آنچه توافق شد کلیاتی مبهم و تعهدآور است/ گُلی به حریف نزدیم

ابراهیم آقامحمدی در گفتگو با خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، بیانیه سیاسی ایران و 1+5 در لوزان سویس و نیز مجموعه سخنان و اظهارنظرهای دو طرف مذاکره کننده را مبهم توصیف کرد و گفت: تناقضات و ابهاماتی که در این قضیه وجود دارد در گفتار طرفین کاملاً مشخص است.

نماینده خرم آباد با بیان اینکه آنچه در لوزان اتفاق افتاد در حقیقت همان توافق دو مرحله است که نباید اتفاق می افتاد گفت: بنا بر این بود که خطوط قرمز ایران در این مذاکرات حفظ شود. یکی از این خطوط قرمز این بود که تحریم ها در متن و جزو مذاکرات باشد نه نتیجه مذاکرات؛ یعنی اینگونه نباشد که ما تعهدات زیادی را عملی بکنیم و در پایان اگر آقایان تشخیص دادند که ما به تعهدات پایبند بوده ایم آنموقع در مورد تحریم ها اقدام بکنند. متأسفانه این موضوع در این بیانیه مشترک لحاظ نشده است.

وی ادامه داد: خانم موگرینی در ارتباط با تحریم ها اعلام کرد که گام به گام پیش خواهیم رفت. حتی خود آقای ظریف که الان می گوید تحریم ها یکجا برداشته خواهند شد، در سخنانش این را نگفت. آقای ظریف در بیانیه ای که قرائت کرد گفت بعد از اینکه ایران اقدامات لازم را انجام دهد و مورد اطمینان آژانس قرار بگیرد، تحریم های آمریکا متوقف خواهد شد. متوقف شدن با لغو شدن تفاوت دارد؛ هرکس در سطح دیپلم هم با ادبیات فارسی آشنا باشد متوجه می شود که این ها دو مفهوم جدا از هم هستند. اینکه آمریکایی ها مرتب تهدید کرده اند در صورتی که یک اپسیلن خطا از سوی ایران مشاهده شود تحریم ها بر می گردند، پس معلوم می شود که تحریم ها برگشت پذیر هستند. در حالی که این خلافِ خواسته های نظام است.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس موضوع لغو مصوبات شورای امنیت را مورد اشاره قرار داد و گفت: اینکه آقای ظریف از لغو مصوبات شورای امنیت و جایگزین شدن یک مصوبه جدید به جای آن به عنوان نقطه قوت یاد می کند، این نیز امر مبهمی است؛ چون معلوم نیست این مصوبه جدید چه مواردی را در بر خواهد گرفت. ممکن است تعهداتی برای ایران در پی داشته باشد که کم تر از تعهدات کنونی نباشد.

وی از تعطیلی فردو به عنوان یک خروجی مذاکرات لوزان یاد کرد و افزود: آنچه که توافق شده، یک سری کلیات تعهدآور برای جمهوری اسلامی ایران است.

آقامحمدی با بیان اینکه این بیانیه یک بیانیه چند پهلو است گفت: وزارت خارجه اگر می خواهد مقداری از ابهامات موجود رفع شود، باید در این زمینه شفاف سازی کند. همانطور که وزارت خارجه آمریکا رسماً بیانه داده و یک سری مسائل را مدعی شده است، مسئولان وزارت خارجه ما بیایند و درباره تک تک ادعاهای آنها توضیح بدهند و به صراحت اعلام کنند که این ها جزو بیانیه نیست و روی آنها توافقی صورت نگرفته است تا خیال ملت ایران راحت بشود.

وی با بیان اینکه مذاکرات لوزان درصد ناچیزی از خواسته های ملت ایران را محقق کرده است گفت: این آن چیزی نبود که ما بگوییم به حریف گل زده ایم.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، موضوع پروتکل الحاقی را از وظایف مجلس دانست و گفت قانون این وظیفه را صریحاً به مجلس واگذار کرده است، وزارت خارجه ما بر چه اساس باید برود و درخصوص پروتکل الحاقی تعهد بدهد؟ اگر نمایندگان مجلس در این زمینه کوتاه بیاییند، آیندگان از  آنها بدتر از مجالس زمان قاجار یاد خواهند کرد.

نماینده خرم آباد، صدا و سیما را مورد انتقاد قرار داد و گفت: متأسفانه صدا و سیما در چند روز اخیر از افرادی استفاده می کند که یا موافق این سیاست ها هستند یا موافق «توافق به هرنحو ممکن» هستند. همان چیزی که آقایان وزارت خارجه درست کردند که هرنوع توافق بهتر از عدم توافق است. این رویه صداوسیما رویه درستی نیست؛ بالاخره افراد دیگری هستند که حرف هایی دارند و کسی هم برای خودش چیزی نمی خواهد. سرنوشت مملکت در میان است. در طول تاریخ ما، در اثر این تفاهمنامه ها و قراردادها، زخم های سخت و التیام نایافته ای بر بدنه این سرزمین وارد شده که منجر به پاره پاره شدن این سرزمین شد و هر کسی گوشه ای از این سرزمین را تقدیم بیگانگان کرد. ما از تجربه‌ی تاریخ می ترسیم، از سرنوشت این مردم می ترسیم، از نفرین و آه و آب دهان فرزندان آینده این مملکت می ترسیم. هر کدام از ما چه مجلس و چه دولت در قبال این مملکت مسئولیتی داریم و مردم این مسئولیت ها را به ما واگذار کرده اند.