به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، دکتر سید محسن طباطبایی مزدآبادی کارشناس مسائل شهری در نشستی پیرامون «شهرها و تغییرات اقلیمی» با بیان اینکه گرمایش و تغییر اقلیم کره زمین یک نگرانی جهانی است، گفت: هم اکنون سرمایه گذاران با دارایی هزاران میلیاردی خود نگران وضعیت و میزان خطر برای دارایی خود هستند و خواهان شفافیت دولتها از وضعیت تغییر اقلیم هستند به همین دلیل پیام مهم توافق نامه پاریس که سند پایانی اجلاس جهانی تغییرت آب و هوا در 2016 بود، این است که جهان به یک استراتژی جدید برای ایجاد انقلاب کم کربن نیاز دارد و دولتها پذیرفتند که با اعمال محدودیت در زمینه استفاده از سوختهای فسیلی دمای زمین باید 2 درجه سانتی گراد کاهش یابد.
وی با اشاره به اینکه بر مبنای گزارشها متوسط درجه حرارت جهانی با نرخ 76/0 درجه سانتی گراد نسبت به دوران پیشا صنعتی در حال افزایش است و آب دریاها نسبت به قرن نوزدهم 17 سانتی متر بالا آمده است، ادامه داد: علاوه بر این تغییرات که در متوسط جهانی اتفاق افتاده است، اتفاقات نادر زیست اقلیمی همانند خشکسالیها، سیل، طوفانها، موجهای گرمایی و دیگر حوادث اقلیمی افزایش یافته‌اند.
دبیر و نائب رئیس انجمن علمی اقتصاد شهری ایران ادامه داد: این امر به نوبه خود مشکلاتی مانند کاهش تولید مواد غذایی، کاهش دسترسی به آب شرب، اسیدی شدن اقیانوسها و دیگر مشکلات را سبب شده و از این راه اقتصاد جهانی را تحت تاثیر قرار داده است.
طباطبایی مزدآبادی با تاکید بر اینکه تغییرات آب و هوایی همه کشورها را تهدید می کند اما کشورهای در حال توسعه در برابر این مسئله آسیب پذیری بیشتری دارند گفت: بنظر می رسد کشورهای در حال توسعه 75 درصد زیانها و خسارات ناشی از تغیر اقلیم را متحمل می شوند بطوری که 2 درجه گرمتر شدن هوا به کاهش 4 تا 5 درصدی GDP در آفریقا و جنوب آسیا می انجامد.
این استاد دانشگاه امواج گرمایی و گرم شدن کره زمین را خطری جدی برای حیات بشر بخصوص در محیطهای شهری دانست و خاطرنشان کرد: فهم دقیق و درک بهتر این مسئله نیازمند نگرشی عمیق به ابعاد و اضلاع آن است اینجا فقط بحث سلامت انسان مطرح نیست بلکه آثار و تبعات مستقیم و غیر مستقیم اقتصادی آن در زمینه زیرساختها و انرژی باید مورد توجه قرار گیرد.
مدیرمسئول فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری با بیان اینکه در مقیاس جهانی تعداد روزها و شبهای گرم افزایش یافته و رویدادهای گذشته نشان می دهد که موجهای گرمایی می توانند اثر فلج کننده ای بر حیات شهری داشته باشند، افزود: به عنوان نمونه موج گرمایی 1995 شیکاگو باعث مرگ بیش از 500 نفر شد و یا موج گرمایی که 2003 اروپا را در بر گرفت حیات 70هزار نفر را به مخاطره افکند و یا در هندوستان در سال 2013 مرگ نزدیک به 1500 نفر در ارتباط با گرما بوده و در کشور ما نیز گزارش مرگ بر اثر گرما از استانهای خوزستان، سیستان و بلوچستان هرمزگان و سایر نقاط گرم کشور به گوش رسیده است.
وی با تاکید بر اینکه تبعات گرمایش جهانی و افزایش درجه حرارت در محیطهای شهری به دلیل ایجاد جزایر حرارتی بسیار بالاتر است چرا که انها شامل انبوهی از آهن و آسفالت و سطوح تیره می باشند و ساختمانهای متراکم عرصه را بر هرنوع فضای سبز تنگ می کند، ادامه داد: به دلیل اینکه شهرها سیستمی پیچیده و متشکل از چندین زیرسیستم در هم تنیده هستند ،گرمایش جهانی یک سلسله آثار و تبعات اقتصادی و اجتماعی بصورت تکاثری برای شهرها بهمراه می آورد که نیازمند تدوین سیاستهای هوشمندانه است.
دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران ادامه داد: گرمای زیاد توانایی شبکه آب، برق، انرژی، حمل و نقل و سایر تسهیلات را تحلیل می برد و کارایی آنها را کاهش می دهد و این کاهش کارایی بصورت یک زنجیره تمام قسمتها را در بر میگیرد، بعنوان مثال در سال 2013 یک جریان موسمی نسبتا ضعیف در هندوستان باعث بالارفتن دمای هوا شد که به تبع آن تولید برق هیدروالکتریکی کاهش یافته و در اثر این افت تولید، بزرگترین خاموشی تاریخ این کشور اتفاق افتاد به نحوی که بیش از 760 میلیون نفر در خاموشی فرو رفتند.
کارشناس اقتصاد شهری در پایان با بیان اینکه در روزهای بسیارگرم اکثر مردم ترجیح می دهند در خانه بمانند و یا با تعطیلی ادارات و سازمانها و شرکتها مواجه می شویم که خود تبعات اجتماعی و اقتصادی فراوانی برای شهرها بهمراه دارد، تاکید کرد: بنابراین به نظر می رسد برا مقابله با تغییرات اقلیمی و مشخصاً گرمای بیش از حد، علاوه بر راه حلهای جهانی که در چارچوب توافق نامه ها و معاهدات بین المللی مطرح می شوند، کشورها نیز سیاستهای محلی دقیق و کارآمدی اتخاذ کنند و چاره ای اساسی بیندیشند.