گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ بهداد بازیگری است که دوست دارد شبیه «مارلون براندو» و «جيمز دين» باشد. اما حمید گودرزی در برنامه خندوانه با کنایه به بهداد گفت او «بیشتر داد و بیداد» می کند و بعد از شکست عشقی «ناراحتی اش» را اینطور بروز می دهد. مصطفی جلالی فخر نیز از منتقدان سینما «مشكل اصلي او را همين زور زدن براي انتقال ناآرامي و روانپريشي» ميداند و هوشنگ گلمکانی، منتقد دیگر سینما هم بازی بهداد را «تصنعی و پر از اغراق و ادا و جلوهگری و خودنمايی» می داند.
بهداد جزو بازیگرانی است که علاوه بر خوانندگی، اهل نامه نگاری های واکنشی است. در برابر انتقادات، موضع می گیرد و برای مخالفانش نامه می نویسد. شاید به همین خاطر بود که فریبرز عرب نیا بازیگر نقش مختار، او را «اسیر دست مطبوعات» نامید.
وی به تازگی در رفتاری عجیب صحبت های کارگردان «نیمه شب اتفاق افتاد» را قطع کرد و در نشست پرسش و پاسخ این فیلم در جمع خبرنگاران به صداوسیما تاخت. تینا پاکروان که در پاسخ به سوالی درباره عدم حضورشان در برنامه شبکه چهار سیما به نام «نقد سینمای ایران» در حال ارائه توضیحاتی بود با عصبانیت حامد بهداد، حرف هایش نیمه تمام ماند. حامد بهداد با جمله ی «تلویزیون ما یک رسانه ورشکسته است و هیچکس آن را نمیبیند.» اعتراضات خود را شروع کرد.
این که بر اساس چه منطقی، بهداد صداوسیما را یک رسانه ی ورشکسته می داند و با چه ادله ای به این نتیجه رسیده است، محل بحث است ولی گفتن این جمله را بیشتر از انکه یک تحلیل به شمار آوریم باید حاکی از عصبانیت او بدانیم. بهداد بی شک از اینکه به تلویزیون نتوانسته بیاید ناراحت است و می بایست دلایل راه ندادن آنها به استودیو معلوم شود اما بهداد خیلی زودتر از آنکه خبرنگاران جمله اول او را بنویسند، خودش را نقض کرد. بهداد چند لحظه بعد از گفتن این جمله به قول معروف «کلیک خور» با تغییر 180 درجه ای موضع خود در قالب چند سوال از صداوسیما درخواست می کند که «با توده 70 میلیونی جمعیت کشور ارتباط برقرار» کند.
تغییر نگاه به صداوسیما از یک «رسانه ورشکسته» به رسانه ای با «70 میلیون مخاطب» نشانگر عصبانیت بازیگری است که در طول چند دقیقه نظرش عوض می شود. بهداد نمی خواهد از صداوسیما فاصله بگیرد چون به خوبی می داند که با تحریم این رسانه ملی، مخاطبان 70 میلیونی اش را از دست می دهد. مخاطبانی که در بهترین حالت کمتر از 300هزارنفرشان به سینما می روند. اما دلیل گفتن آن جمله ی اول را باید در حرف های عرب نیا پیدا کرد که بهداد را «اسیر دست مطبوعات» خواند.
این روزها بازیگران ورشکسته بسیاری اصرار دارند که در تلویزیون ظاهر شوند تا بتوانند به جایگاه قبلی خود برگردند. جالب اینجاست که این رسانه به خاطر ضعف های ساختاری اجازه می دهد که حتی کارشناس برنامه «نقد سینمای ایران» با استفاده از آنتنی که در اختیار دارد به این سازمان در جایگاهی بی مناسبت و بی ارتباط به «سیاست گذاری های رسانه ای» بتازد. شاید جدی ترین انتقاد حامد بهداد به مسئولان همین برنامه است که بدون هماهنگی با دبیر پخش و تولید، از مهمانان دعوت می کنند.
صداوسیما اگرچه از ضعف های ساختاری، تکنیکی و فرمیک رنج می برد اما نمی توان آن را رسانه ای ورشکسته و بدون مخاطب خواند. این را حتی حامد بهداد هم می داند. حامد بهدادی که از شبکه سوم سیما اولین کارهایش را شروع کرده و گاهی تصنعی و پر از اغراق می خواهد حرف هایی بزند که تیتر شوند در همان نشست «با صداوسیما اعلام دوستی» می کند.
راست گفته دیگه تلویزیون ما هم داره حزبی میشه..
البته دیشب در برنامه شبکه 4 با خانم پاکروان در برنامه نقد چهار بودند.