وقتی به مصطفی زنگ می‌زدم پشت گوشی تا کمر خم می‌شد

به گزارش خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، در جشن سالروز فناوری هسته‌ای که عصر امروز در دانشگاه آزاد تهران – شمال برگزار شد مادر شهید احمدی‌روشن به بیان خاطراتی پرداخت و گفت: جوانان امروز که خاطرات زیادی از دفاع‌مقدس ندارند و فکر می‌کنند شهدا چیزی جدا از مردم هستند و از ابتدا برای شهادت انتخاب شده‌اند در صورتی که اینگونه نیست شهدایی مانند شهدای هسته‌ای یا شهدایی که در دفاع از مرزها به شهادت رسیده‌اند متفاوت از مردم عادی نبودند.

وی در ادامه افزود: مردن چیزی فرار کردنی نیست اما شهدا چگونه مردن را انتخاب کردند و مرگ عادی را به شهادت تبدیل نمودند نباید فکر کنیم که احمدی‌روشن  دست نیافتنی بوده است او نیز مانند همه افراد معصوم نبود اشتباهاتی داشت اما تلاش می‌کرد اشتباهاتش را جبران کند.

مادر احمدی‌روشن به بیان خاطره‌ای پرداخت و گفت:‌در گذشته در مسیر خانه ما زمینی بود که در ظهر به واسطه تابش آفتاب بسیار داغ می‌شد مصطفی به یکی از دوستانش گفته بود که هرگاه احساس گناه می‌کنم پای برهنه در این زمین قدم می‌زنم.

وی در ادامه با بیان اینکه شهید احمدی‌روشن فرد تارک‌دنیا نبود که فقط به عبادت بپردازد و منتظر مرگ باشد خاطر نشان کرد: مصطفی درست زندگی می‌کرد و پرتلاش بود و به مزدش، شهادت رسید او در مقابل پدر و مادر بسیار فروتن بود و خواسته‌های به حقش را با ملایمت مطالبه می‌کرد و با وجود اینکه معمولا از خانه و خانواده دور بود وقتی در خانه حضور داشت تلاش می‌کرد که نبودنش را برای اعضای خانواده‌اش جبران کند.

مادر شهید احمدی‌روشن با بیان اینکه مصطفی جوان‌ترین مدیر در نطنز بود خاطر نشان کرد: وقتی به او زنگ می‌زدم دوستانش می‌گفتند که او تا کمر خم می‌شود و وقتی به او می‌گفتیم مادرت که تو را نمی‌بیند می‌گفت مادر نمی‌بیند اما خدای مادرم که می‌بیند و من با وجود همه علاقه‌ای که به او داشتم هیچ وقت از او نخواستم که از نطنز به تهران برگردد.

مادر احمدی‌روشن در ادامه این نشست با بیان اینکه ما اول انقلاب هم انرژی هسته‌ای داشتیم اما آنان باز ما را تحریم می‌کردند ابراز داشت: آمریکا با اعتقاد به اسلامی بودن ما مشکل دارد و آنان ما بهتر از خودمان می‌شناسند و آنان می‌دانند که اسلام اجازه استفاده از سلاح هسته‌ای را به ما نمی‌دهد اما تنها ایراد ما این است که زیر سلطه آمریکا نمی‌رویم و باید توجه داشت که حتی اگر انرژی هسته‌ای را کنار بگذاریم آنان یکی و دو تحریم را کنار می‌گذارند و به مرور سراغ سایر فشارهای دیگر در سایر زمینه‌ها خواهند رفت.