به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، استرس، اضطراب، افسردگی، بی خوابی ، کمبود اکسیژن و آب باعث کم شدن حافظه و مختل شدن فعالیت مغز می شود و اگر این عارضه ها طولانی یا تکرارشود خیلی زود تبدیل به آلزایمر و فراموشی دائمی خواهد شد.
در واقع بیماری آلزایمر و 'دمانس' نوعی از فراموشی است که به علت تغییراتی که در مغز بروز می کند اتفاق می افتد، در این تغییرات سطح انتقال دهنده های عصبی یا پیام رسان های شیمیایی پایین می آید وباعث می شود مغز بدرستی کار نکند.
از نظر فیزیکی نیز این بیماری موجب کوچک شدن مغز و از بین رفتن غیرقابل برگشت سلول های سالم عصبی می شود.
گرچه به رغم تحقیقات فراوان تاکنون درمان قطعی برای آن پیدا نشده اما خوشبختانه برای جلوگیری از فراموشی های موقت روزانه و پیشگیری از آلزایمر راهکارهای وجود دارد.
طبق بررسی های انجام شده سن آلزایمر مرتب درحال پایین آمدن است و اگر به آن توجه نشود روزی فرا خواهد رسید که در خیابان نمی دانیم درحال رفتن به محل کار هستیم و یا برگشتن!
فراموشی و تنبلی مغز درواقع خطری خاموش هست که باتوجه به افزایش مصرف داروهای آرام بخش، قرص های خواب آور، آلودگی هوا، افزایش آلاینده هایی نظیر سرب در فضای شهری که فراموش کردن را به امری عادی در جامعه بدل کرده است، می توان پیش بینی کرد که این بیماری تهدید کننده، دغدغه نسل آینده بشر خواهد بودو اگر به دنبال جلوگیری نباشیم بزودی این مشکل بعد از بیماریهای قلبی و عروقی، به بزرگترین عارضه همه گیر جامعه شهری تبدیل می شود.
بحران فراموشی را باید با بحران کم آبی و خشکسالی مقایسه کرد و این زنگ خطر جدی است.
همانگونه که برای صرفه جویی در مصرف آب فرهنگ سازی می شود باید کمپین های مطالعه و یادگیری در سطح کشور تشکیل شود تا همه افراد جامعه نسبت به یادگیری تکنیکها و روشهای تقوبت حافظه، فعال سازی هر دو نیمکره مغز و تقویت حافظه بیشتر تلاش کنند
اگر حافظه را یک عضله فرض کنید، اگر یک پای سالم مدتی در گچ باشد عضلات تحلیل پیدا می کند بطوری که حتی احتمال شکستگی استخوان بالا می رود، مغز و حافظه نیز در اثر عدم فعالیت فکری و فقدان مطالعه و فعال سازی هر دو نیمکره مغز دچار تحلیل و چروکیدگی می شود، آمار بالای بیماری آلزایمر در میان کم سوادها نسبت به تحصیلکرده ها مصداق خوبی بر این امر است.
نظم دادن به اطلاعات دریافتی مغز و بکار گرفتن مغز و به خاطر سپاری اطلاعات روزمره مانند حفظ شماره تلفن های جدید، حل جدول و حفظ اشعار، موسیقی ،تمرکز بر روی دستخط و تمرین برای گفتن جملات زیبا با دایره کلمات وسیع می تواند تکنیک هایی برای تمرکز حافظه باشد.
همین تکنیک های ساده مثل گوش دادن با دقت به رادیو، تمرکز بر روی رنگ، بو و مزه غذاها و آشامیدنی ها، پیاده روی روزانه، مطالعه مستمر، خواب کافی، دریافت آب و اکسیژن کافی از جمله اموری است که باعث تقویت حافظه می شود.
باید نیمکره ای که غالب نیست بکار بگیریم مثلا افراد راست دست در طول روز تلاش کنند تا بخشی از امور روزانه مانند مسواک زدن، غذا خوردن، باز و بسته کردن در و تا حدودی نوشتن را با دست چپ انجام دهند تا بدین ترتیب نیمکره غیر فعال مغز تحریک شود و افراد چپ دست نیز همین تمرین ها را با دست مخالف خود انجام دهند، تکنیکی ساده ولی تاثیرگذار در بکار گیری هر دونیمکره مغز که باید جدی گرفته شود.
متاسفانه خانم های خانه دار چون کمتر فرصت پیاده روی و انجام فعالیت های بیرون از خانه را دارند، بیشتر در معرض ابتلا به آلزابمر و فراموشی هستند، این در حالی است که یادگیری زبان دوم، حفظ شعر، مطالعه و حل جدول، انجام ورزش و تلاش برای پختن غذاهای جدید و تمرکز برای انجام صحیح آنها ، از جمله تمرینات ساده روزمره محسوب می شود که می تواند تنبلی مغز و خطر عارضه فراموشی را تاحد بسیاری کنترل می کند.
باید تاکید کنم که آلزایمر فقط مخصوص سالمندان نیست، علائم زوال عقل روز به روز گریبانگیر نسل جوان می شود چراکه تنبلی ، سستی و استرس و نگرانیهای بی مورد، وابستگی شدید به تکنولوژی ها در میان نسل کنونی ریشه دار شده است.
نباید فراموش کرد که این بیماری جبران ناپذیر است چراکه اگر سلول های عصبی مغز فعال و پویا نباشند و به دلیل عدم استفاده بعد از مدتی می می میرند و باز تولید آنها ممکن نیست اما با تغییر سبک زندگی می توان آینده هوشیاری را برای خود رقم زد.
از : دکتر محمدرضا فهمیده مدرس حافظه و یادگیری
ارسال نظرات