گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-احمد بیگدلی*؛ چند صباحی است که برخی از مدعیان روشنفکری با گرفتن ژست انسان‌های دانشمند و همه چیزدان، بر جمهوری اسلامی خرده می‌گیرند که چرا این حکومت نتوانسته مطالبات مردم را برآورده کند.
از دین اسلام به عنوان یک دین عربی یاد می‌کنند و معتقدند که اگر قرار است دینی داشته باشیم، بایستی بر دین اجداد ایرانی خود بوده و از اسلام اعراب فاصله بگیریم. به بهانه‌های مختلف به مقدسات مسلمانان و شیعیان حمله ور می‌شوند و تلاش دارند با برانگیختن احساسات ناسیونالیستی مردم، نژاد ایرانی را برتر از هر قوم و نژادی معرفی کنند.
هنگامی که با این جماعت کوته فکر هم سخن می‌شوی، به آسانی بر پوچ بودن عقایدشان پی برده و متوجه می‌شوی که کعبه آمالشان وجود یک حکومتی است که در آن بتوان بدون حد و مرز به هر عیاشی مشغول شد و در انتهای کلامشان نیز درودی بر محمدرضای پهلوی می‌فرستند و از وی به عنوان یک ایرانی دلسوز وطن و نژاد آریایی یاد می‌کنند که بر اصالت این قوم و نژاد تکیه داشت.
هرچه که از مشکلات حکومت سابق می‌گویی، به گونه‌ای خود را به کوچه علی چپ می‌زنند که گمان می‌بری این افراد تاکنون و در عمرشان حتی یکبار هم فکر نکرده اند. طوری از ارتش شاهنشاهی یاد می‌کنند و آن را ژنرال منطقه می‌دانند که انگار نه انگار در زمان امپراطوری همین ژنرال پوشالی بود که بحرین به عنوان قطعه‌ای ارزشمند از این خاک پرگهر جدا و تقدیم انگلیسی‌ها گردید.
جالب است بدانید که دلیل محمدرضا برای خنجر زدن به بخشی از خاک وطن این جمله بود: «ما که نباید با همه دنیا سر جنگ داشته باشیم». همچنین هویدا، نخست وزیر محمدرضا نیز در اظهار نظری گفت: بحرین دختر خودمان بود، به هر کسی می‌خواستیم شوهرش دادیم.»
این عالیجنابان! هر از چندگاهی به یک بهانه‌ای سر بر می‌آورند و خود را از پیروان کوروش کبیر می‌خوانند و در کنار آن محمدرضا پهلوی را تقدیس می‌کنند؛ درحالی که نه می‌دانند کوروش کیست و نه می‌دانند محمدرضا چه موجودی بوده است.
این جماعت وقتی می‌شوند در سال ۱۳۵۰ و در جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی نمایندگان ۶۹ کشور به ایران آمده، عرق ناب فرانسوی خوردند و برگشتند (نقل از اشپیگل) چشمانشان از ذوق چهارتا می‌شود که وای چه عظمتی؛ اما وقتی می‌گویی در سال ۹۱ و در اجلاس سران جنبش عدم تعهد نمایندگان ۱۴۱ کشور جهان به ایران آمدند که ۸۵ کشور در سطح رهبران عالی بودند (نقل از بی بی سی)، افاضه می‌فرمایند که به ما چه ارتباطی دارد و آیا این برای ما نان و آب می‌شود؟
این موجودات عجیب و غریب وقتی می‌شنوند قرار است اربعین، عازم کربلای حسین (ع) شوی، می‌شوند حامی حقوق محرومان و می‌گویند چرا به جای رفتن به کربلا و مکه و مدینه و … پول سفرت را خرج فقرا نمی‌کنی؛ اما کافی است از آن‌ها سوال کنی که خود شما و دیگر همفکرانتان که روز‌ها را در سواحل آنتالیا و شب‌ها در کازینو‌های لاس وگاس مشغول خوشگذرانی هستید و حتی حملات تروریستی هم نمی‌تواند شما را از سفر به این گونه شهر‌های تفریحی باز دارد، تازه یاد فقرا افتاده‌اید یا در هنگامه خوش گذرانی و خارج ساختن کرور کرور ارز بی زبان از این مملکت و پر کردن جیب حامیان اول و آخر داعش هم، فقیر نواز بوده اید؟
خلاصه اینکه هم زبان شدن با این جماعت و شنیدن استدلالات مضحکشان را به جد توصیه می‌کنم چرا که مسلما راهگشا بوده و می‌تواند لااقل از میزان فهم و درک بخشی از مخالفین سلطنت طلب جمهوری اسلامی، آگاهتان نماید.
*احمد بیگدلی- دبیر اسبق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.