به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، غلامعلی خوشرو سفیر کنونی ایران در سوئیس (برن) به عنوان سفیر و نماینده دایم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد در نیویورک منصوب شد.
جمهوری اسلامی ایران پیش از این حمید ابوطالبی را برای تصدی این سمت معرفی کرد که آمریکاییها اقدام به صدور ویزا برای وی نکردند.
غلامعلی خوشرو دارای مدرک دکترا در رشته جامعه شناسی از آمریکا است و ریاست دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه، سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نیویورک، معاون امور بینالملل وزارت امور خارجه در دوران وزارت سید کمال خرازی از جمله سمتهای خوشرو است و او مقالات متعدد علمی و پژوهشی در فصلنامهها و ...به رشته تحریر درآورده است.
به گزارش خبرنگار فارس، وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نیز با صدور بیانیهای در این زمینه اعلام کرد: غلامعلی خوشرو به سمت سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد درنیویورک انتخاب شد.
در این بیاینه آمده است: «جمهوری اسلامی ایران همچنان مراتب اعتراض خود را نسبت به عدم صدور روادید برای نماینده معرفی شده قبلی اعلام میدارد و پیگیری رویههای غیر حقوقی دولت میزبان از طریق ساز و کارهای قانونی در سازمان ملل در دستور کار نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. جمهوری اسلامی ایران بر این باور است که باید برای حفظ منافع ملی کشور و ارتقاء جایگاه ایران در عرصههای بینالمللی فرصت سازی کرد تا حداکثر منافع ملی تامین شود و حضور موثر و فعال ایران در سازمان ملل به ویژه با توجه به شرایط بحرانی منطقه ای و بینالمللی بیش از پیش ضرورت دارد.»
براساس اعلام وزارت خارجه خوشرو در سالهای اولیه پس از انقلاب (1361) دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه را به منظور تربیت دیپلماتهای متعدد و متخصص تاسیس کرد و به مدت هشت سال ریاست این مرکز دیپلماسی را به عهده داشت. وی سپس به مدت هفت سال سفیر و معاون نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در نیویورک بوده است. خوشرو در دولتهای هفتم و هشتم معاون وزیر امور خارجه در امور آموزش و پژوهش و سفیر در کشور استرالیا بوده است. وی همچنین در سالهای 84 –1380 همزمان با اوج گیری مناقشات هستهای معاونت حقوقی و بینالمللی وزارت امور خارجه را برعهده داشت و در مذاکرات هسته ای و طراحی نحوه تعامل با طرفهای مذاکراتی نقش فعال داشت.
براساس این گزارش، خوشرو در سالهای اخیر به عنوان تحلیلگر و پژوهشگر در جلسات متعدد بینالمللی شرکت کرده و مقالات و سخنرانیهای زیادی ارائه کرده است. وی در این سالها بیشتر بر حوزههای فکری و نظری نظیر لزوم و لوازم گفتوگو، اجتناب از افراطیگری و خشونت، نقش مردم سالاری دینی در بیداری اسلامی و احیاء تمدن نوین اسلام تمرکز داشته است. وی دانش آموخته جامعه شناسی در دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس و مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی در نیویورک است و سالها به تدریس در دانشگاههای مختلف کشور نظیر دانشکده روابط بینالملل، دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت معلم پرداخته است.