به شورای امنیت بوده که درباره اجرای توافقنامه پادمان‌های ان‌پی‌تی و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در جمهوری اسلامی ایران است.

 

2. شورای امنیت تاکید کرده است که گام‌های تعیین شده توسط شورای حکام در قطعنامه‌هایش، برای ایران الزام‌آور هستند. مفاد مربوطه به قطعنامه‌های مزبور شورای امنیت طی فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده و بر اساس شرایط این قطعنامه‌ها اجباری است.

 

3. این گزارش تحولات روی داده پس از گزارش قبلی مدیر کل GOV/2012/55 (شانزدهم نوامبر 2012) و همچنین موضوعاتی که همچنان باقی مانده را مورد بررسی قرار می‌دهد. این گزارش بر زمینه‌هایی که ایران به تعهدات الزام آور خود به طور کامل پایبند نبوده تمرکز کرده است، تعهداتی که اجرای کامل آن‌ها برای ایجاد اطمینان بین‌المللی درباره ماهیت کاملا صلح‌ میز برنامه هسته‌ای ایران ضروری است.

 

 

4. در نوامبر 2011، قطعنامه GOV/2011/69 شورای حکام، در میان دیگر موضوعات، تاکید کرده است که ایران و آژانس باید گفت‌وگوها برای حل تمامی موضوعات اساسی باقی مانده را افزایش دهند. این مذاکرات باید با هدف ارائه توضیحاتی درباره موضوعاتی نظیر دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، اسناد، سایت‌ها، ‌مواد و افراد در ایران باشد. در این قطعنامه، شورای حکام ایران را فراخوانده است تا به طور جدی و بدون پیش شرط در گفت‌گوها وارد شده تا اطمینان بین‌المللی درباره ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران حاصل شود. با توجه به این موضوع، از ژانویه تا اوایل سپتامبر 2012، مقامات آژانس و ایران 6 دور گفت‌وگو در وین و تهران از جمله سفر مدیر کل به تهران در ماه مه 2012 داشته‌اند. اگر چه، هیچگونه نتایج ملموسی حاصل نشده است.

 

5. در 13 سپتامبر 2012، قطعنامه GOV/2012/50 ‌شورای حکام، در میان دیگر موضوعات، تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست‌های آژانس با هدف حل موضوعات باقی مانده ضروری و فوری است تا اطمینان بین‌المللی درباره ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران حاصل شود. شورای حکام همچنین تاکید کرد که برای ایران الزامی است که به طور فوری رویکرد ساختارمندی را برای حل مسائل باقیمانده مرتبط با ابعاد نظامی احتمالی برنامه‌ هسته‌ایش را نهایی و اجرایی کند که به عنوان گام اول شامل، فراهم کردن دسترسی آژانس به سایت‌های مرتبط مورد درخواست است. پیرو اجرای این قطعنامه، آژانس سریعا گامهایی را برای تعامل با ایران طی گفت‌وگوهای بیشتر برداشت.

 

6. مقامات آژانس و ایران از گزارش نوامبر 2012 مدیرکل، سه دور گفت‌وگو در تهران - 13 سپتامبر 2012، 16 و 17 ژانویه 2013 و 13 فوریه 2013 - با هدف نهایی کردن سند رویکرد ساختارمند برگزار کرده‌اند. در حالی که تعهد دبیرخانه برای ادامه گفت‌وگو پابرجاست، حصول توافق با ایران درباره رویکرد ساختارمند یا آغاز اقدام جدی درباره مسائل باقیمانده از جمله موارد مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران هنوز اتفاق نیفتاده است.

 

 

7. تحت توافقنامه پادمان،‌ ایران وجود 16 تأسیسات هسته‌ای و 9 مکان خارج از تاسیسات که در آن مواد هسته‌ای به طور معمول استفاده می‌شود را اعلام کرده است. آژانس بدون توجه به اینکه برخی از فعالیت‌های معین ایران در تأسیساتی خاص ـ چنانکه در ادامه اشاره می‌شود ـ با قطعنامه‌های مربوط به شورای حکام و شورای امنیت مغایرت دارند، همچنان راستی‌آزمایی از عدم انحراف مواد هسته‌ای اعلام شده توسط ایران در این تأسیسات و مکان‌های خارج از سایت‌ها را ادامه دهد.

 

 

8- ایران برخلاف قطعنامه‌های شورای حکام و شورای امنیت، فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی خود در تأسیسات اعلام شده‌ای که در زیر به آنها اشاره خواهد شد را تعلیق نکرده است. تمام این فعالیت‌ها تحت پادمان‌های آژانس هستند و تمام مواد هسته‌ای، آبشارهای نصب‌شده و ایستگاه‌های تغذیه و تخلیه اورانیوم در این تاسیسات مشمول اقدامات نظارت وکنترل (محدودسازی) آژانس هستند.

 

9- ایران اعلام کرده است که هدف از غنی سازی هگزافلوراید اورانیوم (UF6) به اورانیومِ235 (U-235) با غنای 5 درصد، تولید سوخت برای تاسیسات هسته‌ای‌ایش است؛ ضمن اینکه هدف از غنی سازی هگزافلوراید اورانیوم (UF6) به اورانیوم 235 با غنای 20 درصد تولید سوخت برای راکتورهای تحقیقاتی است.

 

10- ایران از زمانیکه غنی سازی اورانیوم در تاسیسات هسته‌ای خود را شروع کرده است در آن تاسیسات موارد زیر را تولید کرده است:

 

- 8271 کیلوگرم ( 660 کلیوگرم بیشتر از گزارش قبلی مدیر کل آژانس) هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 پنج درصد؛ از این مقدار، 5974 کیلوگرم به شکل هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم 235 پنج درصد باقی مانده‌اند و مابقی بیش از این حد غنی شده‌اند (چنانکه در پاراگرافهای 15 و 25 تا 27 شرح آن آمده است).

 

- 280 کیلوگرم ( 47 کیلوگرم بیشتر از زمان انتشار گزارش قبلی مدیر کل آژانس) هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 235 بیست درصد؛ از این مقدار 167 کیلوگرم به شکل هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم 20درصد باقی مانده‌اند و مابقی بیش از این حد غنی شده‌اند (چنانکه شرح آن در پاراگراف 45 در زیر آمده است).

 

 

11- تأسیسات غنی‌سازی سوخت:

 

غنی‌سازی سوخت یک تأسیسات غنی‌سازی سانتریفیوژی است که برای تولید اورانیومِ با غنای پایین، تا اورانیوم 235 پنج درصد ساخته شده و اولین بار در سال 2007 آغاز به کار کرده است. این کارخانه به دو بخش سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. بنا بر اطلاعات طراحی که ایران ارائه کرده سالن تولید A برای استقرار 8 واحد هر یک شامل 18 آبشار طراحی شده است و بدین ترتیب، در مجموع تقریباً 25هزار سانتریفیوژ در 144 آبشار قرار می‌گیرد . ایران هنوز اطلاعات طراحی سالن تولید B را ارائه نداده است.

 

12- ایران تا تاریخ 19 فوریه 2013، 74 آبشار را به طور کامل در سالن تولید A نصب کرده، برای 3 آبشار دیگر بخشی از عملیات نصب را انجام داده و مراحل مقدماتی نصب 67 آبشار دیگر را به اتمام رسانده است. در این تاریخ ایران اعلام کرد 53 عدد از آبشارهای کاملاً نصب شده را با هگزافلوراید اورانیوم طبیعی تغذیه می‌کند.

 

13- ایران در نامه‌ای به تاریخ 23 ژانویه 2013 به آژانس اطلاع داد که از سانترفیوژهای IR-2m در یکی از بخش های سالن تولید A «استفاده خواهد کرد». ایران در نامه‌ای به تاریخ 6 فوریه 2013 به درخواست آژانس، اطلاعات بیشتری درباره شکل‌بندی آبشارهای طراحی‌شده برای بخشی که سانترفیوژهای IR-2m را شامل خواهد شد، فراهم آورده و اطلاعات فنّی مرتبط دیگری هم ارائه کرد.

 

14- آژانس بر اساس راستی‌آزمایی فهرست اقلام فیزیکی که بین 20 اکتبر 2012 و 11 نوامبر 2012 از تأسیسات غنی‌سازی سوخت به عمل آورد اقدام به راستی‌آزمایی فهرست اقلام مواد هسته‌ای اعلام شده توسط ایران در 21 اکتبر 2012، با در نظر گرفتن خطاهای اندازه‌گیری معمول در چنین تأسیساتی کرد.

 

15- آژانس تأیید کرده است که تا تاریخ 21 اکتبر 2012، 85644 کیلوگرم از هگزافلوریاد اورانیوم طبیعی از زمان آغاز تولید آن در فوریه 2007 برای تغذیه آبشارها به کار رفته است و مجموعاً 7451 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم 5 درصد تولید شده است. ایران برآورد کرده بین 22 اکتبر 2012 و 3 فوریه 2013 مجموعاً 9106 کیلوگرم از هگزافلوراید اورانیوم طبیعی به آبشارها تزریق شده‌اند و در مجموع، تقریباً 820 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 5 درصد تولید شده است؛ به این ترتیب میزان تولید هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 5 درصد از زمان آغاز تولید آن، به 8271 کیلوگرم می‌رسد.

 

16- بر اساس نمونه‌های محیطی گرفته شده از کارخانه غنی‌سازی سوخت از فوریه 2007، و همچنین دیگر فعالیت‌های راستی‌آزمایی انجام شده، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات منطبق با آنچه ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلام کرده، فعالیت نموده است.

 

 

17- تأسیسات غنی‌سازی آزمایشی سوخت یک تاسیسات تحقیقات و توسعه و تأسیسات تولید آزمایشی اورانیوم با درصد غنای پایین (LEU) است، که اولین بار در اکتبر 2003 عملیاتی شده است. این تاسیسات یک سالن آبشار دارد که می‌تواند 6 آبشار را در خود جای دهد و به دو بخش تقسیم شده، که ایران یکی از آنها را برای تولید هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 20 درصد (آبشارهای 1 و 6) و بخش دیگر را برای تحقیقات و توسعه (آبشارهای 2، 3، 4 و 5) در نظر گرفته است.

 

18- بخش تولید: تا تاریخ 12 فوریه 2013، ایران همچنان به تزریق هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده با درصد غنای پایین به دو آبشار به هم مرتبط (آبشارهای 1 و 6) که شامل مجموعاً 328 سانترفیوژ IR-1 بوده، ادامه داده است.

 

19- چنانکه پیشتر گزارش شد آژانس تائید کرده است که تا تاریخ 15 سپتامبر 2012، 119.6 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی‌شده به اورانیوم 5 درصد، از زمان آغاز تولید آن در فوریه 2010 به آبشارهای بخش تولید تزریق شده بودند و اینکه مجموعاً 129.1 کیلوگرم هگزافلوراید غنی‌شده به اورانیوم 20 درصد تولید شده است. ایران برآورد کرده بین 16 سپتامبر 2012 و 12 فوریه 2013 در مجموع 145.5 کیلوگرم هگزافلوراید غنی‌شده به اورانیوم 5 درصد را به آبشارهای بخش تولید تزریق کرده است و اینکه تقریباً 20.8 کیلوگرم از هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 20 درصد تولید شده است. بدین ترتیب، ایران از زمان آغاز تولید در تأسیسات آزمایشی غنی‌سازی سوخت در مجموع 149.9 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی شده به اورانیوم 20 درصد تولید کرده است.

 

20- بخش تحقیق و توسعه: از گزارش پیشین مدیر کل، ایران دو نمونه سانتریفیوژ (IR-6&IR-6S) را به طور متناوب و به صورت تک دستگاهی، گاز طبیعی هگزافلوراید اورانیوم تزریق کرده است. ایران همچنین به طور متناوب در حال تزریق گاز طبیعی هگزافلوراید اورانیوم داخل سانتریفیوژهای IR-2M و IR-4 است و گاهی به صورت تک دستگاه و گاهی به صورت آبشارهایی با سایزهای مختلف تزریق کرده است.

 

21- ایران بین 12 نوامبر 2012 و 12 فوریه 2013 به طور مجموع تقریبا 469.2 کیلوگرم گاز طبیعی هگزا فلوراید به سانتریفیوژهایی در بخش تحقیق و توسعه تزریق کرده اما هیچ اورانیوم با درصد غنای پایین در پایان این روند خارج نشده است.

 

22- بر اساس پرسش‌نامه اطلاعات طراحی به روز شده در تاریخ 6 فوریه 2013،‌ ایران به آژانس اطلاع داده که قصد آغاز خارج کردن محصولات از آبشارهای 4 و 5 دارد و بر خلاف گذشته به ترکیب آنها در پایان روند نمی‌پردازد. ایران و آژانس در حال بررسی چگونگی اصلاح اقدامات پادمانی هستند چون این پادمان‌ها در نتیجه تغییر در فعالیت این آبشارها نیازمند اصلاحات هستند. ایران موافقت کرده تا زمانی که این اقدامات پادمانی جایگزین نشود، عملیات را آغاز نکند.

 

23- بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های محیطی گرفته شده در سایت غنی سازی فردو و دیگر فعالیت‌های راستی‌آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده که تاسیسات غنی‌سازی، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی اعلام کرده، عمل می‌کند.

 

 

24- سایت غنی‌سازی سوخت فردو: بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی در تاریخ 18 ژانویه سال 2012، سایت غنی‌سازی سوخت فردو، سایت غنی‌سازی برای تبدیل هگزا فلوراید اورانیوم به اورانیوم تا 20 درصد غنی‌سازی شده بوده و تبدیل هگزافلوراید اورانیوم به اورانیوم با غنای 5 درصد غنی‌سازی شده است. همچنان اطلاعات بیشتری از ایران در رابطه با این تاسیسات به ویژه در سایه تفاوت میان هدف اولیه اعلام شده از این سایت و هدفی که هم اکنون از این سایت استفاده می‌شود، وجود دارد.

 

تاسیسات [فردو] که برای نخستین بار در سال 2011 عملیاتی شد، برای راه‌اندازی 2976 سانتریفیوژ در 16 آبشار بوده که بین واحد1 و واحد 2 تقسیم شده است. تا این تاریخ، تمامی سانتریفیوژهای نصب شده از نوع IR-1 هستند. ایران همچنان به آژانس درباره آبشارهایی که برای غنی‌سازی اورانیوم-235 تا غنای 5 درصد و غنی‌سازی اورانیوم-235 تا غنای 20 درصد اطلاع‌رسانی می‌کند.

 

25- تا تاریخ 17 فوریه سال 2013، ایران همچنان تزریق به چهار آبشار ( متشکل از دو مجموعه دو آبشاری بهم مرتبط) از واحد 2 با هگزا فلوراید اورانیومی که تا اورانیوم 5 درصد غنی‌شده است، ادامه می‌دهد. به هیچکدام از 12 آبشار دیگر هگزا فلوراید اورانیوم تزریق نشده است.

 

26- بین 17 نوامبر 2012 و 3 دسامبر 2012، آژانس راستی آزمایی فهرست اقلام فیزیکی در تاسیسات سایت فردو انجام داده و آن را راستی‌آزمایی کرده است و از تاریخ 17 نوامبر 2012، مجموع 769 کیلوگرم هگزا فلوراید اورانیوم تا اورانیوم با درصد غنای 5 درصد در سایت رسانده شده و از زمانی که تولید در سایت غنی‌سازی فردو در دسامبر 2011 آغاز شده، به سانتریفیوژهای این سایت تزریق شده است و 101.2 کیلوگرم از هگزافلوراید اورانیوم که تا اورانیوم 20درصد غنی‌سازی شده نیز تولید شده است. در نتیجه راستی آزمایی فهرست اقلام فیزیکی، آژانس با اقدامات عدم قطعیت که در این سایت همراه است،‌موجودی مواد هسته ای که ایران در 17 نوامبر سال 2012 اعلام کرده را راستی آزمایی کرده است.

 

27- ایران برآورد کرده بین 18 نوامبر 2012 و 10 فوریه 2013، در مجموع 210.1 کیلوگرم از هگزافلوراید اورانیوم را به اورانیوم 5 درصد تبدیل کرده و به آبشارهای سایت غنی سازی فردو تزریق کرده است و حدود 28.7 کیلوگرم از هگزافلوراید اورانیوم را به اورانیوم 20درصد تبدیل کرده است. در مجموع از زمان آغاز تولید، 129.9 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد غنی‌شده تولید شده است که 125.3 کیلوگرم از آن توسط آژانس راستی‌آزمایی شده است.

 

28- بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های محیطی در سایت غنی‌سازی فردو و راستی‌آزمایی دیگر فعالیت‌ها، آژانس به این نتیجه رسیده که سایت [فردو] بر اساس همان چیزی که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی برای سایت غنی‌سازی فردو اعلام کرده، فعالیت می‌کند.

 

 

29- ایران هنوز پاسخ اساسی به درخواست‌های آژانس برای اطلاعات بیشتر در رابطه با اعلام تهران برای ساخت 10 تاسیسات غنی‌سازی اورانیوم جدید که محل 5 سایت آن نیز مشخص شده، نداده است. همچنین ایران اطلاعات مورد درخواست آژانس در رابطه با اعلام تهران در تاریخ 7 فوریه سال 2010 درباره داشتن فناوری غنی‌سازی با لیزر ارائه نداده است. در نتیجه عدم همکاری ایران در این موضوعات، آژانس قادر به راستی‌آزمایی و ارائه گزارش کامل در این موضوعات را ندارد.

 

 

30- متعاقب قطعنامه‌های مربوط شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده تا فعالیت‌های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را متوقف کند. ایران اعلام کردکه فعالیت‌های بازفرآوری ندارد.

 

31- آژانس به رصد کاربرد سلول‌های داغ در رآکتور تحقیقاتی تهران و سایت تولید مولیبدینوم، یودین و رادیو ایزوتوپ‌های زنون ادامه می‌دهد.

 

آژانس بازرسی و پرسشنامه اطلاع طراحی را در 12 فوریه 2013 در رآکتور تحقیقاتی تهران انجام داده و پرسشنامه اطلاعات طراحی درباره تاسیسات تولید مولیبدینوم، یودین و رادیو ایزوتوپ های زنون را در تاریخ 13 فوریه 2013 انجام داده‌ است. در رابطه با رآکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات تولید مولیبدینوم، یودین و رادیو ایزوتوپ های زنون که آژانس به آنها دسترسی دارد، آژانس می‌تواند تایید کند که فعالیت‌های بازفرآوری در حال انجام در ایران وجود ندارد.

 

 

32- بر خلاف قطعنامه‌های مربوط به شورای حکام و شورای امنیت، ایران فعالیت تمام پروژه‌های مربوط به آب سنگین را باید متوقف کند که از جمله ساخت رآکتور تحقیقاتی تعدیل شده در اراک (IR-40) است که تحت پادمان آژانس قرار دارد.

 

33- در 11 فوریه سال 2013، آژانس پرسشنامه اطلاعات طراحی در رآکتور IR-40 اراک انجام داد و مشاهده کرد که نصب خنک‌کننده‌ها و چرخه پایپینگ تعدیل شده تقریبا تکمیل شده است. همانطور که در گزارش قبلی ارائه شد، ایران اعلام کرده که فعالیت رآکتور IR-40را در سه ماهه نخست سال 2014 آغاز خواهد کرد.

 

34- از زمان بازدید از سایت تولید آب سنگین در تاریخ 17 آگوست سال 2011،‌ به آژانس اجازه دسترسی بیشتر به سایت داده نشده است. در نتیجه، آژانس بار دیگر فقط به تصاویر ماهواره‌ای که وضعیت سایت تولید آب سنگین را رصد می‌کنند، اتکا کرده است. بر اساس آخرین تصاویر، به نظر می‌رسد که عملیات احداث سایت برای عملیاتی شدن، ادامه می‌یابد.

 

تا این تاریخ، ایران به آژانس اجازه نداده تا نمونه‌هایی را از آب سنگین ذخیره شده در تاسیسات تبدیل اورانیوم برداشت کند. از گزارش پیشین مدیر کل، آژانس درخواست خود از ایران برای دسترسی به سایت تولید آب سنگین و برداشت نمونه از آب سنگین ذکر شده را ارائه کرده است. ایران دوباره اجازه دسترسی مورد درخواست را فراهم نکرده است.

 

 

35. اگرچه ایران ملزم است همه فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و طرح‌های مربوط به آب سنگین را به حال تعلیق درآورد، فعالیت‌هایی را در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه تولید سوخت (FMP)، و تأسیسات تولید ورقه سوخت (FPFP) در اصفهان، چنان که در بالا اشاره شد، هدایت می‌کند که علی‌رغم آن که این تأسیسات تحت نظارت آژانس است، در تناقض جدی با الزامات ذکر شده می‌باشد.

 

36. در ضمن ایران از زمان آغاز تبدیل و تهیه سوخت در تأسیساتی که اعلام کرده:

 

• 550 تن UF6 در تأسیسات تبدیل اورانیوم تولید کرده که 170 تن آن به تأسیسات غنی‌سازی سوخت (FEP) فرستاده شده است؛

 

• به فرآیند تبدیل R&D در تأسیسات تبدیل اورانیوم 53 کیلوگرم UF6 غنی‌شده U-235 3.34% تزریق، و 24 کیلوگرم اورانیوم به فرم UO2 تولید کرده است؛

 

• به فرآیند تبدیل در تأسیسات تولید ورقه سوخت 111 کیلوگرم UF6 غنی شده تا U-235 20% (28.3+ کیلوگرم، از زمان گزارش قبلی مدیر کل) تزریق، و 50 کیلوگرم اورانیوم به فرم U3O8 تولید کرده است؛ و

 

• پنج مجموعه سوخت شامل اورانیوم غنی‌شده تا U-235 20%، و دو مجموعه سوخت شامل اورانیوم غنی‌شده تا U-235 3.34% انتقال داده است.

 

37. تأسیسات تبدیل اورانیوم: در نتیجه راستی‌آزمایی که توسط آژانس در تأسیسات تبدیل اورانیوم در مارس 2012 انجام شده و به دنبال رسید حاوی اطلاعات بیشتر که از ایران دریافت شد، آژانس در محدوده عدم قطعیت‌های اندازه‌گیری که عموماً در چنین تأسیساتی وجود دارند، فهرست موجودی مواد هسته‌ای را چنان که ایران در 2 مارس 2012 اعلام کرده بود، تأیید کرد.

 

38. از زمان گزارش قبلی آژانس، ایران آژانس را مطلع کرده که قصد دارد فعالیت‌های تبدیل R&D شامل استفاده از UF6 طبیعی را برای تولید UO2 به مرحله اجرا درآورد.

 

39. ایران بنابر اظهارات خود، از تاریخ 3 فوریه 2013، 9056 کیلوگرم اورانیوم طبیعی به فرم UO2 از طریق تبدیل سنگ معدن اورانیوم تولید کرده است. از تاریخ 5 فوریه 2013 آژانس تأیید کرده که ایران 3823 کیلوگرم از این UO2 را به کارخانه تولید سوخت انتقال داده است.

 

40. از زمان گزارش قبلی مدیر کل، ایران آژانس را مطلع کرده که اغلب مواد هسته‌ای را که دور انداخته است –به فرم ضایعات مایع، لجن و زائدات جامد– بازیافت کرده است، در حالی که سال گذشته یک تانکر ذخیره منفجر شد؛ آژانس در حال حاضر در حال ارزیابی اظهارات ایران است.

 

41. نیروگاه تولید سوخت: در نتیجه راستی‌آزمایی موجودی که آژانس در کارخانه تولید سوخت میان 4 تا 6 سپتامبر 2012 عملی کرد، آژانس در محدوده عدم قطعیت‌های اندازه‌گیری که عموماً در چنین تأسیساتی وجود دارند، موجودی مواد هسته‌ای را چنان که ایران در 4 سپتامبر 2012 اعلام کرده بود، تأیید کرد.

 

42. در 26 نوامبر 2012، آژانس مجموعه نمونه اولیه اورانیوم طبیعی IR-40 را قبل از انتقال آن به راکتور تحقیقاتی تهران برای آزمایش انتشار، بازبینی کرد.

 

43. در 9 و 11 فوریه 2013، آژانس یک بازرسی و راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی را در تأسیسات تولید سوخت عملی کرد و تأیید کرد که تولید گلوله سوخت برای راکتور IR-40 با استفاده از UO2 طبیعی در حال پیشرفت است.

 

44. تأسیسات تولید ورقه سوخت: در نتیجه راستی‌آزمایی موجودی که آژانس در تأسیسات تولید ورقه سوخت در 29 سپتامبر 2012 عملی کرد، آژانس در محدوده عدم قطعیت‌های اندازه‌گیری که عموماً در چنین تأسیساتی وجود دارند، موجودی مواد هسته‌ای را چنان که ایران در آن تاریخ اعلام کرده بود تأیید کرد.

 

45. در 27 سپتامبر 2012، تبدیل UF6 غنی‌شده تا U-235 20% را به U3O8 در تأسیسات تولید ورقه سوخت به حال تعلیق درآورد. ایران تخمین زده که بین 2 دسامبر 2012، یعنی زمانی که این فعالیت‌ها را از سر گرفت، و 11 فوریه 2013، 28.3 کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا U-235 20% به فرآیند تبدیل تأسیسات تولید ورقه سوخت تزریق شده است، و 12 کیلوگرم اورانیوم به فرم U3O8 تولید شده است. این امر مجموع مقادیر UF6 غنی‌شده تا U-235 20% که به فرآیند تبدیل تزریق شده به 111 کیلوگرم، و مجموع مقادیر اورانیوم به فرم U3O8 تولید شده را به 50 کیلوگرم می‌رساند.

 

46. در 12 و 13 فوریه 2013، آژانس هفت مجموعه سوخت و 95 ورقه سوخت موجود در تأسیسات را بازبینی کرد.

 

H. ابعاد نظامی احتمالی

 

47. در گزارش های پیشین مدیر کل آژانس، مسائل برجسته ای در ارتباط با ابعاد نظامی احتمالی در برنامه هسته‌ی ایران و اقداماتی لازم برای حل این مسائل مشخص شده بود. از سال 2002، آژانس به طرز فزاینده ای نگران وجود احتمالی فعالیت های هسته ای فاش نشده در سازمان های مرتبط نظامی و علاوه بر این، فعالیت های مرتبط با ایجاد ظرفیت قدرت انفجاری کلاهک هسته‌ی برای یک موشک بوده است. ایران نگرانی های آژانس را رد کرده است و این امر به طور عمده با تأکید بر این باور صورت گرفته که ایران چنین نگرانی های را بی اساس می خواند.

 

48. ضمیمه گزارش منتشر شده مدیرکل آژانس به تاریخ نوامبر سال 2011 به شماره GOV/2011/65 تحلیل دقیقی از اطلاعات موجود در اختیار آژانس ارائه داد که نشان می داد ایران فعالیت هایی را در ارتباط با تولید تجهیزات انفجاری هسته ای صورت داده است. آژانس بین‌لمللی انرژی اتمی صحت این اطلاعات را در کل بررسی و تأیید کرده است. از نوامبر سال 2011 تا کنون، آژانس اطلاعات بیشتری به دست آورده است که بیش از پیش، تحلیل ارائه شده در ضمیمه مذکور را تأیید می کند.

 

49. در قطعنامه 1929 که در سال 2010 منتشر شد، شورای امنیت سازمان ملل بر تعهدات ایران به منظور انجام اقدامات لازم مطرح شده در بیانیه شورای حکام آژانس به شماره GOV/2006/14 بار دیگر تأکید کرد و از این کشور خواست تا درباره تمامی مسائل مهم به ویژه مواردی که نگرانی هایی را در خصوص ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران مطرح می کند، همکاری کاملی را با آژانس داشته باشد و بی هیچ وقفه ای دسترسی کاملی را به تمام سایت ها، تجهیزات، افراد و اسناد درخواست شده توسط آژانس فراهم کند. همانطور که بالا در بخش B به آن اشاره شد، از زمان انتشار گزارش ماه نوامبر سال 2011 مدیرکل آژانس، اگرچه شورای حکام 2 قطعنامه در ارتباط با فوریت لزوم حل مسائل برجسته مرتبط با برنامه هسته ای ایران منتشر کرده - از جمله مواردی که باید به طور شفاف مطرح شود تا وجود هرگونه ابعاد نظامی احتمالی را حذف کند - اما هنوز امکان این فراهم نشده تا اسناد راهبردی ساختار افته‌ی نهایی شود و یا اقدام قابل توجهی در این ارتباط صورت گیرد.

 

50. پارچین: همانطور که در ضمیمه گزارش ماه نوامبر سال 2011 آژانس مطرح شد، اطلاعاتی که کشورهای عضو در اختیار آژانس قرار داده اند، نشان می دهد که ایران مخزن مهار منفجره بزرگی را ایجاد کرده تا در آن آزمایشات هیدرودینامیک انجام دهد؛ چنین آزمایشاتی قویا نشان گر تولید سلاح هسته‌ی احتمالی است. این اطلاعات همچنین نشان می دهد که مخزن مهار در سال 2000 در سایت پارچین نصب شده است. جایگاه مخزن در سایت پارچین صرفا در ماه مارس سال 2011 مشخص شد و آژانس در ماه ژانویه سال 2012 ایران را از وجود آن مطلع کرد.

 

51. همانطور که پیش این گزارش شد، تصاویر ماهواره ای قرار گرفته در اختیار آژانس از ماه فوریه سال 2005 تا ماه ژانویه سال 2012 هیچ فعالیتی را در محل و یا در نزدیکی ساختمانی که مخزن مهار در آنجا قرار گرفته است، نشان نمی دهد. اگرچه از زمان نخستین درخواست آژانس برای دسترسی به این مکان، تصاویر ماهواره ای فعالیت های گسترده تر و به دنبال آن تغییراتی را در این مکان به تصویر کشیده است. آژانس در هر دور از گفتگوها با ایران بر درخواست خود برای دسترسی به محل سایت پارچین تأکید کرده است، اما ایران به این درخواست پاسخ نداده است.

 

52. از جمله پیشرفت های قابل توجهی که آژانس از زمان انتشار گزارش ماه نوامبر سال 2012 مدیرکل، شاهد بوده است، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

· بازگرداندن شرایط ساختمان اتاقک مخزن به وضعیت قبلی (که باید صفحات دیوار و لوله کشی خروج گاز را نیز شامل شود)؛

 

· ایجاد تغییراتی در سقف های ساختمان اتاقک مخزن و دیگر ساختمان بزرگ؛

 

. جداسازی بازسازی قسمت فرعی ساختمان بزرگ دیگر؛

 

· ساخت یک ساختمان کوچک در همان مکانی که یک ساختمان با ابعاد مشابه قبلا تخریب شده بود؛

 

· گستراندن، همسطح سازی و فشردن یک لایه دیگر از مواد در یک منطقه بزرگ؛

 

· و در نهایت نیز نصب حصاری که این مکان را به دو بخش تقسیم می کند.

 

53. همانطور که پیشتر گزارش شد، ایران اعلام کرده که اتهام فعالیت های هسته ای در سایت پارچین «بی اساس» است و «همچنین فعالیت های اخیری که گفته می شود در نزدیکی مکان مورد علاقه آژانس صورت گرفته، هیچ ارتباطی به مکان مشخص شده توسط آژانس ندارد». تا کنون، ایران تنها توضیحی برای جابه جایی خاک توسط کامیون ها ارائه کرده است که نشان می دهد به دلیل ساخت جاده جدید پارچین صورت گرفته است».

 

54. با توجه به فعالیت های گسترده ای که ایران در مکان مذکور در سایت پارچین صورت داده و همچنان نیز ادامه دارد، زمانی که آژانس به این مکان دسترسی پیدا کند، توانایی آن برای انجام راستی آزمایی موثر به شدت تضعیف خواهد شد. در حالیکه آژانس به ارزیابی این موضوع ادامه می دهد، داشتن دسترسی به این مکان بدون تأخیر بیشتر ضروری است، همچنین لازم است تا ایران بدون وقفه بیشتر، همانطور که در ماه فوریه توسط آژانس درخواست شده بود، برای سوالات دقیق آژانس در ارتباط با سایت پارچین و کارشناسان خارجی، پاسخ‌ایی واقعی فراهم کند.

 

I – اطلاعات طراحی

 

55- به رغم توافقنامه پادمان و قطعنامه‌های مرتبط صادر شده از سوی شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزومات کد 3-1 از ترتیبات اجرایی بخش اول توافقنامه پادمان را اجرا نمی‌کند. مهم است که توجه شود که نبود چنین اطلاعات اولیه‌ای زمان موجود برای برنامه‌ریزی آژانس در خصوص اقدامات تامینی توافق شده را به‌خصوص در مورد تسهیلات جدید کاهش داده و سطح اطمینان را نیز در خصوص سایر تسهیلات کاهش می‌دهد.

 

56- به رغم وظایف ایران بر اساس کد 3-1 اصلاح شده، ایران از سال 2006 تاکنون DIQ روزآمد شده را در خصوص رآکتور IR- 40 برای آژانس فراهم نکرده است. کمبود اطلاعات روزآمد اثری معکوس بر توانایی آژانس در راستی‌آزمایی طراحی تسهیلات و اجرای موثر رویکرد پادمان دارد.

 

57- پاسخ ایران به تقاضاهای آژانس در خصوص تایید یا فراهم آوردن اطلاعات مربوط به قصد خود برای ساخت تسهیلات هسته‌ای جدید، این است که در زمان لازم این اطلاعات مورد نیاز را بر طبق کد 3-1 اصلاح شده ترتیبات اجرایی فراهم خواهد آورد.

 

J - پروتکل الحاقی

 

58- برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی‌کند. تا زمانی که ایران همکاری لازم را به‌عمل نیاورد و از جمله پروتکل الحاقی را اجرا نکند، آژانس در موقعیتی نیست که عدم وجود فعالیت یا مواد هسته‌ای اعلام نشده در ایران را تایید کند.

 

K - سایر موضوعات

 

59- آژانس و ایران به بحث‌های خود در خصوص اختلافات بین مواد هسته‌ای اعلام شده از سوی اپراتور بین سال‌های 1995 تا 2002 در آزمایشگاه تحقیقاتی چند منظوره «جابر بن حیان» که توسط ایران مورد آزمایش تبدیل قرار گرفته بودند و آنچه آژانس اندازه‌گیری کرده است، ادامه می‌دهند.

 

60- در تاریخ 12 فوریه 2013، سه مجتمع سوخت تولید شده در ایران که شامل مواد هسته‌ای بودند و تا خلوص 3.5 و 20 درصد غنی شده بودند در مرکز TRR قرار داشتند.

 

61- در 26 و 27 نوامبر 2012، در نیروگاه اتمی بوشهر یک PIV توسط آژانس اجرا شد (BNPP) و تشخیص داده شد که مجتمع‌های سوخت که قبلا به مخزن سوخت مصرف‌شده منتقل شده بودند، مجددا به داخل رآکتور برده شده‌اند. در یک بازرسی از BNPP، در 16 و 17 فوریه ایران به آژانس اطلاع داد که رآکتور خاموش شده است.

 

L - خلاصه

 

62- در حالی که آژانس به راستی‌آزمایی عدم انحراف تاسیسات هسته‌ای اعلام شده ایران بر اساس پادمان ادامه می‌دهد، از آنجا که ایران همکاری لازم را به‌عمل نمی‌آورد و از جمله پروتکل الحاقی را اجرا نمی‌کند، آژانس نمی‌تواند تضمین معتبری دهد مبنی بر اینکه مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در ایران وجود ندارد و لذا، نمی‌تواند نتیجه بگیرد که تمام مواد هسته‌ای موجود در ایران صلح‌آمیز است.

 

63- ایران در تاسیسات غنی‌سازی سوخت خود نصب سانتریفیوژهای پیشرفته‌تر (ir-2m) را آغاز کرده است.

 

64- به رغم قطعنامه‌های شورای حکام در نوامبر 2011 و سپتامبر 2012 و بر خلاف گفتگوی سنگین بین ایران و آژانس از ژانویه 2012 که در 9 مرحله صورت گرفته است، رویکرد ساختاریافته‌ای که بتواند مورد توافق قرار گیرد، حاصل نشده است. مدیر کل قادر نیست هیچ گونه پیشرفتی را در روشن کردن موضوعات باقیمانده گزارش کند از جمله موضوعات مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران.

 

65- فعالیت‌های مشخص و گسترده‌ای که از فوریه 2012 در پارچین صورت گرفته است – که آژانس مکررا خواستار بازدید آن شده است – توانایی آژانس را در راستی‌آزمایی به شکلی جدی کاهش داده و این موجب نگرانی است. آژانس تقاضای خود از ایران را مبنی بر دسترسی بدون تاخیر به مکان مزبور و ارائه پاسخ به سوالات دقیق آژانس در خصوص پارچین و کارشناس خارجی تکرار می‌کند.

 

66- با توجه به ماهیت و مقدار اطلاعات در دسترس، آژانس همچنان تاکید دارد که ایران باید بدون تاخیر بیشتر در خصوص موضوعات مورد نگرانی آژانس به همکاری مبادرت ورزد. بدون چنین همکاری، آژانس قادر به رفع نگرانی‌ها در حوزه موضوعات مربوط به برنامه هسته‌ای نیست از جمله شفاف‌سازی این مساله که برنامه هسته‌ای ایران فاقد ابعاد احتمالی نظامی است.

 

67- مدیر کل همچنان ایران را فرامی‌خواند که گام‌هایی را در راستای اجرای کامل توافقنامه پادمان و سایر وظایفش برداشته و برای رسیدن به نتایج مشخص در خصوص تمام مسایل اصلی باقیمانده با آژانس همکاری کند، همان‌طور که در قطعنامه‌های شورای حکام و قطعنامه‌های الزام‌آور شورای امنیت آمده است.

 

68- مدیر به شکل مناسب به گزارش‌دهی ادامه می‌دهد.