مرگ هر انسان دردناک است؛ مرگ اتش نشان دردناک‌تر

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* چند ساعتی از آتش گرفتن ساختمان پلاسکو میگذرد، ساختمانی که دیگر نیست...

پلاسکویی که متولد سال ۱۳۴۱در تهران می باشد حال پس از گذشت ۵۴سال؛ دیگر رنگ و بوی سابق را ندارد.

فاجعه را می توان اینگونه حس کرد کسی که در ساختمان بوده و جانش را باخته کسی که جانش را با هر سختی نجات داده است، دیگر دارایی و شغلش را ندارد.

در این میان تمامی اتش نشانان حاضر در مقابل ساختمان تمام تلاش خود را برای مهار کردن اتش کردند؛ اما ناگهان ساختمان مقاومت خودش را از دست داد و فرر ریخت این تمامی ماجرا نیست.

شروع غم انگیز آن گرفتار شدن چندین تن از اتش نشانان غیور زیر اوار پلاسکو است مرگ هر انسان دردناک است؛ اما مرگ اتش نشان دردناک تر...

دلم را صدای آن اتش نشانی می لرزاند که از اعماق وجودش و با صورتی اشکبار گرفتار شدن همکارانش را فریاد میزد: «رفیقم زیر اوار ماند» درد بزرگیست، کودکی که منتظر است پدر آتش نشان قهرمانش بعد از شیفت بیاید و بغلش کند.

قهرمانان روحتان شاد یادتان گرامی 

فاطمه الیاسی، دانشجوی دانشگاه پرند

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.