به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو از بجنورد، مردم ساکن شهرک گلستان بجنورد، واقع در فاصله شش کیلومتری بجنورد که خانه‌های مسکن مهر در آن واقع است، از شرایط خود رضایت چندانی ندارند. در این منطقه که حدود ۲۵ هزار نفر را در خود جای داده است مشکلات رفاهی، خدماتی و اجتماعی بسیاری وجود دارد که به نظر می‌رسد مسئولان دولتی تمایلی برای حرکت در جهت رفع آن ندارند.
این منطقه از کمترین امکانات رفاهی از جمله درمانگاه، فضای ورزشی و فضای سبز نیز برخوردار نیست. مردم این منطقه معتقدند مسئولان در زمان انتخابات به این منطقه بار‌ها سر می‌زنند و انواع وعده‌ها را حواله می‌دهند و پس از رای گیری دیگر فکری به حال مشکلات شهرک گلستان نمی‌کنند.
به نظر می‌رسد استفاده ابزاری از مردم برای رسیدن به مقاصد سیاسی و سپس فراموشی وعده‌ها تبدیل به یک مدل شده است. مدلی که فقط مسئولان بی تقوا می‌توانند از آن استفاده کنند. قطعا این حرکت بسیار نپسندیده است و افرادی که به جای حل مشکلات مردم به آن‌ها صرفا وعده‌های توخالی می‌دهند نباید در مسند مسئولیت‌ها باقی بمانند.
به سراغ یکی از دانشجویان دانشگاه بجنورد که جزو ساکنین شهرک گلستان است، رفتیم و از مشکلات زندگی در آن منطقه پرسیدیم.
مهدی جلالی مشکلات را در حوزه‌های بهداشتی، اجتماعی، امکانات رفاهی و خدماتی دانست و به عنوان اولین و اساسی‌ترین مشکل این منطقه گفت: حدود دو سال پیش در بازه دهه فجر رئیس دانشگاه علوم پزشکی بجنورد به شهرک گلستان آمد و مردم از نبود یک درمانگاه گلایه کردند و وی در جواب گفت «طبق قانون اگر منطقه‌ای بالای ۱۲ هزار نفر ساکن داشت ما موظف هستیم در آن جا درمانگاه بزنیم، اما این جا ۸ هزار نفر جمعیت دارد».
این حرف نشان از این دارد که اطلاعات غلط به او داده اند. ما برای فهمیدن آمار دقیق به اداره گاز رفتیم و اداره گاز گفت: حدود ۷ هزار کنتور در این منطقه فعال است. یعنی هشت هزار خانوار در شهرک گلستان زندگی می‌کنند که ما اگر هر خانوار را ۴ نفر در نظر بگیریم، جمعیت شهرک گلستان ۲۸ هزار نفر می‌شود؛ یا اصلا ۲۰ هزار نفر. باز هم از ۸ هزار نفر بسیار بیشتر است.
جلالی ادامه داد: حال حق ما یک درمانگاه نیست؟ اگر برای کسی اتفاقی بیفتد، جدای از هزینه‌های رفت و آمد، تا وقتی به شهر برسد ممکن است او جانش را از دست بدهد. چرا ما نباید یک درمانگاه در شهرک گلستان داشته باشیم؟
دانشجوی ساکن شهرک گلستان ادامه داد: دولت نه تنها خودش برای پیشرفت این منطقه اقدامی نمی‌کند؛ بلکه اگر افرادی بخواهند کسب و کاری در شهرک گلستان راه بیندازند و باعث پیشرفت منطقه شوند، سنگ هم می‌اندازد. الان زمین‌های زیادی در آن جا رها شده، اما اداره راه و شهرسازی نمی‌گذارد. یا مردم می‌خواهند بازار‌های روزانه را رونق دهند، اما یک بار شهرداری مانع شد و یک بار مسکن و شهرسازی. آخر صاحب آن جا کیست؟ ما باید از چه کسی مجوز بگیریم تا کسب و کاری در گلستان شهر بر پا کنیم؟ چرا بایدمردم برای خریدشان به شهر بیایند؟ چرا اجازه داده نشد این بازار‌ها تشکیل شود؟
وی تصریح کرد: ما از مسئولین می‌خواهیم یک هفته با خانواده خود بیایند و در گلستان شهر زندگی کنند. اگر توانستند یک هفته بدون تفریح سپری کنند، ایرادی ندارد. ما فضای سبز نمی‌خواهیم. فضای آنجا آپارتمان نشینی است و نیاز به مکان تفریحی دارند. حالا ما درد و دل خود را چند بار گفته ایم، اما در جواب گفته اند، چون شهرک گلستان تازه تاسیس است فعلا حق داشتن فضای سبز را ندارید! این بسیار دلیل غیر منطقی است.
جلالی خاطرنشان کرد: پس از زلزله بعضی ساختمان‌ها تکمیل نشده و حالا آن جا تبدیل شده است به پناه گاه امن معتادان. معتادان به آنجا می‌آیند و خطراتی برای مردم به وجود می‌آورند.؛ همچنین مردم از وجود سنگ شکنی که در این منطقه باعث ایجاد گردو غبار و آزار و اذیت شده گلایه دارند و دریک نامه از مسئولان در خواست کردند که آن را جمع کنند.
این دانشجو افزود: جوانان شهرک گلستان می‌گویند ما می‌خواهیم ورزش کنیم. ما یک سالن ورزشی می‌خواهیم. اما متاسفانه ما حتی یک سالن ورزشی هم نداریم. نوجوان 16ساله چطور باید انرژی خود را تخلیه کند؟ فردی با جیب شخصی یک سالن تاسیس کرده، اما آنقدر کوچک است که نمی‌توان اسم سالن ورزشی را روی آن گذاشت.
وی خاطرنشان کرد: از عجایب این منطقه نداشتن دبیرستان و داشتن دانشگاه است. نوجوانان دبیرستانی باید هر روز این فاصله شش کیلومتری را طی کنند. با چه فکر اقتصادی‌ای این کار انجام شده است؟ مسئله ایاب و ذهاب هم از مشکلات دیگر است.
دانشجویان مشکل ایاب و ذهاب و شعبه درمانی دارند
حقانی، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان بجنورد گفت: شهرک گلستان و دانشگاه فرهنگیان را باید دو سازه جدید در طرح‌های اجرایی دانست. از آن جا که این دو در یک مسیر واقع شده اند، تقریبا بسیاری از مشکلاتی که در این منطقه از شهر وجود دارد برای ساکنین این منطقه از جمله دانشجویان مشترک است.
حقانی خاطرنشان کرد: یکی از اساسی‌ترین و مهمترین دغدغه ساکنین و دانشجویان، دوری از مرکز شهر و سختی رفت و آمد است.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان بجنورد افزود: با وسایل نقلیه عمومی که وجود دارد، تقریبا نمی‌توان نیاز رفت و آمد را رفع کرد. اکثریت دانشجویان دانشگاه فرهنگیان خواستار وجود یک سرویس ایاب و ذهاب مخصوص دانشگاه هستند که بتوانند به راحتی و در کمترین زمان به مرکز شهر رفت و آمد کنند.
وی افزود: همچنین کنده کاری که مسئولین اداره آب و فاضلاب در این منطقه انجام داده‌اند، هنوز هم محل به همان صورت باقی مانده و یکی از موانع و عوامل حادثه ساز برای ساکنین می‌باشد.
حقانی در پایان گفت: از جمله مهمترین مشکلات شهرک گلستان می‌توان به ضعیف بودن فندانسیون ساختمان‌ها و کیفیت پایین آن‌ها از نظر امنیت برای ساکنین آن دانست. دیگر دغدغه مهم ساکنین شهرک و دانشجویان دانشگاه فرهنگیان نبود یک شعبه درمانی در این منطقه است.
حال باید دید با وجود این همه مشکلات مسئولان فکری به حال این وضعیت می کنند و یا تا انتخابات بعدی و نیاز به رای مردم به فکر این منطقه نمی افتند؟!