یادداشت/
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، گفته می شود در صورت ریاست جمهوری مجدد حسن روحانی و دادن زمان به او مشکلات اقتصادی کمتر خواهد بود. حتی بزرگواری از حامیان دولت تضمین کرده در صورت انتخاب مجدد حسن روحانی، وی چنان درخشان ظاهر خواهد شد که مردم مجسمه او را در میدان های شهر نصب خواهند کرد. سوال مهم آن است که حسن روحانی دور دوم، چه تفاوتی با حسن روحانی دور اول خواهد داشت؟
مهمترین بخش سوال فوق آن است که برنامه دولت دوم حسن روحانی چیست؟ فرض امکان تداوم برنامه دور اول جدا محل سوال است. برنامه ارائه شده توسط حسن روحانی برای دور اول در حوزه اقتصاد، نقاط کانونی مهمی داشت، از جمله این شعارها این بود: کنترل تورم و حرکت از رکود تورم به رکود و بعد خروج از رکود با عادی سازی روابط با خارج از ایران و جذب سرمایه. این برنامه قابل تداوم نیست. در واقع عدم امکان جذب سرمایه با استفاده از زیر ساخت حقوقی برجام هر چند در رسانه ها مخفی شود برای خود دولتمردان مشخص است. باقی ماندن دو زیر ساخت تحریمی اس دی ان لیست و چرخه دلار علیرغم انجام مذاکرات فراوان درباره ان ها ،مسائلی است که مانع از تبدیل برجام به دریچه تشکیل سرمایه ثابت می شود. از برجام می توان استفاده های دیگری برد اما تصور تشکیل سرمایه ثابت از محل برجام شدنی نیست. از همین باب این که برنامه فعلی قابل ادامه است، دستکم در صحنه عمل قابل تصور نیست. بخش اصلی از دو امر بحران بانکی و رکود، ناشی از همین “کش آمدن” و اصرار بر راه حل فوق است. چهار بحران انتقال پول، بحران عدم امکان کنترل تقاضای ارز در صورت بروز، بحران رکود و بحران بانکی زمان در دسترس برای اصرار بر استراتژی دور اول را محدود کرده است. حسن روحانی ممکن است و شاید بدون برنامه جایگزین مجددا انتخاب شود، اما امکان اداره کشور را نخواهد داشت.
سوال مهم دیگر آن است که اعضای اقتصادی دولت دوم حسن روحانی چه کسانی هستند؟ حامیان دولت کمابیش بر لزوم تغییر در بعضی افراد کابینه هم داستانند. مخرج مشترک نظرات اکثر کارشناسان لزوم تغییر نعمت زاده، نوبخت، شریعتمداری و مرتضی بانک است. نکته ای که به آن توجه نمی شود آن است که تمام این افراد گزینه ها و سهمیه های حزب اعتدال و توسعه در دولت هستند. یعنی تنها حزبی که حزب خود رییس جمهور است ونگاهی ابزاری یا کارکردی به رییس جمهور روحانی ندارد(برخلاف اصلاح طلبان و کارگزاران و …) تغییر در این افراد به منزله صفر یا نزدیک به صفر شدن اعضای حزب رییس جمهور در دولت است.
تصورات حامیان محترم دولت از دولت دوم حسن روحانی- دستکم در حوزه اقتصادی- تنها در صورتی محقق می شود که در رییس جمهور روحانی، یک انقلاب شخصیتی همه جانبه رخ دهد. یعنی رییس جمهور دور بعد حسن روحانی باشد اما با برنامه و حزبی کاملا تغییر یافته! این انقلاب شخصیتی همه جانبه اما بسیار بعید است و امکان ندارد حسن روحانی هم اطرافیانش را کاملا تغییر دهد و هم به اصلاحات و کارگزاران وامدار نباشد، لذا انتخاب مجدد وی یعنی ادامه همه بحران‌های پیش گفته!
ارسال نظرات