ناگفته‌های مرتضوی در مورد قضایای کهریزک / پشیمان نیستم

به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، سعید مرتضوی با اشاره به برخی از ناگفته های خود در خصوص پرونده کهریزک گفت: از اقداماتی که انجام شده، پشیمان نیستم.

سعید مرتضوی در نشست خبری که در سازمان تأمین اجتماعی برگزار شد در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه پرونده کهریزک به کجا رسید گفت: باید مسائل مربوط به کهریزک روشن شود و انتصاب‌های غیرواقع به نهادهای کشور وارد نشود.
 
وی ادامه داد: در موضوع کهریزک عنوان می‌شود که سه نفر جان باختند که رسانه‌ها تصویر دارند و براساس گزارش پزشکی قانونی در کهریزک این سه نفر هیچگونه ضرب و شتم حادی که منجر به مرگ شود نشده‌اند.
 
مرتضوی خاطرنشان کرد: در روشن شدن ابعاد پرونده به صورت واقعی کسی اقدام نکرده است و در این دادگاه از ما سئوالاتی شده و ما نیز دفاع جامعی از خود ارائه کرده‌ایم.
 
دادستان سابق تهران خاطرنشان کرد: درباره فوت این سه نفر در کهریزک که عنوان می‌شود به وسیله ضرب و شتم مأموران زندان کهریزک فوت شده‌اند اصلاً چنین چیزی صحت ندارد.
 
وی تأکید کرد: اولین کسی که مرگ آن اعلام شد شخصی به نام امید جوادی‌فر بود که وی زمانی که از کهریزک به تهران منتقل می‌شد دچار تشنج می‌شود و فوت می‌کند.
 
مرتضوی ادامه داد: درباره فوت جوادی‌فر هیچ دلیل و مدرکی وجود ندارد که وی مورد ضرب و شتم قرار گرفته است بلکه دلیل قانع کننده بر اثباتی وجود دارد که جوادی‌فر قبل از بازداشت مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد.
 
مرتضوی خاطرنشان کرد: امید جوادی‌فر در اغتشاشات سال 88 و چند اغتشاشات دیگر در تهران حضور فعال داشته است.
 
دادستان سابق تهران تأکید کرد: براساس شهادت چند نفر از افرادی که در 18 تیر همراه جوادی‌فر بوده‌اند؛ وی در 18 تیر 88 با چند تن از لباس شخصی‌ها درگیر می‌شود و در این زد و خورد، بینی جوادی‌فر می‌شکند و مردمک چشم، گردن، کتف و جاهای مختلف بدن به شدت مصدوم می‌شود.
 
مرتضوی ادامه داد: بعد از این زد و خورد جوادی‌فر را به بیمارستان فیروزگر منتقل می‌کنند و چون شاکی داشت یک مأموری از کلانتری همراه وی به بیمارستان می‌رود.
 
دادستان سابق تهران افزود: پس از آنکه خانواده جوادی‌فر از این موضوع مطلع می‌شوند امید را از بیمارستان فیروزگر به بیمارستان لاله منتقل می‌کنند و پس از آنکه ترخیص شد در پلیس امنیت بازداشت و تفهیم اتهام می‌شود.
 
وی به نظر پزشکی قانونی درباره فوت امید جوادی‌فر اظهار داشت: خدماتی که پزشکی قانونی درباره فوت امید جوادی‌فر اعلام کرده است همان خدماتی که قبل از دستگیری و انتقال به کهریزک توسط بیمارستان فیروزگر اعلام شده بود.
 
دادستان سابق تهران بیان داشت: وقتی که این دو پرونده بالینی بیمارستان فیروزگر و لاله را کنار پرونده پزشکی قانونی درباره فوت امید جوادی‌فر قرار می‌دهیم مشخص می‌شود که در زندان صدمه‌ای به وی وارد نشده است و مجروحیت جوادی‌فر مربوط به درگیری‌های اغتشاشات سال 88 است.
 
وی درباره فوت محسن روح‌الامینی اظهار داشت: وقتی که آقای حیدری‌فر از محسن روح‌الامینی بازجویی می‌کند؛ در بازجویی‌ها از روح‌الامینی پرسیده می‌شود که چرا به تذکرات پلیس توجه نکرده‌اید که وی گفته است پلیس به من تذکری نداده و با باتوم چند بار بر سر بنده کوبانده‌اند و این نشان می‌دهد که روح‌الامینی در صحنه درگیری مضروب شده است.
 
وی افزود: در جریان دادگاهی شاهدانی که همراه روح‌الامینی بوده‌اند اعلام کردند که وقتی پلیس امنیت از روح‌الامینی درباره حضورش در صحنه اغتشاشات سئوال می‌پرسد روح‌الامینی واکنش نشان می‌دهد و می‌گوید به هیچ سئوالی تا وقتی که وکیلم نیاید پاسخ نمی‌دهم و دیگر همراهانش نیز تشویق می‌کنند که به پرسش‌ها پاسخی ندهند.
 
وی گفت: در ادامه دادگاه همراهان روح‌الامینی گفته‌اند که بعد از اینکه در پارکینگ پلیس امنیت مورد ضرب و شتم قرار گرفته تسلیم شده است و به بازجویی‌ها جواب داده‌اند پس قبل از کهریزک روح‌الامینی نیز مورد ضرب و شتم واقع شده است.
 
وی افزود: افرادی که در کهریزک نیز در کنار روح‌الامینی بوده‌اند شهادت داده‌اند و گفته‌اند که روح‌الامینی از پشت بدن دچار جوش‌های چرکی بوده که قادر به خوابیدن به پشت نبوده و نشسته استراحت می‌کردند و به لحاظ اینکه حالت کسالت داشته افرادی که در زندان کهریزک بوده‌اند به وی کمک می‌کردند و هیچ کس در کهریزک صدمه‌ای به او نزده‌اند.
 
مرتضوی با بیان اینکه، روح‌الامینی کلاً 3 روز در کهریزک بوده است گفت: آقای حیدری‌فر نیز تصاویری نشان داده‌اند که قبل از اغتشاشات 18 تیر نیز آقای محسن روح‌الامینی حضور داشته است و این تصاویر غیرقابل انکار است و این صدمات نیز نمی‌تواند برای یک روز و دو روز در زندان باشد و مطمئناً برای درگیری‌های اغتشاشات است.
 
مرتضوی در ادامه در خصوص فوت محمد کامرانی بیان داشت: زمانی که کامرانی در بیمارستان لقمان فوت می‌کند و جسد وی به پزشکی قانونی می‌رود پس از معاینه جسد، پزشکی قانونی نیز اعلام می‌کند یک ایراد ضرب و شتم حاد در قسمت صورت و گردن کامرانی وجود دارد و بقیه موارد خراشیدگی‌های سطحی بوده است.
 
دادستان سابق تهران ادامه داد: در 18 تیر سال 88 زمانی که محمد کامرانی در اغتشاشات حضور داشته است توسط مأموران لباس شخصی دستگیر و آن مأمور با دست به گردن و صورت کامرانی می‌زند که به گفته شاهدان این ضربه به شکلی بوده است که 5 متر عینک کامرانی به آن طرف پرتاب می‌شود
 
وی گفت: زمانی که کامرانی در بیمارستان لقمان فوت می‌کند و جسدش توسط پزشکی قانونی معاینه می‌شود تنها یک ایراد ضرب و شتم مربوط به صورت و گردن او اعلام و مابقی را خراشیدگی سطحی عنوان می‌کند و در رابطه با خونمردگی و ضرب و شتم نیز چیز دیگری اعلام نکردند.
 
وی درباره نحوه انتقال کامرانی‌ به بیمارستان لقمان اشاره کرد و گفت: زمانی که کامرانی را از زندان کهریزک به اوین منتقل می‌کردند دچار گرمازدگی می‌شود و مورد درمان سرپایی در زندان قرار می‌گیرد و با توجه به اینکه هیچ مشکلی در ظاهر او نبوده است در مسیر قرنطینه قرار می‌گیرد و چند ساعتی نیز پذیرش شدن وی به طول می‌انجامد.
 
وی ادامه داد: پس از قرنطینه کامرانی وی دچار تب بالا می‌شود که آن را همراه با یک سرباز به بیمارستان لقمان منتقل می‌کنند و در بیمارستان لقمان تابلوی بالای تخت آن را به نام یک معتاد مجهول‌الهویه می‌زنند.
 
وی افزود: براساس معاینات اولیه تب وی را 42 درجه اعلام می‌کنند که در نهایت به دلیل نحوه غلط ارائه خدمات پزشکی به وی و در اختیار قرار ندادن امکاناتی مانند ICU وی با مشکل مواجه می‌شود و به کما می‌رود.
 
مرتضوی علت مرگ کامرانی را قصور پزشکی دانست و گفت: در زندان به هیچ یک از این سه نفر ضربه‌ای که منجر به فوت شود وارد نشده است و در فوت کامرانی نیز قصور پزشکی بوده که در پیشرفته‌ترین کشورهای دنیا نیز این معضل وجود دارد.
 
مرتضوی با بیان اینکه، به تکلیف خود عمل کرده است گفت: ما به عنوان دادستان به تکلیف خود عمل کرده‌ایم و هیچ وقت نیز از کرده خود پشیمان نیستیم و بحث‌های سیاسی بر نامهربانی‌ها ثواب جهاد مقدسی که در آن شرکت کرده‌ایم.
 
مرتضوی با بیان اینکه، مبارزه با فتنه و اغتشاش جهاد مقدس می‌دانیم گفت: از اقدامات انجام شده پشیمان نیستم و به تکلیف عمل کرده‌ام کسی که در اغتشاش علیه نظام و حکومت اقدام می‌کند را در هتل 5 ستاره نمی‌برند بلکه باید با آن طوری برخورد شود که از کرده خود پشیمان شود.