در کرسی آزاداندیشی پردیس کشاورزی و منابع‌طبیعی؛
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ کرسی آزاد اندیشی پیرامون الحاق ایران به کنوانسیون حمایت از ارقام گیاهی (upov) به همت بسیج دانشجویی دانشکده پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج دانشگاه تهران عصر امروز در تالار مهدوی این دانشگاه با حضور سید یعقوب صادقیان، نماینده مرکز تحقیقات بین المللی کشاورزی در مناطق دیم و ولی الله محمدی، عضو هیئت علمی گروه زراعت دانشگاه تهران برگزار شد.
محمدی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در ابتدا کرسی آزاد اندیشی، با اشاره به اینکه بنده مخالفت شخصی با طرح یا کنسوانسیونی ندارم، اظهار کرد: باید کنوانسیون upv از لحاظ سیاسی، حقوقی و علنی در دانشگاه‌ها بررسی شود.
محمدی ادامه داد: ایراد بزرگ در کنوانسیون حمایت از ارقام گیاهی، عدم کار کارشناسی و فنی در دانشگاه‌هاست و حتی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نیز کار را به دانشگاه‌ها منتقل نکرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با بیان اینکه برخی از نمایندگان مجلس از نهایی و مزایا کنوانسیون upv اطلاع دقیق ندارند، افزود: کشور‌های مانند هلند، انگلیس، فرانسه و آمریکا جزو این تفاهم نامه هستند که این کشور‌ها برای ایران دوست تلقی نمی‌شوند.
محمدی با یادآوری اینکه کشور بیشتر وارد کننده بذر است، تصریح‌کرد: کنوانسیون حمایت از ارقام گیاهی به دنبال حق بهنژادگر خارجی است و همین سبب تامین منافع شرکت‌های خارجی می‌شود.
وی کشاورزی و تولید نهال و بذر در کشور را دارای ارزش بالایی در تولید اشتغال کشور دانست و اضافه کرد: یک کیلو بذر بنفشه در حدود ۷۰ میلیون تومان است که با سرمایه گذاری اشتغال برای ایران ایجاد می‌شود
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در حدود ۴۰۰ هزار نفر فارغ التحصیل کشاورزی بیکار در کشور وجود دارد، خاطرنشان کرد: شرکت‌های خارجی در حدود ۲۰۰ شرکت کشاورزی در ایران دارند که سئوال این است که با عدم عضویت در upv آن‌ها سرمایه ذاری نمی‌کنند؟
محمدی گفت: شرکت‌های خارجی میلیارد‌ها دلار سود در بخش کشاورزی دارند؛ اما ولی به دلیل تحریم حاضر به سرمایه گذاری نیستند.
وی تصریح کرد: کنوانسیون ارقام گیاهی هیچ کمکی به تولید بذر در ایران نمی‌کند و تنها به نفع بهنژادگر خارجی است و ایران در مقابل با واردات بذر بیشتر تضعیف خواهد شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تاکید کرد: از وزیر کشاورزی و علوم تقاضا داریم کارخانه مقاله سازی در کشاورزی را تعطیل کنند و این مقالات تولید علم برای کشور را در پی ندارد.
در ادامه کرسی آزاداندیشی پیرامون الحاق ایران به کنوانسیون حمایت از ارقام گیاهی یعقوب صادقیان، نماینده مرکز تحقیقات بین‌المللی کشاورزی در مناطق دیم، اظهار کرد: سیاست دولت برای سرمایه گذاری در بخش صنعت بذر و نهال باید مشخص شود.
صادقیان در پاسخ به سئوالی درباره مزایای پیوستن به کنوانسیون حمایت از ارقام گیاهی، گفت: در این کنوانسیون کشور‌های هند، پاکستان و روسیه عضو نیستند و مزایا این تفاهم نامه بهره مندی از بذر خارجی است.
نماینده مرکز تحقیقات بین المللی کشاورزی در مناطق دیم با بیان اینکه ۸۰ درصد رقم‌های داخلی مربوط به ۵۰ سال قبل است، ادامه داد: کشاورزان با این کنوانسیون به ژن‌های گیاهی با تنوع جدید دست می‌یابند.
صادقیان با اشاره به اینکه ۴۵۲ شرکت تجاری خارجی آماده سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی ایران هستند، عنوان کرد: شرکت‌های خارجی تمایلی برای ارائه تکنولوژی به کشور را ندارند و شرکت‌های داخلی هم علاقه‌ای برای سرمایه گذاری ۵ ساله در صنعت بهنژادی ندارند.
وی میزان نرخ غیر رسمی واردات بذر در کشور را بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون دلار دانست و اضافه کرد: دولت باید سیاست‌های صنعت بذر را فعال کند و بزرگترین مشکل طرح ارقام گیاهی «حق کشاورزان خردپا» ایران است.
نماینده مرکز تحقیقات بین المللی کشاورزی در مناطق دیم تصریح کرد: صنعت بذر یک زنجیره به هم پیوسته است و اولین حلقه اتصال آن ژنتیکی است که شرکت یا فردی که تکنولوژی را دارد برای خود مالکیت معنوی در نظر می‌گیرد.
صادقیان در پایان با تاکید بر اینکه کنوانسیون upv تسهیلات بین المللی و انتقال تکنولوژی کمک خواهد کرد، گفت: تولید بذر در کشور باید فعال شود تا منجر به اشتغال گردد و اگر تولید بذر ایران خودکفا شود بذر ارزان‌تر برای کشاورز تمام می‌شود.
محمدی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در ابتدا کرسی آزاد اندیشی، با اشاره به اینکه بنده مخالفت شخصی با طرح یا کنسوانسیونی ندارم، اظهار کرد: باید کنوانسیون upv از لحاظ سیاسی، حقوقی و علنی در دانشگاه‌ها بررسی شود.
محمدی ادامه داد: ایراد بزرگ در کنوانسیون حمایت از ارقام گیاهی، عدم کار کارشناسی و فنی در دانشگاه‌هاست و حتی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نیز کار را به دانشگاه‌ها منتقل نکرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با بیان اینکه برخی از نمایندگان مجلس از نهایی و مزایا کنوانسیون upv اطلاع دقیق ندارند، افزود: کشور‌های مانند هلند، انگلیس، فرانسه و آمریکا جزو این تفاهم نامه هستند که این کشور‌ها برای ایران دوست تلقی نمی‌شوند.
محمدی با یادآوری اینکه کشور بیشتر وارد کننده بذر است، تصریح‌کرد: کنوانسیون حمایت از ارقام گیاهی به دنبال حق بهنژادگر خارجی است و همین سبب تامین منافع شرکت‌های خارجی می‌شود.
وی کشاورزی و تولید نهال و بذر در کشور را دارای ارزش بالایی در تولید اشتغال کشور دانست و اضافه کرد: یک کیلو بذر بنفشه در حدود ۷۰ میلیون تومان است که با سرمایه گذاری اشتغال برای ایران ایجاد می‌شود
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در حدود ۴۰۰ هزار نفر فارغ التحصیل کشاورزی بیکار در کشور وجود دارد، خاطرنشان کرد: شرکت‌های خارجی در حدود ۲۰۰ شرکت کشاورزی در ایران دارند که سئوال این است که با عدم عضویت در upv آن‌ها سرمایه ذاری نمی‌کنند؟
محمدی گفت: شرکت‌های خارجی میلیارد‌ها دلار سود در بخش کشاورزی دارند؛ اما ولی به دلیل تحریم حاضر به سرمایه گذاری نیستند.
وی تصریح کرد: کنوانسیون ارقام گیاهی هیچ کمکی به تولید بذر در ایران نمی‌کند و تنها به نفع بهنژادگر خارجی است و ایران در مقابل با واردات بذر بیشتر تضعیف خواهد شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تاکید کرد: از وزیر کشاورزی و علوم تقاضا داریم کارخانه مقاله سازی در کشاورزی را تعطیل کنند و این مقالات تولید علم برای کشور را در پی ندارد.
در ادامه کرسی آزاداندیشی پیرامون الحاق ایران به کنوانسیون حمایت از ارقام گیاهی یعقوب صادقیان، نماینده مرکز تحقیقات بین‌المللی کشاورزی در مناطق دیم، اظهار کرد: سیاست دولت برای سرمایه گذاری در بخش صنعت بذر و نهال باید مشخص شود.
صادقیان در پاسخ به سئوالی درباره مزایای پیوستن به کنوانسیون حمایت از ارقام گیاهی، گفت: در این کنوانسیون کشور‌های هند، پاکستان و روسیه عضو نیستند و مزایا این تفاهم نامه بهره مندی از بذر خارجی است.
نماینده مرکز تحقیقات بین المللی کشاورزی در مناطق دیم با بیان اینکه ۸۰ درصد رقم‌های داخلی مربوط به ۵۰ سال قبل است، ادامه داد: کشاورزان با این کنوانسیون به ژن‌های گیاهی با تنوع جدید دست می‌یابند.
صادقیان با اشاره به اینکه ۴۵۲ شرکت تجاری خارجی آماده سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی ایران هستند، عنوان کرد: شرکت‌های خارجی تمایلی برای ارائه تکنولوژی به کشور را ندارند و شرکت‌های داخلی هم علاقه‌ای برای سرمایه گذاری ۵ ساله در صنعت بهنژادی ندارند.
وی میزان نرخ غیر رسمی واردات بذر در کشور را بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون دلار دانست و اضافه کرد: دولت باید سیاست‌های صنعت بذر را فعال کند و بزرگترین مشکل طرح ارقام گیاهی «حق کشاورزان خردپا» ایران است.
نماینده مرکز تحقیقات بین المللی کشاورزی در مناطق دیم تصریح کرد: صنعت بذر یک زنجیره به هم پیوسته است و اولین حلقه اتصال آن ژنتیکی است که شرکت یا فردی که تکنولوژی را دارد برای خود مالکیت معنوی در نظر می‌گیرد.
صادقیان در پایان با تاکید بر اینکه کنوانسیون upv تسهیلات بین المللی و انتقال تکنولوژی کمک خواهد کرد، گفت: تولید بذر در کشور باید فعال شود تا منجر به اشتغال گردد و اگر تولید بذر ایران خودکفا شود بذر ارزان‌تر برای کشاورز تمام می‌شود.
ارسال نظرات