به گزارش خبرنگار سینما و تلویزیون «خبرگزای دانشجو»، در تمام جوامع بشری رسانه وبه ویژه تلویزیون یکی از مهمترین ابزارهای اطلاع رسانی و فرهنگی هر کشوری است. تلویزیون از طریق برنامه‌های مناسبتی، ورزشی،ترکیبی ، اخبار و... تامین می‌شود. اما آنچه که در این رهگذر بیشتر مورد توجه مخاطب عام و خاص قرار می‌گیرد، فیلم‌ها و سریال‌ها است که علاوه بر معرفی فرهنگ و سبک زندگی رایج درکشور به نوعی انتقال دهنده و مروجی برای دانش و اطلاعات و سبک زندگی است. جدا از بحث جنبه سرگرمی برخی از فیلم ها وسریال ها و لزوم وجود آن ها نباید از سایر مسائل آن غافل بود و محتوا و پیامدهای آن را فدای سرگرم کنندگی آن کرد.
و اما، رسانه ملی به عنوان قوی ترین بازوی فرهنگی و رسانه ای کشور مانند سال های گذشته با اندکی تفاوت در تعداد و ارقام آثار تولید شده، پرونده سال 93 خود را بست. در این مدت یک سال، فیلم‌ها و تله فیلم‌ها و سریال‌های مختلف و متنوعی برای سلیقه‌های متفاوت ساخته شد. با توجه به دو اثر پر استقبال نوروز 93 «پایتخت»،«کلاه قرمزی» می‌توان گفت تلویزیون سال خوبی را شروع کرد چرا که مجموعه‌های نوروزی دیگر نیز مورد توجه مخاطبان قرار گرفتند.
سریال‌هایی چون، مدینه، گذر از رنج ها، پرده نشین، برابر اصل، معراجی‌ها،همه چیز آنجاست، دردسرهای عظیم، هفت سنگ و... با مضامین مختلف توانستند نظر مخاطب را به سوی خود معطوف کنند. رویکرد‌های جدید در تولید برنامه با خلاقیت جوانان، امتحان موفقی بود که رسانه از آن سر بلند بیرون آمد. رامبد جوان با «خندوانه» خود در ایام تابستان چشم مخاطب را به شبکه‌ای دوخت که مخاطب چندانی نداشت.
علاوه براین، در عرصه تولید فیلم و سریال رسانه ملی شاهد یک رکود نیز بودیم. اگر چه سریال های خوبی در این مدت ساخته شد ولی آثار فاخر و چشم نواز در میان آنان وجود نداشت. به علت بحران مالی این سازمان، مراحل تولید پروژه‌های عظیم چون«معمای شاه» و ... متوقف شد. گاهی سوال پیش می‌آید که آیا رسانه نیز به سمت کمیت‌ها پیش رفته و کیفیت قربانی شده است؟
نکته دیگر که در خصوص سریال های تلویزیون قابل توجه است، کوچ کارگردانان موفق به شبکه‌های خانگی است. افرادی چون داوود میرباقری که با ساخت «مختارنامه» حرف‌های بسیاری برای گفتن داشتند به ساخت فیلم در شبکه‌های خانگی روی آوردند.
گذری بر فیلم‌های خارجی نیز، وضعیت مناسب تری ندارد. اگرچه سانسور لازمه بسیاری از فیلم‌هاست اما، گاهی آنقدر از این عنصر استفاده می‌شود که مخاطب را وادار به خاموش کردن تلویزیون می‌کند.
البته در روزهای پایانی سال مخاطبان تلویزیون با اخبارهای خوبی مواجه شدند که شاید خاطره سال را برایشان از بین ببرد. آمدن دوباره مهران مدیری ، سریال پایتخت 4 برای رمضان، کلاه قرمزی 94، قند را در دل مخاطبان آب کرد. همچنین برای کسانی که به فیلم‌های کره‌ای علاقه‌ای دارند، سال به نسبت خوبی بود. چرا که با پخش یک سریال ضعیف و افسانه‌ای «افسانه خورشید و ماه» با آن همه سانسورهای عظیم ، خاطره یک سریال مثلث عشقی را در ذهن آنان به وجود آورد.
اما واقعیت آن است که هیچ کدام از این سریال ها نتوانستند رضایت و نیاز کامل مخاطب راتامین کنند و سوال اینجاست که چقدر این آثار تولید شده با آنچه که سال 93 ، سال فرهنگ نامیده شد هم جهت بودند؟
ارسال نظرات