یادداشت/
گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ صف آرایی جدید سیاسی در کشور بعد از انتخابات 24 خرداد ماه که به واقع حماسه ای در خور توجه بود اولین بار در مجلس شکل گرفت؛ هنگامی که نمایندگان برای دفاع و یا مخالفت از وزرای پیشنهادی کابینه دولت تدبیر و امید که کلانسال ترین کابینه 20 سال اخیر است، پشت تریبون مجلس رفتند در وهله اول تلاش کردند تا در خصوص برنامه های وزرای پیشنهادی اظهار نظر کنند اما پس از آن مهمترین موضوع حضور برخی وزرای پیشنهادی در ماجرای فتنه سال 88 بود که رهبر معظم انقلاب از آن به عوان ظلم بزرگ یادکردند.
در خصوص فتنه سال 88 یکی از مهمترین فاکتورها، عدم موضع گیری برخی افراد در این زمینه بود، عدم شفاف سازی از سوی برخی به اصطلاح بزرگان نظام بود که در موقع لزوم سکوت اختیار کردند و از مردم نشان «بی لیاقتی» و درجه «ساکتین» را گرفتند. آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی با وقاحت بر آتش فتنه نفت ریختند و برخی از آقایان نیز با سکوت خود بر این آتش دمیدند. در آن سال برخی سعی کردند تا کشور را به لبه پرتگاه بکشانند و با فرصت سوزی خود چرخش دولت را با کشتار و خونریزی همراه کنند.
حسن روحانی در آغازین سخنرانی خود در مجلس اعلام کرد که «کابینه راستگویان» را تشکیل داده است اما ظاهرا فراموشی مقطعی شامل حال رئیس جمهور محترم شد که سه تن از وزرایش در فتنه حضور فعال داشتند؛ شاید هم استراتژی روحانی این بود تا روغن ریخته را نذر امام زاده کند، با آگاهی بر این موضوع که نمایندگان ملت شریف ایران آنقدر بصیرت دارند که سکه رایج را از سکه قلب تشخیص دهند و بدانند کسانی که بر طبل «دروغ بزرگ تقلب» میکوبیدند اگر باز هم فرصتی پیدا کنند قطعا دوباره دست به همکاری با عاملان پروژه براندازی خاموش خواهند زد و با این کار وزرای تحمیلی را از خود دور کند.
دروغ تقلب و ایجاد فتنه در سال 88 انقدر پررنگ بود که هرچشم بینایی یارای دیدن آن را داشت و در این زمینه بارها رهبر معظم انقلاب با رهنمودها و سخنان داهیانه خود تلاش کردند تا ملت و مسئولان را بیدار نگه دارند. ایشان در خصوص حوادث تلخی که عده ای قلیل برای نظام به وجود آوردند، در همان سال و در جمع اعضای مجلس خبرگان رهبری که اتفاقا آن زمان اکبر هاشمی رفسنجانی ریاست آن را بر عهده داشت، فرمودند: «در این فتنه‌هاى بعد از انتخابات، آن چیزى که اساس قضیه است، این است که رأى مردم و حضور مردم از نظر یک عده‌اى نفى شد، مورد خدشه قرار گرفت، نظام تکذیب شد، مورد تهمت قرار گرفت. گناه بزرگى که انجام دادند، این بود. اینها بایست تسلیم میشدند. بالاخره وقتى انتخابات با همین معیارهائى که در اسلام وجود دارد اتفاق افتاد، بایستى در مقابل قانون، در مقابل داورى قانون تسلیم شد؛ همچنان که باید در مقابل آن داورى که قانون او را معین میکند، تسلیم شد. اگر قانون در مسئله‌ى مهمى مثل مسئله‌ى انتخابات یک داورى را مشخص کرده است، یا یک شیوه‌ى داورى را مشخص کرده است، باید تسلیم این بشوند، ولو برخلاف میلمان باشد؛ این میشود انتخابات سالم.»
حافظه تاریخی ملت ایران بر خلاف ادعاهایی که می شود آنقدرها هم ضعیف نیست و ملت به خوبی ظلم هایی که به آنها می شود را به خاطر می سپارند چنانچه در مجلس نیز آن را شاهد بودیم که نمایندگان این ملت با قاطعیت گزینه برائت از فتنه را پیش روی وزرای کابینه پیشنهادی روحانی قرار دادند و کار تا جایی پیش رفت که افرادی مانند نجفی، میلی منفرد و آخوندی مجبور شدند تا در خصوص فتنه اعلام برائت کنند؛ اگرچه برخی از وزرای پیشنهادی مانند نجفی و میلی منفرد حضور فعالی در این زمینه داشتند و سندهای حضور آنها در تجمعات و همراهی با فتنه گران موجود است و شاید حتی به ذهن متبادر شود که «با گرگ دنبه خوردند و با چوپان گریستند!»، اما چنان عرصه را بر خود تنگ دیدند که به اجبار - نه با میل باطنی خود- و پس از گذشت چهار سال در مقابل همه ملت ایران در صحن علنی مجلس نسبت به فتنه اعلام موضع کردند تا بار دیگر به لطف خدا ثابت شود که این فتنه با همه جنبه های تخریبی خود واکسنی بود که ویروس های انقلاب اسلامی ایران را نشان دهد.
با وجود این اتفاقات و مسائلی که پیش آمد و حاضرین فتنه مجبور به برائت از آن شدند و میخ محکمی را بر تابوت فتنه کوبیدند ذکر دو نکته خالی از لطف نیست:
1- پس از رأی به عدم صلاحیت نجفی، میلی منفرد و سلطانی فر از سوی نمایندگان مجلس شاهد بودیم که رئیس جمهور محترم سرپرست هایی را برای وزارتخانه های آموزش و پرورش، علوم و وزرش انتخاب کرد که در بین این سرپرستها نام جعفر توفیقی برای سرپرستی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بسیار جلب توجه میکرد.
بیچاره اگر مسجد آدینه بسازد
یا سقف فرو ریزد و یا قبله کج آید
جعفر میلی منفرد که در تحصن اساتید دانشگاه امیرکبیر برای حمایت از فتنه گران نقش عمده ای داشت حالا جای خود را به جعفر توفیقی داده است که در تحصن سال 88 مسجد دانشگاه تهران گفته بود: «ما رای شخصیت با تقوا سالم و مدیر با تجربه‌ای مثل آقای مهندس موسوی را بگیریم و به اسم کسانی بنویسیم که در واقع انقلابیون چند روزه هستند.» موضع‌گیری های توفیقی در خصوص فتنه تا جایی پیش رفت که برخورد با اغتشاشگران را انتخاب غلط نظام نامید و از نظام خواست که به مسیر اصلی! بازگردد. حال باید منتظر ماند و دید که آیا روحانی قرار است شخصی که از فتنه حمایت کرده است را به عنوان وزیر علوم دولت خود برگزیند و یا اینکه گزینه دیگری را برای این سمت معرفی خواهد کرد. امید است که نمایندگان مجلس نیز برای دیگر بار بصیرت خود را نشان دهند و تنها به این بهانه که باید با دولت همکاری همه جانبه داشته باشیم به پروژه « مهار، نفوذ و استحاله از درون» کمک نکنند؛ آقای رئیس جمهور هم نباید تحت فشار برخی اطرافیان اقدام به معرفی اشخاصی که در عملکرد آنها شبهه های زیادی وجود دارد بکند.
2- رهبر معظم انقلاب در خصوص فتنه بارها سخن گفته اند و در آخرین اظهارت خود تاکید فرمودند که « آن کسانى که فکر میکردند در انتخابات تقلب شده، چرا براى مواجهه‌ى با تقلب، اردوکشى خیابانى کردند؟ چرا این را جواب نمیدهند؟ صد بار ما سؤال کردیم؛ نه در مجامع عمومى، نخیر، به شکلى که قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهى نمیکنند؟ در جلسات خصوصى میگویند ما اعتراف میکنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟» بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی باعث شد که برخی ساکتین و حاضرین فتنه در ظاهر نسبت به این موضوع در صحن مجلس موضع گیری کنند - فراموش نشود که در مکاتب سیاسی غرب هدف وسیله را توجیه میکند؛ به عبارت دیگر شاید برخی موضع گیری ها تنها برای رسیدن به وزارت بود- اما پیشنهاد می شود مجلس اصولگرا طرحی را تنظیم کند تا بر اساس آن کسانی که مشارکت و معاونت در سطوح کلان فتنه داشتند، از تصدی در پست‌های مملکتی آن هم در سطح وزارت و مدیرکلی به طور کلی محروم شوند.
ارسال نظرات