گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ اوقات فراغت نسل جوان، یا بهتر بگوییم دانشجویان، موضوع مهمی است که تعمق و تأمل جدی و برنامهریزی فرهنگی و اجتماعی کشور را میطلبد تا با درایت، بتوانیم از این زمان مرده دانشجویان در جهت اهداف جامعه استقاده کرد.
اوقات فراغت دانشجویان در دانشگاه ها واژه ای است که شاید تا کنون کمتر به آن پرداخته شده است و بسیاری این سوال را می پرسند که مگر دانشجو در دانشگاه اوقات فراغت دارد؟
برای کسی که حتی یک زمان کوتاه هم در دانشگاه باشد بارها پیش آمده که در بین ساعات کل کلاس های خود ساعاتی را به عنوان ساعات مرده دارد که معمولا در دانشگاه ها برنامه ویژه ای برای این زمان در نظر گرفته نشده است.
همه ما در دانشگاه ها دانشجویانی را دیده ایم که در فاصله بین کلاس های خود بی کار در حال پرسه زدن در دانشگاه هستند و تلاش می کنند تا این چند ساعت وقت خور را تلف کنند تا کلاس بعدی انها اغاز شود.
دانشجویان هرچه قدر هم که در انتخاب واحد ها دقت کنند باز هم برای آنها پیش می آیند که فاصله ای چند ساعته بین زمان تشکیل 2 کلاسشان داشته باشند.
اما سوال اینجا است که دانشجویان معمولا چه برنامه ای برای این زمان خود در نظر گرفته اند؟
دانشجویان معمولا در دانشگاه این چند ساعت را در رستوران و یا تریای دانشگاه می گذرانند و یا اینکه با دوستان خود از دانشگاه خارج می شوند و با پرسه زدن در خیابان های اطراف دانشگاه این زمان را پر می کنند.
البته این خوشبینانه ترین حالت است و همه می دانیم که چه معضلات و مشکلات فرهنگی ممکن است در این شرایط پیش آید.
کشیدن سیگار در خیابان های اطراف دانشگاه، گردش های غیر متعارف دختران و پسران با اتومبیل های شخصی، نشستن در برخی تریاها و یا کافه هایی که شرایط مناسبی هم ندارند بخشی دیگر از راه حل ها بر پرکردن این زمان محسوب می شود.
به هر حال هر کدام از دانشجویان متناسب با روحیات خود راه حلی را انتخاب می کنند اما آنچه در بین گزینه ها اصلا به چشم نمی خورد ورزش کردن است.
شاید هم این موضوع چیز عجیبی نباشد چون اکثر دانشگاه های ما شرایط لازم را برای این کار ندارند و سالن های ورزشی انها یا از دانشگاه ها فاصله دارند و یا اینکه زمانی آزاد برای استفاده دانشجویان ندارند.
سالن های ورزشی بر اساس برنامه یا واحد تربیت بدنی 1 و 2 را ارائه می دهند یا در اختیار تیم های دانشگاه هستند و این شرایط را ندارند که دانشجو برای یک ساعت از آن استفاده کند.
مطمئنا اگر امکانات لازم در این زمینه برای دانشجویان فراهم باشد و آنها بتوانند زمان های مرده خود را در دانشگاه با ورزش کردن پر کنند، علاوه بر توسعه ورزش همگانی در دانشگاه که امری ضروری محسوب می شود، بسیاری از ناهنجاری های فرهنگی نیز از دانشگاه ها رخت می بندد.
اگر مکان هایی عمومی در دانشگاه ها در نظر گرفته شود تا دانشجویان بتوانند به آسانی و بدون قوانین و مقررات دست و پا گیر، در آنجا ورزش کنند این زمان های مرده استفاده بهینه می شود.
اگر دانشجویان بتوانند در این زمان در محوطه دانشگاه ورزش هایی مانند والیبال و یا فوتبال انجام دهند مطمئنا استقبال زیادی از ورزش همگانی در دانشگاهها صورت می گیرد.