به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، اعتماد، این روزنامه حامی دولت درباره حقوقهای نجومی نوشته است: بالاخره گزارش موردنظر دولت درباره فيشهاي حقوقي تهيه و به رئيسجمهور داده شد و متن آن نيز در اختيار افكار عمومي قرار گرفت...
شايد نخستين مشكل گزارش اين است كه چون از ابتدا قصد انتشار علني آن را داشتهاند، به گونهاي تنظيم شده كه مبادا واجد شائبههاي ناخواستهاي شود. به همين دليل نه فقط در محتوا، بلكه در لحن نيز گزارش با ادبياتي اداري و فاقد روح تهيه و تدوين شده است و در نتيجه مردم درك قابل توجهي از آن پيدا نميكنند. در واقع اگر از خواننده اين متن بپرسيم كه چه نكتهاي به دست آورده، بعيد است نيازهاي موردنظر مخاطب را تامين كرده باشد و اگر هم نكاتي كه متضمن تامين اين نيازهاست در متن وجود داشته باشد، به لحاظ ادبي و نگارشي چنان نوشته نشده است كه آنها را به مخاطب منتقل كند. يكي از بارزترين نقاط ضعف گزارش فقدان آمار و ارقام است. در حقيقت همه مسائل پيرامون عدد و رقم بود كه چه ارقامي گرفته شده و چه تعداد كساني كه مشمول آن بودهاند. از نظر مخاطب چيز چندان جديدي بر اثر مطالعه اين گزارش به دست نميآيد. مثلا يكي از دستاندركاران با افتخار اعلام كرد كه در حوزه تحت مسئوليت او حقوق بالاي 23 ميليون تومان وجود ندارد در حالي كه از نظر جامعه پرداخت چنين مبلغي پذيرفتني نيست.
گزارش، برخي پرسشهاي مهم را بيپاسخ ميگذارد. از جمله اينكه چرا دولت و وزارتخانهها از وجود چنين اتفاقاتي در زيرمجموعههاي خود مطلع نبودهاند؟ اين فيشها خارج از روال اداري مرسوم منتشر شده و ابتدا در سطح جامعه تبديل به مسئله و سپس دولت وارد ماجرا شد. بنابراين بايد توضيح داده ميشد كه چرا دولت در اين مورد بياطلاع بوده است؟ چه ضمانتي وجود دارد كه نسبت به موارد مشابه ديگر نيز بياطلاع نباشد؟
يا اين بياطلاعي در آينده تداوم نداشته باشد؟ به معناي دقيق پرسش اين است كه دولت چه سازوكاري را براي كسب اطلاع و اقدام در موارد مشابه طراحي كرده است؟