گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»_امیرمحمد بهشت آیین؛ با گذشت بیش از دو ماه از شروع به کار دولت یازدهم، زاویه گرفتن اقدامات برخی از وزارتخانههای آن با شعار اعتدال،یعنی همان شعاری که حسن روحانی با کمک آن وارد عرصه انتخابات و موفق به کسب اکثریت آراء شد، روز به روز عیان تر از گذشته می شود.
یکی وزارتخانههایی که حتی پیش از معرفی وزیر مربوطه آن به مجلس، حرفهای متفاوتی را به دنبال داشت، وزارت علوم تحقیقات و فناوری بود که پس از طرح شایعه چندیدن گزینه مختلف، بالاخره حسن میلی منفرد به عنوان گزینه پیشنهادی حسن روحانی به مجلس معرفی و البته رای نیاورد.
معرفی سرپرست موقت تا بررسی و ارائه وزیری جدید به مجلس از سوی رئیس جمهور منتخب، یکی از بزنگاههایی بود که میتوانست به راحتی از اولین مواجهه دولت روحانی با شعار اعتدال را رونمایی کند و البته با معرفی جعفر توفیقی به عنوان سرپرست، این امر میسر شد.
میلی منفرد به دلایلی که غالبا مربوط به عملکرد نامطلوبش در زمان فتنه88 و همچنین 78 بود، از جانب نمایندگان خانه ملت نتوانست رای اعتماد بگیرد،با این وجود انتخاب بعدی رئیس جمهور نشانگر آن بود که روحانی چندان هم در تکاپوی تحقق شعار اعتدال نیست؛ چراکه با بررسی سوابق توفیقی در موارد مذکور میشود گفت میلی منفرد در این زمینه، شاگرد توفیقی هم به حساب نمیآید و این اقدام دولت در مواجهه با عدم رای اعتماد مجلس به میلی منفرد، نوعی خط و نشان کشیدن سیاسی به حساب میآید و این امر نه تنها از شعار اعتدال به دور است بلکه فاصله بسیار زیاد با اعتدالگرایی در عمل را نشان میدهد.
جالب اینجاست که بحث تقابل با اعتدال در دولت یازدهم به اینجا ختم نمی شود و در ادامه فعالیت توفیقی در وزارت علوم به عنوان سرپرست، شاهد عزل و نصبهای متوالی روسای دانشگاهها و معاونتهای این وزارتخانه هستیم که در این رابطه از بین نمایندگان مجلس و فعالین سیاسی و جریانات دانشجویی، مخالفتهایی با این اقدامات به دور از اعتدالگرایی شنیده میشود.
حسن روحانی که در اولین کنفرانس خود از کلمات کلیدی چون داس و اتوبوس و بلیط و ... برای تثبیت شعار اعتدال خود استفاده کرده بود،در ابتدای راه کارنامه ای به دور از رفتار اعتدالی را برای خود ثبت کرد تا فاصله از اعتدال در عملکردش را به صورت حقیقی به درک مردم رسانده شود.
اما در ادامه و با عزل و نصبهایی که از سوی توفیقی در فضای علمی کشور به وجود آمد و حتی در مواردی از مسبوقین به سابقه نظام هم کمک گرفت، شاهد بازخورد منفی از چهره وی در مجلس شورای اسلامی هستیم تا جایی که برخی از نمایندگان به وضوح از عدم رای آوری وی در مجلس سخن به میان آوردند و این اظهارات تا جایی یش رفت که دولت روحانی و توفیقی در مورد عدم رای آوری وزیر علوم جدید نگران شدند و این کاملا در رفتارهای اخیر سرپرست وزارت علوم، قابل مشاهد بود.
پس از قوت گرفتن شایعه رأی نیاوردن توفیقی در مجلس، اولین کار دولت، عدم نگرانی از این مساله بود و به سرعت اعلام کرد: در صورت رای نیاوردن توفیقی، گزینه بعدی وزات علوم، محمدرضا عارف(معاون اول دولت اصلاحات) است.
از طرفی جعفر توفیقی سهشنبه هفته گذشته شخصا به مجلس رفت تا اصطلاحا ببیند اوضاع کنونی مجلس نسبت با رای آوردن و نیاوردنش چند چند است.
بلاشک، دیدار هفته گذشته وی نیز که با علمای قم صورت گرفت، به بررسیهای وی از فضای مجلس و موضع کلی آن نسبت به معرفیاش به عنوان گزینه وزارت علوم و نتیجه نامطلوبی بود که از رایزنی با نمایندگان مجلس به دست آورده بود مربوط می شد.
به نظر میرسد توفیقی که نتوانسته برای رای آوریاش به عنوان وزیر علوم، نظر نمایندگان را به خود جلب کند، ابن بار نقشه استفاده از کانال دین و علما برای فشار بر گرده مجلس را در ذهن می پروراند که البته بعید به نظر میرسد که منتج به هدف مطلوب وی بشود، اما مبرهن است حسن روحانی عملکردی متفاوت با شعاری که در ابتدای ورود به عرصه انتخابات مطرح نمود را در عرصه داخلی کشور دارد.
دوستان توجه داشته باشند و اعتدال را به درستي تفسير کنند و اما تفسير:
اعتدال يعني اينکه احمدي نژاد از سمت راست ديوار بيافتد و واژگون شود و حسن فريدون هم از سمت چپ ديوار بيافتد پايين و واژگون گردد