عدم توجه به تنوع‌گرایی منجر به روی آوردن جوانان به انواع و اقسام معنویت‌ها می‌شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، علی یوسفی امروز در سمینار تخصصی جامع شناسی دین که در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، وجود دو نوع دین داری سنتی و مدرن را از چالش های دین داری در ایران دانست و گفت: در جامعه ایران دین غلبه گسترده ای در عرصه های اجتماعی دارد؛ به طوری که بسیاری از فعالیت های ما دارای سبقه مذهبی می باشند.

وی افزود: اثر دین داری و خاصه مذهب شیعه بر جامعه ایرانی بیشتر است و کمتر مشاهده شده عناصر غیر دینی کمتر توانسته باشند در مقابل آن شکل بگیرند و چنانچه عناصر غیردینی شکل گرفته باشند، دوام نیاورده اند.

وی مهمترین چالش جامعه ایرانی را تنوع دین ورزی ها نامید و تصریح کرد: در این میان دین ورزی سنتی و مدرن از مهمترین این چالش هاست که آثار آن در تمامی کنشهای اجتماعی حضور دارد و کمتر کنش اجتماعی در ایران را می توان نام برد که متاثر از دین نباشد.

یوسفی ضمن بیان این مطلب که تعاریف متعددی از دین ورزی وجود دارد، بیان داشت: دین ورزی به گونه های مختلف واقع گرایانه، مصلحت اندیشانه، دین ورزی معرفت اندیش، دین داری رسمی و غیررسمی، ایدئولوژیک و غیرایدئولوژیک تقسیم می شود.

وی با اشاره به اینکه در دین داری سنتی مسائل اعتقادی مناسکی و تجربی سه وجه کلیدی هستند، گفت: در دین ورزی مدرن یا غیررسمی علاوه بر این سه وجهه سه ویژگی گرایش به دین غیرسیاسی مدرایی مذهبی و شمول گرایی مذهبی نیز وجود دارد.

استاد دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: در دین داری سنتی و یا رسمی در ایران علاوه بر سه ویژگی اعتقادی، مناسکی و تجربی ویژگی مشروع سازی نیز وجود دارد به همین دلیل در دین ورزی رسمی یک نوع آمیختگی میان عبادت مذهبی و اطاعت سیاسی می باشد.

یوسفی در تعریف دین ورزی رسمی گفت: دین ورزی رسمی آن دین ورزی است که توسط نهادهای رسمی حکومت تبلیغ می شوند؛ در حالی که دین ورزی غیررسمی از این محدودیت ها گریزان است و چنانچه از آنچه در محیط پیرامون و از آنچه در واقعیت وجود دارد تعارضی را مشاهده کند راه دیگری را برمی گزیند.

یوسفی خاطرنشان کرد: امروز جوانان راه و رسم دیگری را می جویند و آن سخنانی که حکومت در حال گفتن و تبلیغ آن است، توسط جوانان شنیده نمی شود به نظر میآید تا زمانی که تنوع مد نظر قرار نگیرد، جوانان به انواع و اقسام معنویت ها روی می آورند.

وی یادآور شد: البته دین داران سنتی هم به دنبال راه هایی می گردند که ضمن دین داری از دخالت های سیاسی نیز در امان بمانند و شاید بتوان گفت به وجود آمدن هیئت های مذهبی بسیار به همین دلیل است.

دانش یار جامعه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: دین ورزی رسمی مناسک را پررنگ می کند که همین مسئله مسیر جدیدی را باز می کند و یک تقابل را به وجود می آورد.