به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»، 3.5 میلیون کارگر مشمول قانون کار ماهیانه تنها 487هزارتومان دریافت می کنند که برای هر روز کار 16 هزار تومان و برای هر ساعت 2 هزارتومان میشود. مقامات کارگری کشور معتقدند افراد شاغل در گروه حداقل بگیر مجبور میشوند دستکم برخی اقلام مهم مورد نیاز زندگی مانند سفر و استراحت، آموزش و تحصیل را به صورت کامل و برخی اقلام مانند خوراک، پوشاک، درمان و مسکن را نیز با حذفیات فراوان و کیفیت پایین داشته باشند. در این میان، نیاز ماهیانه یک خانوار کارگری امسال دستکم به 1 میلیون تومان افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش، مقامات وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی میگویند از مجموع 11.5 میلیون کارگر مشمول قانون کار کشور، 3.5 میلیون نفر تنها از حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار برخوردار هستند که برای سال جاری 487 هزار و 125 تومان است.
همچنین در هفته گذشته برخی نمایندگان کارگری کشور در نامهای به وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خط فقر را 2 میلیون تومان اعلام کردند که اساسا مقایسهای بین حداقل دستمزد فعلی و خط فقر نمیتواند شکل بگیرد چون 1 میلیون و 513 هزارتومان اختلاف مشاهده میشود.
به این ترتیب میتوان گفت حداقل 90 درصد کل مشمولان قانون کار کشور زیر خط فقر زندگی میکنند و دستمزدهای آنها کفاف تامین هزینههای ماهیانه خانوار کارگری را نمیدهد. متاسفانه آنچه که به عنوان حداقل دستمزد کارگران خوانده میشود، سالها محل چالش بین کارگران، کارفرمایان و دولتها است.
شرایط وقتی نامناسبتر میشود که کارگران حداقل بگیر مجبور هستند برای استفاده از بیمه تامین اجتماعی، بخشی از مبلغ ناچیز حقوق 487 هزار و 125 تومانی ماهیانه خود را نیز بابت بیمه بپردازند و در واقع دریافتی آنها به کمتر از مصوبه شورای عالی کار نیز برسد.
کارگرانی که حتی حداقل بگیر هم نیستند!
وضعیت دشوار معیشتی 3.5 میلیون کارگر مشمول قانون کار (طبق آمار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) زمانی ملموستر میشود که بدانیم شاغلان این گروه درآمدی روزانه 16 هزار و 237.5 تومان دریافت میکنند که به ازاء هر ساعت کار تنها 2 هزارتومان خواهد شد.
رقم 2 هزارتومان در حال حاضر کمترین و ارزانترین میزان حقوق پرداختی به نیروی کار در ایران است که به هیچ وجه مطابقتی با هزینهها، نرخ تورم و نیازهای مالی کارگران ندارد. اغلب افرادی که دچار چنین وضعیتی هستند، ناچارا در طول شبانه روز به مشاغل دوم و حتی سومی میپردازند تا بتوانند هزینههای زندگی خود را تامین کنند.
طبق اعلام نمایندگان کارگری کشور، در محاسبه سبد معیشت خانوار کارگری دستکم 18 قلم اصلی مورد بررسی قرار میگیرد که عموما شامل هزینههای مربوط به خرید و یا اجاره مسکن، خوراک، پوشاک، حمل و نقل، تحصیل خود و فرزندان، درمان، بهداشت، سفر و تفریحات، آموزش و حوادث غیرمترقبه میشود.
به صورت کلی هر یک از این گروههای اصلی شامل زیرگروههایی میشوند که به عنوان نمونه خوراک شامل مواد غذایی مورد نیاز مانند نان، برنج، گوشت، لبنیات، سبزیها، میوه و غیره میشود. متاسفانه به دلیل افزایش تصاعدی هزینههای زندگی و افت شدید قدرت خرید کارگران در سالهای گذشته، هم اکنون تامین معیشت برای خانوار کارگری به ویژه حداقل بگیران با دشواریهای فراوانی مواجه است.
کارگران راهی ندارند جز اینکه به چندشغله بودن و انجام مشاغل کاذب رو بیاورند و یا اینکه به شدت از هزینههای زندگی خود بزنند. اگر کارگرانی به هر دلیلی نتوانند برای درآمد بیشتر به مشاغل دیگری بپردازند، حتما مجبور خواهند شد حداقل هزینههای مربوط به آموزش، تحصیل، بهداشت، سفر و تفریحات، تا حدودی خوراک خود را کاهش دهند و اصلا به پس انداز فکر نکنند.
و البته نبايد كسانى كه كافر شدهاند تصور كنند اينكه به ايشان مهلت مىدهيم براى آنان نيكوست؛ ما فقط به ايشان مهلت مىدهيم تا بر گناه [خود] بيفزايند و [آنگاه] عذابى خفتآور خواهند داشت (???)
سوره مبارکه آل عمران