به گزارش گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، عبدالرضا رحمانی فضلی در چهارمین اجلاس کمیته چهار جانبه راه حلهای راهبردی برای پناهندگان افغان با هدف حمایت از بازگشت داوطلبان، ادغام مجدد پایدار و مساعدت به کشورهای میزبان با اشاره به اینکه ایران بیش از 3 دهه پذیرای جمعیت میلیونی پناهندگان افغانستان بوده است، اظهار کرد: در حال حاضر پناهندگان کشور افغانستان در جمهوری اسلامی ایران یکی از بزرگترین جمعیتهای پناهنده در جهان را تشکیل میدهند و در این مدت طولانی، دولت جمهوری اسلامی ایران بنا بر اصول اسلامی و انسان دوستانه آنان را زیر چتر حمایت همه جانبه خود قرار داده است اما به لحاظ عدم بازگشت داوطلبانه و حضور طولانی مدت اقامت پناهندگان با مسائل و تبعات ناشی از آن مواجه هستیم.
وی در ادامه افزود: در طول این مدت کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تلاش کرده تا با جذب اعتبارات بین المللی هرچند ناچیز، به رفع نیازهای اولیه پناهندگان کمک کند که این تلاشها قابل تقدیر بوده، اما این در حالی است که ایران هم اکنون با جمعیتی از پناهندگان روبرو است که علاوه بر نیازهای اولیه نظیر بهداشت، آموزش ابتدایی، واکسیناسیون نیازمند رفع نیازهای ثانویه آنان مانند اسکان، معیشت و اشتغال، آموزش عالی و آموزش مهارتهای فنی و حرفهای متناسب با بازار کار داخل افغانستان است.
رحمانی فضلی ادامه داد: اعطای کمکهای محدود به پناهندگان متقاضی بازگشت داوطلبانه زمانی میتواند انگیزهای باری بازگشت آنان باشد، که پس از بازگشت زمینه ادغام مجدد آنان فراهم شده باشد، از این رو باید نسبت به ایجاد فرصتهای شغلی، آموزشی و بهداشتی در افغانستان اهتمام بیشتری نمود تا چشم انداز پناهنده افغانستانی برای بازگشت، امید بخش باشد.
وزیر کشور تصریح کرد: همانطور که میدانید، جمهوری اسلامی ایران، جمهوری اسلامی افغانستان و جمهوری اسلامی پاکستان و کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان فرایند مشورتی چهار جانبه و منحصر به فردی را در اجرای مصوبه دوم ماه می سال 2012 میلادی کنفرانس بین المللی ژنو با عنوان راه حلهای راهبردی برای پناهندگان با هدف حمایت از بازگشت داوطلبانه، ادغام مجدد پایدار و مساعدت به کشورهای میزبان را آغاز کرده است و با ایجاد ساختارهایی از جمله کمیته ملی راهبردی و دبیرخانه،تحقق اهداف کنفرانس را دنبال و نشستةای مختلفی با کشورها و اهدا کنندگان برگزار گردیده که بر این اساس، مواردی تعریف و به تصویب رسیده است.
وزیر کشور با بیان اینکه در سال 2013 میلادی اعتبار لازم برای اجرای طرحهای گرد آوری شده 22 سازمان شرکت کننده معادل 130 میلیون و 84 هزار و 295 دلار بود، گفت: از این مبلغ بودجهای معادل 42 میلیون و 615 هزار و 886 دلار معادل 33 درصد کل بودجه دریافت شد.
وی یادآور شد: در سال 2014 میلادی اعتبار مورد نیاز جهت اجرای طرحهای گرد آوری شده 27 سازمان شرکت کننده شامل 6 دستگاه دولتی، 7 آژانس سازمان ملل متحد، 9 سازمان مردم نهاد ایرانی و 5 سازمان مردم نهاد بین المللی، 150 میلیون و 93 هزار و 462 دلار آمریکا بود که بخش اعظم این اعتبار تحقق عملی پیدا نکرد.
وزیر کشور با بیان اینکه بر این باور هستیم که کنفرانس بین المللی راهحلهای راهبردی برای پناهندگان افغانستانی میتواند بستر مناسبی برای حل مشکلات و رفع آلام این مردم ایجاد کند، گفت: پس از برگزاری نخستین کنفرانس در ژنو و برگزاری دومین جلسه به میزبانی افغانستان و سومین جلسه به میزبانی پاکستان ساختارهای جدید به منظور تحقق اهداف آن ایجاد شده است.
وزیر کشور تصریح کرد: چنانچه نتایج کنفرانس مذکور اجرایی شود، هم به حل بخشی از مشکلات پناهندگان کمک میشود و هم از فشار سنگین اقتصادی و اجتماعی به کشورهای میزبان کاسته خواهد شد.
وی با بیان اینکه روند کنونی کمکها با نیازهای واقعی پناهندگان فاصله زیادی دارد، ادامه داد: برگزاری این کنفرانس و توافقات حاصل از آن فرصتی را پیش روی جامعه بین المللی قرار میدهد تا با تامین نیازهای منطقی پناهندگان و تخصیص اعتبارات لازم در زمینههای مختلف، نقش سازنده خود را در قبال بازگشت داوطلبان به پناهندگان ایفا نماید.
رحمانی فضلی بازگشت داوطلبانه و توام با امنیت و احترام را حق مسلم هر پناهنده دانست و تاکید کرد: همه موافقیم که بهترین و ماندگار ترین راه حل، بازگشت به کشور اصلی است، البته ما نیز از این برنامه راهبردی حمایت میکنیم و معتقدیم همگان باید برای ثبات، آرامش و کمک به عمران و بازسازی افغانستان تلاش همه جانبه خود را به کار بگیرند.
وزیر کشور تصریح کرد: مسئله مهم این است که مشارکت همه جانبه ایران به برنامههای بازسازی افغانستان در همین راستا بوده و همه اذعان دارند که ایران به تعهدات خود عمل کرده است اما آنچه اهمیت دارد، این است که اطمینان حاصل شود که پناهندگان در بازگشت حمایتهای لازم را توسط مقامات محلی و جامه بین المللی دریافت میکنند، چرا که یکی از دلایل اصلی کاهش روند بازگشت از ایران به افغانستان، ناشی از فراهم نبودن زیر ساختها برای از سر گیری زندگی عادی پناهندگان در کشورشان است، از این روز انتظار داریم با پیگیری تعهدات کنفرانس، راه حلهای راهبردی و دریافت اعتبارات لازم، در جهت پیشرفت اهداف تعیین شده، عمل شود.
رحمانی فضلی یادآور شد: انتظار داریم دولت افغانستان با ایجاد بستر مناسب به روند بازگشت کمک کند و ضمن تشریک مساعی با کمیساریا و دولت ایران در خصوص اجرای برنامه پیشنهادی که مقرر نموده حداقل 100 هزار پناهنده به کشورشان بازگردند، زیر ساختهای لازم جهت اسکان و بهره مندی پناهندگان از امکانات اولیه زندگی را فراهم آورد.
وی تاکید کرد: ایران ضمن استقبال از برنامه بازگشت 100 هزار پناهنده افغانستان به کشورشان به عنوان آغاز خوبی برای بازگشت تمامی پناهندگان به میهنشان تلاش خود را برای اجرایی کردن همه توافقات سند راهحلةای راهبردی را افزایش خواهد داد.
وی ادامه داد: دیگر انتظارات ما از جامعه بین المللی و کمیساریا این است که در جهت تداوم و تقویت کمکها به ایران به عنوان دومین کشور میزبان پناهندگان طولانی مدت تا پایان زمان حضور آنان قدم بردارند و همچنین نسبت به ایجاد زیر ساختهی معیشتی، بهداشتی، درمانی و آموزشی در افغانستان و بستر سازی برای ادغام مجدد پناهندگان کمک کنند، زیرا پناهندهای که بیش از 30 سال از تمام امکانات رفاهی در ایران بهرمند بوده، حداقل انتظار دارد با شرایط نسبتا مساعد در کشور خودش به زندگی ادامه داد.
رحمانی فضلی تصریح کرد: کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان نیز مساعی خود را به کار گیرد و نسبت به تدوین سیایتةا و ارائه بستههای تشویقی بازگشت به پناهندگان مبادرت کرده و با افزایش کمکهای مالی به آنان زمینه بازگشت عزت مندانه آنان را فراهم کند، چرا که اعتبارات تخصیصی در این بخش، بسیار ناچیز است.
رحمانی فضلی در پایان گفت: جمهوری اسلامی ایران انتظار دارد با ارتقای سطح همکاری و تعامل در جهت اسکان مجدد پناهندگان افغانستانی در کشورهای ثالث نسبت به تسهیل و ساده سازی روند پذیرش پناهندگان توسط کشورهای ثالث پناهنده پذیر اقدام شود.