به گزارش گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، دکتر محمد حسین رجبی دوانی در برنامه باران که برنامه مناسبتی است و از شبکه قرآن و معارف سیما به مناسبت های مختلف بر روی آنتن می رود گفت: امام صادق مردم را با جایگاه امامت آشنا کرد و زمینه را برای دیگر ائمه آماده نمود.
وی اظهار داشت: امامان یاران ولایت مدار می خواهند یارانی که جایگاه ائمه را بشناسند اما در زمان امام صادق با وجود 4000 شاگرد چنین یارانی وجود نداشت به گونه ای که امام می فرمود: من اگر به اندازه کافی یار داشتم حتی به اندازه 17 نفر قیام می کردم. در زمان امام حسین نیز به همین ترتیب بود، مردم کوفه با خون خود با امام بیعت کردند و بعد امام را تنها گذاشتند.
وی تصریح کرد: البته امام صادق معرفت و شناخت مردم نسبت به امامت را آرام آرام رشد داد به طوری که مردم بیش از گذشته به ائمه رو آوردند و پس از آن این اقبال به حدی شد که از زمان امام کاظم به بعد امامان را به طور رسمی و یا غیر رسمی در حبث نگه داشتند.قبل از آن ، جامعه و مردم به گونه ای بودند که امامان حتی نمی توانستند به درستی جایگاه خودشان را برای مردم تبیین کنند به طور مثال اگر امام صادق(ع) زیارت جامعه کبیره را برای مردم می خواند جامعه پذیرای این تعبیرات نبود اما میبینیم که در زمان امام هادی این تعابیر عظیم بیان می شود تعابیری که سند اعتقادی ماست.
وی ادامه داد: افرادی مثل ابوسلمه و ابومسلم اگر اندکی گرایش های شیعی داشتند جایگاه والای امام را درک می کردند و آن چنان خونریزیها را برجا نمی گذاشتند به طوری که بزرگان و پیشوایان سنی مانند ابوحنیفه به جایگاه والای امام اذعان داشتند. حداقل بزرگان فقها و محدثان سنی به جایگاه زهد و علم و دانش امام صادق ع اعتقاد داشتند. علمای سنی معاصر با امام صادق مانند مالک بن انس و ابوحنیفه امام را با تعابیر عظیم از ایشان یاد می کنند.
دکتر رجبی دوانی با اشاره به این که بسیاری از اصحاب امام صادق(ع)ایرانی بوده اند خاطر نشان کرد: اسم هایی مانند مهران و شاهین در بین اسامی شاگردان امام دیده می شود و توجه خود امام هم به ایران و به شهر قم زیاد بوده است و حتی امام صادق(ع) پیش از تولد امام کاظم می فرماید که فرزندی از نسل من در قم به خاک سپرده می شود و آنجا حرم اهل بیت است.