تداوم نسل‌کشی مسلمانان در جهان / در آفریقای مرکزی چه می‌گذرد؟

از دسامبر 2013، زمانی که شبه نظامیان مسیحی حملاتی هماهنگ شده را علیه اعضای گروه سلکا ترتیب دادند، کشور جمهوری آفریقای مرکزی با یک بحران مرگبار روبروست؛ بیشتر اعضای گروه سلکا را مسلمانان تشکیل می‌دهند.

 

 

درگیری‌های شدید در این کشور آفریقایی در ماه گذشته منجر به کشته شدن بیش از 1000 تن شده و آوارگی حدود یک میلیون نفر را در پی داشته است.

 

آنچه در آفریقای مرکزی علیه مسلمانان رخ می دهد، یک تراژدی تمام عیار است. در این میان مقامات فرانسوی و نیروهای نظامی این کشور در صدد اشغال آفریقای مرکزی به بهای کشته شدن مسلمانان بی دفاع هستند.

 

اوضاع در آفریقای مرکزی رو به وخامت می رود، اما واکنش بین‌المللی به این بحران در سطح خطر اوضاع نیست، در حالی که فرانسه تلاش می کند به بهانه ایجاد صلح و امنیت، نیروهای نظامی خود را در آفریقای مرکزی افزایش بدهد، مجامع بین المللی هنوز موضع سکوت در پیش گرفته و تنها به صدور بیانیه اکتفا کرده و هیچ گونه اقدام عملی در این مورد انجام نداده اند.

 

 

میانمار 40 میلیون جمعیت دارد که بیش از 80 درصد آنان را بودائیان تشکیل می‌دهند. مسلمانان و مسیحیان، با حدود چهار درصد جمعیت، دو اقلیت بزرگ و رقیب هستند. گفته می‌شود جمعیت مسلمانان برمه موسوم به مسلمانان روهینگیا چیزی در حدود 800 هزار یا یک میلیون نفر است، در حالی که حدود دو سال است که جنایت‌های فراوانی علیه مسلمانان این کشور رخ می دهد.

 

حاکمیت کشور برمه رسماً اعلام کرده است که این مسلمانان را تبعه میانمار نمی‌داند و آنان را به عنوان خارجی‌ها یا مهاجران غیر قانونی می‌شناسد که باید در اردوگاه‌های آوارگی ساکن شده یا اینکه از سرزمین مادری‌شان اخراج شوند.

 

ظلم‌های فروریخته بر مسلمانان مظلوم برمه‌ای طی دو سال گذشته تا آنجا وضوح یافته است که حتی نشریه انگلیسى ساندى تایمز نیز در گزارشی اذعان می‌کند که نظامیان این کشور مردم مسلمان را مورد ضرب و شتم قرار داده، زنان را در جلو چشم دیگران مورد تجاوز قرار مى‌دهند، مردان را مصلوب مى‌سازند و به ‌قتل مى‌رسانند.

 

قریب به 200 هزار مسلمان آواره و بی‌خانمان در میانمار وجود دارد و آمار کشته‌ها به بالاتر از 52 هزار نفر رسیده است؛ همچنین بیش از 50 روستا و 26 مسجد کاملاً به آتش کشیده و ویران شده ‌است.

 

 

جنگ صرب‌ها علیه بوسنی هرزگوین فقط یک جنگ ملی و بر سر خاک نبود، بلکه با هدف و تلاش برای از بین بردن مسلمانان و تعهد بر نسل‌کشی انجام گرفت. لذا فقط 40 هزار نفر (غیر نظامی) در سربرنیتسا هدف قرار گرفته و یک جا کشته شدند، در حالی که جرم آنها فقط هویت اسلامی آنان بود.

 

در این جنگ برای اولین بار تجاوز به زنان و حتی دختران خردسال و کشتار کودکان، به عنوان یک تاکتیک نظامی برای پیروزی قلمداد شد.

 

بنا بر گزارش های سازمان ملل، در جنگ صرب‌ها علیه بوسنی، بیش از 300 هزار غیرنظامی کشته و هزاران زن مورد تجاوز قرار گرفتند.

 

در بوسنی نه تنها حافظان صلحی که از سوی سازمان ملل فرستاده شده بودند، اقدامی صورت ندادند، بلکه به شهادت شاهدان عینی، قتل‌ها، جنایات، تجاوزات و بچه‌کشی بسیاری مقابل چشم نظامیان هلندی (اعزامی سازمان ملل جهت کنترل آتش بس) اتفاق می‌افتاد و آنها در حالی که گاهی پنج شش متر بیشتر با محل وقوع فاجعه فاصله نداشتند، فقط نگاه می‌کردند و قدم می‌زدند.

 

این موارد تنها گوشه ای از جنایات وحشتناک علیه مسلمانان است که در حال گسترش می باشد. اگر جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین، سلفی ها، تکفیری ها و وهابی ها در سوریه، آمریکا و هم پیمانانش در عراق و افغانستان را به این لیست اضافه کنیم یا از همه مهم تر، جنگ همه جانبه علیه جمهوری اسلامی ایران به محوریت یک کشور مسلمان (که خود توطئه غربی بود) به دلیل اینکه نظامی اسلامی در جزیره ثبات ایالات متحده شکل گرفته را به آن بیفزاییم، تعداد کشته شدگان، آوارگان و زنانی که مورد تجاوز قرار گرفتند، چقدر خواهد بود؟

 

سکوت مجامع بین المللی جای تعجب ندارد؛ چرا که سازمان ملل متحد تنها بازیچه دست قدرت هایی است که استعمار و استثمار را برای پیشبرد اهدافشان پیش گرفته اند و تمامی این اقدامات به نوعی با رهبری و هدایت آنان صورت می گیرد.

 

آنچه باعث تعجب است سکوت مسلمانان در برابر این اقدامات وحشتناک و هولناک است که جای هیچ گونه توجیهی ندارد.

 

این سکوت تا کجا ادامه خواهد داشت؟!