علت رفتن دانشجویان پرستاری، حقوقی است که آنجا دارند و اینجا ندارند/ ۱۵ بیمار برای یک پرستار!

دانشجوی رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایران در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص مشکلات دانشجویان پرستاری در کشور گفت: در حال حاضر همه به این مشکل اذعان دارند که کشور با کمبود پرستار مواجه است و این چیزی است که دانشجوی پرستاری مثل من که طول هفته در بیمارستان هم کار می‌کند شاهدش است. به طور مثال در بیمارستان شفا یحیاییان که به بیمارستان شفا معروف است، ما دانشجویان پرستاری شاهد هستیم بعضا ده الی ۱۵ بیمار به یک پرستار واگذار می‌شود.

 

 

وی ادامه داد: چیزی که از نزدیک شاهدش هستیم تعداد کم پرستاران در بیمارستان و حجم بالای کاری است که بر دوش آن‌ها می‌گذراند. وقتی بیماری بستری می‌شود کلیه کار‌ها و مسئولیت آن به دوش پرستار است. حال شما فکر کنید هر پرستار در آن واحد باید مسئولیت ده الی ۱۵ بیمار به عهده بگیرد و به آن‌ها رسیدگی کند. پزشک در یک ساعت مشخص به بیمار تجویز مورد نظر را می‌کند و می‌رود، در واقع آن کسی که بر بالین بیمار است و شخص بیمار مدام با او سر و کار دارد پرستار است.

 

دانشجوی رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایران در پاسخ به این سوال که آیا در حال حاضر دانشجویان پرستاری میل و رغبتی به ادامه تحصیل در خارج از کشور و هم چنین ادامه کار پرستاری در آنجا را دارند گفت: یکی از علت‌های اصلی که باعث می‌شود دانشجویان پرستاری به خارج از کشور عزیمت کنند حقوقی است که آنجا دارند و اینجا ندارند. یکی دیگر از دلایل آن آگاهی کم مردم ایران نسبت به رشته تجربی است. به فرض مثال خود من که در دوران دبیرستان رشته تجربی را خوانده بودم پس از ورود به رشته پزستاری شناخت کاملی نسبت به آن پیدا کردم. در سطح جامعه ما حتی عده‌ای فکر می‌کنند پرستاری شغلی مربوط به زنان است نه مردان. به همین خاطر به نظر می‌رسد جایگاه شغل پرستاری در کشورمان آن طور که باید و شاید شناخته شده نیست.

وی در خصوص اجرای طرح تربیت پرستار بیمارستانی و مخالفت‌های شدید دانشجویان پرستاری در سال‌های گذشته نسبت به اجرای این طرح گفت: تا جایی که اطلاع دارم کد رشته پرستار بیمارستانی وارد دفترچه انتخاب رشته شد، اما با اعتراضی که از سوی دانشجویان پرستاری صورت گرفت باعث گردید تا در دانشگاه‌های مختلفی همچون دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و ایران لغو شود. علت اصلی اعتراض دانشجویان نسبت به این طرح نیز این بود که می‌گفتند اجرای این طرح بازگشت به دوران ۵۰ تا ۶۰ سال قبل پرستاری در ایران است.