به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، صرع با ویژگی تشنج به دفعات و حرکت ناخودآگاه بدن شناخته می‌شود و گاهی اوقات با از دست رفتن هوشیاری و عدم کنترل عملکرد مثانه و روده همراه است.
تشنج در نتیجه ترشحات الکتریکی زیاد در گروهی از سلول‌های مغز است. بخش‌های مختلف مغز می‌توانند محلی برای چنین ترشحاتی باشند.
یک بار تشنج دال بر صرع نیست (بیش از ۱۰ درصد مردم جهان در طول زندگی‌شان یک بار تشنج را تجربه می‌کنند). صرع به عنوان دو یا چند نوبت تشنج بی‌دلیل شناخته می‌شود. صرع یکی از قدیمی‌ترین بیماری‌های شناخته شده در جهان است. ترس، درک اشتباه، تبعیض و طرد شدن اجتماعی همواره از جمله مشکلاتی بوده که برای قرن‌ها بیماران مبتلا به صرع با آن روبرو بوده‌اند. بسیاری از این مشکلات همچنان در بسیاری از کشورها وجود دارد و می‌تواند بر کیفیت زندگی مبتلایان به این بیماری و خانواده‌هایشان تاثیر بگذارد.
مشخصه‌های صرع متفاوت است و بستگی به این دارد که این اختلال ابتدا از کدام بخش مغز آغاز شده است. مبتلایان به صرع بیشتر دچار مشکلات جسمی و اختلالات روان شناختی از جمله افسردگی و اضطراب هستند. علاوه بر این، خطر مرگ زودهنگام در این بیماران سه برابر بیش از عموم مردم است. همچنین بالاترین نرخ ابتلا به آن در کشورهایی با درآمد پایین و متوسط و مناطق روستایی مشاهده می‌شود.
در حال حاضر در سراسر جهان حدود ۵۰ میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند. نسبت تخمین زده شده عموم مردم با صرع فعال بین چهار تا ۱۰ نفر به ازای هر ۱۰۰۰ نفر است. هر چند برخی مطالعات در کشورهایی با درآمد پایین و متوسط نشان می‌دهد این نسبت بالاتر است.
هر سال در سراسر جهان حدود دو میلیون و ۴۰۰ هزار نفر بیمار مبتلا به صرع تشخیص داده می‌شوند.
صرع بیماری مسری نیست. شایع‌ترین نوع آن که از هر ۱۰ مبتلا به صرع در شش نفر دیده می‌شود صرع ایدیوپاتیک است و عامل شناخته شده‌ای ندارد.
به گزارش سایت اطلاع رسانی سازمان جهانی بهداشت، همچنین بیماری صرع به راحتی و با هزینه پایینی قابل درمان است. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که در کشورهایی با درآمد پایین و متوسط تا ۷۰ درصد کودکان و بزرگسالان مبتلا به این بیماری می‌توانند با داروهای ضد صرع درمان شوند.