پسا مذاکرات هسته‌ای

به گزارش «خبرگزاری دانشجو»، مذاکرات هسته ای کشور را در یک دور ماراتن دیپلماتیک وارد کرد که بیش از 10 سال به طول انجامید. آمریکایی ها در این مدت سرکار بودند چون به دنبال چیزی بودند که تحصیل حاصل بود. ایران نمی خواست بمب بسازد به همین دلیل مذاکرات را در قالبهای خاص مذاکراتی مشروع میدانست و اگر میخواستیم بمب بسازیم وجه عقلایی برای مذاکرات نداشتیم کما اینکه کره شمالی خیلی زودتر عطای مذاکرات را به لقای آن بخشید و بمب خود را آزمایش کرد و اکنون منافع آمریکا در شرق آسیا زیر چک هسته ای کره شمالی است و واشنگتن گریزی هم از آن ندارد. به اعتراف صریح جان کری ایران توانایی ساخت 12 بمب اتمی را داشت، اما نساخت.

مذاکرات هسته ای یک نبرد تمام عیار دیپلماتیک بود و لازم بود ایران اسلامی در  این عرصه اقتدار خود را به دشمن  جهانیان نشان دهد. 10 سال مقاومت ملت و استواری در مواضع به دشمن نشان داد که ملت ایران در این عرصه هم همانند هماوردی در جنگ نرم و جنگ سخت پیروز است و این پیروزی در سایه وحدت ملی و تمرکز روی منافع و مصالح ملی به دست آمده است.

10 سال همه قدرتهای جهانی به رهبری آمریکا تجمیع شدند تا یک حرف را به کرسی بنشانند و آن ممنوعیت فعالیت هسته ای ایران بود و در این راه ستم های زیادی به ملت کردند و تحریمهای ظالمانه ای وضع کردند اما پس از 10 سال از موضع «ممنوعیت» به موضع «محدودیت» عقب نشینی کردند. این عقب نشینی مشروعیت قطعنامه ظالمانه شورای امنیت را از بین برد و خود به خود آن قطعنامه ها ملغی اثر است اما آنها با پررویی و بیحیایی آمدند در قطعنامه 2213 به قول خودشان آبروداری کردند، البته آنها رجزهایی کردند و میدانستند جمهوری اسلامی ایران زیر بار این رجزخوانی نمی رود و رسما وزارت خارجه ما با اعلام حق تحقط در این باره آن را «ورق پاره» خواند.

دستاوردهای مذاکرات طی 10 سال گذشته به ویژه در 2 سال اخیر که تیمی مجرب، متعهد و شجاع پای کار بودند، قابل انکار نیست بالاخره دشمن مجبور شد بپذیرد راه تحریم ها مسدود است، اجماع جهانی درباره آن دروغ است و نمیتواند پایدار بماند.

ایرانیها بیش از 10 بار بنا به نقل قول آقای عراقچی مذاکرات را ترک کردند و به آنها تفهیم کردند که اگر دنبال تسلیم ایران هستید آن را باید در خواب ببینید.

اعتراف پنجشنبه شب جان کری مبنی بر اینکه تسلیم شدن ایران خیالی بیش نیست شنیدنی است.

امروز ملت یک صدا در برابر دشمنان ایستاده است و سرانجام با پایان نسبی گفتگوهای هسته ای نفسی تازه خواهیم کرد و با قدرت بیشتر در داخل مسیر درست اقتدار ملی را در برابر دشمنان اسلام مدیریت خواهیم کرد. ایران اسلامی امروز پرقدرتتر از همیشه درمنطقه ظاهر خواهد شد و از متحدین خود درعراق، سوریه، یمن، لبنان و هر جای دیگر حمایت خواهد کرد.

ایران اسلامی امروز با دقت مطالبات خود را در توافق هسته ای دنبال خواهد کرد و اگر در اجرا طراف مقابل «دبه» کند، به سرعت به نقطه صفر، آن هم به صورتی که در مخیله دشمن نگنجد باز میگردد.

امروز ایران اسلامی در نقطه تلاقی آرمانخواهی و واقعگرایی ایستاده است و میداند چه میکند. نه با ذوقزدگی از کید و فریب دشمن غافل میشود و نه با افسردگی به آنچه در توافقات نرسیده دلسرد میشود. اراده پولادینی وجود دارد که از این پیچ حساس و خطرناک عبور کنیم. باید جمع بندی گفتگوهای هسته ای و به سرانجام رسیدن آن را به یک سکو برای پرش به سوی پیشرفت در داخل و گسترش عمق استراتژی نفوذ ایران در منطقه و جهان تبدیل کنیم.

پروژه نرمش قهرمانانه هنوز پایان نیافته است. فصل چیدن میوه های این نهال فرا رسیده است. دنیا و به ویژه دوستداران انقلاب اسلامی در جهان باید بدانند، ایران پس از مذاکرات هسته ای مقتدرتر از گذشته آرمانها واهداف انقلاب و امام و نظام خود را پیگیری و از آنها عمیقا حمایت می کند. شرط ورود به چنین عرصه ای ونمایش قدرت جمهوری اسلامی به جهانیان پس از جمعبندی مذاکرات موکول به رعایت موارد زیر است:

1- اتحاد وهمبستگی ملت حفظ شود و از هرگونه بهره برداری جناحی از «داده ها» و یا «ستانده ها» پرهیز شود. هرگونه «دودستگی» و«دوبینی» در این مورد نوعی تخریب امید ونشاط ملی است.

2- جمع بندی مذاکرات و نوع توافقات نشان میدهد علیرغم محدودیتهای پذیرفته شده ایران اسلامی به عنوان یک قدرت هسته ای باقی ماند. باید اقتدار هسته ای خود را با حمایت بیدریغ از دانشمندان حفظ کنیم.

3- خشم مقدس خود را علیه آمریکا ومتحدین جهانی و در یک کلمه استکبار و استبداد جهانی حفظ کنیم و بدانیم آنها را از در نبرد دیپلماتیک بیرون کردیم. آنها از در فتنه و نبرد نرم وارد خواهند شد. آنها در همین جمع بندی مذاکرات امیدهای خود را از اثرگذاری در مناسبات داخلی ایران قطع نکردند. سِرّ محدودیتهای 8 سال و 10 سال و چند سال در جمعبندی مذاکرات این است که آنها امید دارند ظرف این مدت اتفاقاتی در ایران بیفتد که ورق را به نفع غرب برگرداند. این جمله صریح مقام معظم رهبری و مقامات مسئول در دیپلماسی خارجی کشور که «موضع ایران علیه آمریکا تغییر نمیکند»، یا خطاب به دانشجویان میفرمایند: «مبارزه با آمریکا تعطیلی ندارد، آماده باشید» در پاسخ به این خوش خیالیهای دشمن است.

4- کوچک نمایی دستاوردهای مذاکرات و بزرگ نمایی آن هر دو غلط است. ما باید یک تصویر واقعی داشته باشیم.

جمع بندی منصفانه نشان میدهد سرانجام رسیدن مذاکرات نه یک فتح الفتوح است و نه نوشیدن جام زهر. البته باید انصاف داشت که دستاوردهای خوبی هم داشته ایم. همه آنچه به دست آمده است فعلا کلماتی روی کاغذ است تا رسیدن به مرحله اجرا حداقل 4 تا 6 ماه طول میکشد. در این مدت و حتی در زمان اجرا امکان هرگونه بدعهدی ونقض پیمان وجود دارد. کما اینکه طی 60 سال گذشته برای ملت اثبات شده که به هیچ رو غرب به ویژه آمریکا قابل اعتماد نیستند.

5- تردید نباید داشت که بازنده گفتگوها صهیونیستها هستند. آنها خواب هایی می دیدند که تعبیرنشده است. امروز رژیم صهیونیستی منزوی ترین در منطقه و جهان است و فقط میتواند جیغ بکشد.

اگر درست عمل کنیم به زودی رژیم صهیونیستی ضربه ای مهلکتر از جنگ 33 روزه و 22 روزه و 50 روزه را دریافت خواهد کرد.

6- اعلام جمعبندی مذاکرات وحتی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر لغو تحریمهای ظالمانه هیچ شوکی به اقتصاد ایران وارد نکرد. در حوزه «ارز»، «بورس»، «مسکن» و «طلا» هیچ اتفاقی نیفتاد. این نشان میدهد واقعا مسئله تحریمها و رفع تحریمها ارتباط وثیقی بامشکلات اقتصادی ما ندارد.

دولت و ملت برای برون رفت از مشکلات اقتصادی ناگزیر از اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی است، اگر حتی یک روز تاخیر یا تعلل در اجرای این سیاستها داشته باشیم خسارت بار است.

7- ادب و انصاف حکم میکند از زحمات تیم مذاکره کننده هسته ای به عنوان سربازان خط مقدم این نبرد دیپلماتیک تشکر و تقدیر شود. آنها 2 سال مذاکره نفسگیر با گرگترین قدرتهای جهان داشتند و تا آنجا که توانستند ازمنافع و مصالح و خطوط قرمز رهبری و ملت دفاع کردند. آنها نشان دادند در این هماوردی دیپلماتیک چیزی از دشمن کم ندارند. شهامت توام با ادب دیپلماتیک آنها قابل ستایش است. از حلم و صبوری آنها در این مدت که مجبور بودند با خونخوارترین دشمنان ایران چهره به چهره بنشینند و ازمنافع ملی دفاع کنند باید تشکر و قدرشناسی کرد.