الا مـلائکه الله! انس و جـان! تبریک! / تمام خلق زمین! اهل آسمان! تبریک!

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ شاید زیباترین و دلچسب ترین ماه شیعیان، ماه شعبان باشد که در آن هیچ یک از امامان معصوم (ع) به شهادت نرسیدند و از ابتدا تا انتهای آن امام زمان و قلب حضرت صدیقۀ طاهره (علیهما السلام) مسرور است.

و امشب، شب اولین میلاد این ماه، میلاد امام حسین (ع) است. اشعار زیر عرض ارادتی و تبریک به ساحت مقدس امام زمان (عج) و همچنین حضرت زهرا (س) است:

غلامرضا سازگار
الا مـلائکه الله! انس و جـان! تبریک!
تمام خلق زمین! اهل آسمان تبریک!
پیمبـران خـدا! عیدتـان مبـارک بـاد
ولی امر خدا! صاحب‌الزمـان! تبریک!
ولادت پسر فاطمـه امام حسین
به ذات پاک خداوند لامکان تبریک!
خبر دهید به عالم که عید، عید خداست
ادب کنیـد کـه میـلاد سیـدالشهداست

خدا به حضرت زهرا پسر عطا کرده
بگو به عالم خلقت پـدر عطا کرده
برای عفو گنهکارها به پیغمبر
قوی‌ترین سند معتبر عطـا کرده
شکفته لالۀ لبخند بر لب احمد
خدا به نخل امیدش ثمر عطا کرده
جمال غیب خداوند دیده شد امشب
فروغ نامتنهاهـی دمیـده شد امشب

مسیح، تشنۀ لب‌های روح‌پرور اوست
تمـام جـان محمّد درون پیکر اوست
تمام عـالم خلقت یـم کرامت اوست
بقـای مکتب توحیـد در امامت اوست
مـرا ز روز قیــامت کسـی نترســاند!
قیامتی که خدا گفته عکس قامت اوست
به شیعیـان علـی می‌خورم قسم صدبار
که درس شیعه همان درس استقامت اوست
اگرچه گریـۀ ما در شب شهادت اوست
شب شهادت او هم شب ولادت اوست

بهشت حــور ز نـور وی آفریــده شده
جمال حق همه در این جمال، دیده شده
ز دشت کرب‌وبلا تـا به شام، بر سر نی
کلام وحـی ز لب‌هـای او شنیـده شده
حسین شـد بـه تمـام ستمگـران پیروز
چه باک اگر که سرش از قفا بریده شده؟
سرش به نوک سنان جلوه‌گر شود هر روز
شهیـد راه خــدا زنده‌تـر شــود هر روز

حبیب الله چایچیان (حسان)
با قلب بشر مونس و دمساز حسین است
در خلوت دل، محرم و هم راز حسین است

زهرا و علی، هر دو چو دریای گوهر بار
خلقت، صدف است و گهر راز حسین است

آن عاشق فرزانه و معشوق دو عالم
بر طاق فلک غلغله انداز حسین است

هر آیتی از جانب حق، معجزه ای بود
آن آینه که هر دم کند اعجاز حسین است

راهی که بشر را به خـــداوند رساند
عشق است و در این فاصله پل ساز حسین است

در راه نگهداری قرآن محمد(ص)
سرباز فداکار سرافراز حسین است

شاهی که ز حر بن یزید، از ره اکرام
بگذشت و نمود آنهمه اعزاز حسین است

فطرس که پرش را شرر قهر خدا سوخت
باز آن که بدادش پر پرواز حسین است

ماهی که به هر کلبه ی تاریک بتابد
شاهی که به سائل نکند ناز حسین است

از مردم دنیا، مطلب حاجت خود را
درخواست از او کن که سبب ساز حسین است

گر خلق تو را از خود جمله برانند
آن کس که پناهت بدهد باز حسین است

امید«حسان» جان جهان رحمت یزدان
باب کرمش بر همه کس باز حسین است
 

محمد سهرابی
عشاق اگر مکاشفه ی مو به مو کنند
اول قدم ز آینه باید وضو کنند

 در شوره زار نیز گهی می دمد گلی
شاید تورا به دیده ی من جستجو کنند

سنگ دل شکسته چه کم دارد از عقیق
گر هر دو را به حلقه ی انگشت او کنند

جز ما که اشکمان دم مشک است دائما
مردم کجا به آب مضافی وضو کنند

گویند حرف می برد از من به یار من
باید مرا به باد صبا روبرو کنند

ما چون خبر دهان به دهان داغ می شویم
«روزی که خاک تربت ما را سبو کنند»

جا دارد از فرات شفاعت کنیم نیز
مارا اگر برای تو بی آبرو کنند

حمیدرضا برقعی
ناگهان عطر تو پیچید در آغوش اتاقم
با سرانگشت نسیم آمده بودی به سراغم

زیر و رو کرد مرا دست نسیمی که خبر داشت
من خاموش سراپا همه خاکستر داغم

بین آغوش تو بگذار بسوزم به جهنم-
که به آتش بکشد باغ مرا چشم و چراغم

بیت در بیت بیا پیرهنم باش از آن پس
آشنا می شود آغوش تو با سبک و سیاقم

حرف چشمان تو مانند غزل های ملمع
واژه در واژه کشیده است از ایران به عراقم

علیرضا قزوه
کجاست کعبه اگر مسجد الحرام تویی تو
قسم به کرببلا حج من تمام تویى تو

همه نمازى و نیت ، قیام توست قیامت
شهید ظهر تشهّد تویى ، سلام تویى تو

سر بریده و آیات بینات ؟ چه حالى !
یقین که رکن یمانی تویى ، مقام تویى تو

به سعى سجده به گودال قتلگاه تو رفتم
نه سر برآورم از سجده تا امام تویى تو

تو بیت اوّلى و کربلاست اوّل بیتم
تو بیت آخرى و آخر کلام تویى تو
 
مؤید
نور ابدی و ازلی می آید
برعالم ایجاد ولی می آید

مجموعه ی حسن و عشق و ایثار و کرم
یعنی که حسین ابن علی می آید