به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، دکتر الله یار جزایری متخصص زنان و فوق تخصص بارداری های پرخطر در این مورد اظهار کرد: احتمال لخته شدن خون در هر دو نوع زایمان طبیعی و سزارین وجود دارد، اما در سزارین بیشتر است و مهمترین خطری که جان مادران باردار را در صورت انجام عمل سزارین تهدید می کند، همین عارضه است.
آمبولی به معنی یک توده داخل عروقی جداشده و در حال حرکت است. این توده می تواند جامد، مایع یا گاز باشد و در محلی دورتر از محل تشکیل خود متوقف شود.
ترومبو آمبولی (آمبولی لخته خون)، آمبولی کلسترول، آمبولی چربی، آمبولی هوا، آمبولی عفونی، آمبولی جسم خارجی و آمبولی مایع آمنیوتیک از انواع آمبولی به شمار می روند.
وی توضیح داد: به وجود آمدن لخته خون در دوران بارداری و بعد از زایمان از عارضه های خطرناک برای زنان است که حتی می تواند منجر به آمبولی ریه شود.
جزایری افزود: مادرانی که زمینه ایجاد لخته خون را دارند یعنی آنهایی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند و یا اینکه حداقل سه بار سقط کمتر از سه هفته داشته اند، باید پیش از زایمان شناسایی شوند، زیرا زایمان به طور کلی همراه با خونریزی است و برای رفع عامل خطر، باید این مادران شناسایی شوند تا درمان آنها به موقع آغاز شود.
وی ادامه داد: عامل ایجاد لخته خون در مادران باردار بیشتر ژنتیکی است که آن را توسط آزمایشگاه می توان تشخیص داد؛ اما علاوه بر عوامل ژنتیکی از آنجایی که علت اصلی ایجاد لخته خون اضافه شدن هورمون استروژن طی بارداری است، پس از زایمان اگر مادر روی تخت بخوابد و حرکت نداشته باشد، لخته خون در او ایجاد می شود.
جزایری تاکید کرد: بنابراین مادران پس از زایمان و به محض اینکه توانایی راه رفتن را پیدا کردند، باید از تخت پایین بیایند و راه بروند زیرا این حرکت مانع از ایجاد لخته خون می شود.