نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه آرمان در سرمقاله پنج‌شنبه هفته گذشته نوشت: «مسائل روزهای اخیر رگ و ریشه سیاسی دارد و با تغییر وزرا این مسائل و مشکلات قابل حل نیست. شاید حتی تغییر وزرا یک مقدار سیگنال‌های منفی هم به بازار بدهد و باعث بدتر شدن اوضاع هم بشود. واقعیت موجود حاکی از یک متغیر در حوزه سیاست خارجی است که همه در جریان هستند. مسئله‌ای که دونالد ترامپ برای برجام پیش آورده و مسائل روانی خاصی که در حوزه اقتصاد به این وضعیت برمی‌گردد. بنابراین موضوع کاملا ریشه سیاسی دارد».
این روزنامه زنجیره‌ای مدعی است که مشکلات اقتصادی ریشه در سیاست خارجی دارد! این در حالی است که همین روزنامه چندی پیش در مطلبی نوشته بود:«اعضای کابینه آقای روحانی باید در کنار پرداختن به مسئله برجام در زمینه‌های تخصصی خود نیز فعالیت می‌کردند و سیاست‌های داخلی را نیز ساماندهی می‌کردند. این در حالی است که اتاق فکر سیاست داخلی دولت آقای روحانی خاموش بود و به صورت مؤثر نقش‌آفرینی نکرد...از سوی دیگر دولت خود را برای نیمه خالی برجام و این مسئله که احتمال کارشکنی از سوی طرف مقابل وجود دارد، آماده نکرده بود».
متاسفانه دولت آقای روحانی تمام تخم مرغ‌های خود را در سبد برجام گذاشت و با رویکرد خسارت آفرین «امضای برجام به هر قیمت» و «حفظ توافق به هر قیمت»، حدود ۵ سال، ظرفیت‌های عظیم کشور را معطل مذاکره و برجام گذاشت و بدین طریق خسارات بزرگی به اقتصاد کشور وارد کرد.
اکنون مطالبه اصلی مردم کشورمان رفع مشکلات معیشتی و اقتصادی است. یکی از راهکارهای اساسی این امر نیز بهره‌مندی دولت از ظرفیت‌های عظیم داخلی و همچنین هدایت نقدینگی سرگردان و مخرب «یک تریلیون و چهارصد و نود هزار میلیارد تومانی» به سمت فعالیت‌های اقتصادی مولد و تضمین شده از سوی دولت است.
از سوی دیگر، بستن راه واردات کالاهای دارای مشابه داخی یا لوکس، سختگیری در مقابل قاچاق چند ده میلیارد دلاری، عملیاتی کردن دیپلماسی اقتصادی در منطقه و جهان غیرغربی، حساب‌کشی تولید محور و نه سوداگرانه از بانک‌ها، عملیاتی کردن بودجه و حذف انبوه رانت‌های پنهان در زیرمجموعه دولت، از جمله تدابیری است که می‌تواند ضمن تقویت اقتصاد ملی، حربه‌های جنگ اقتصادی دشمن را کُند و بی‌اثر نماید.
کوتاه کلام آنکه وقتی شخصی به طبیب آدرس غلط بدهد از منشا درد قطع به یقین درمانی حاصل نخواهد شد. حالا این حکایت دولت تدبیر و امید و اصلاح‌طلبان و روزنامه‌های آنان است که با آدرس غلطی که از بسترهای پیدایش مشکلات اقتصادی می‌دهند عملا به تشدید وضع موجود دامن زده و راه درمان مناسب را می‌پوشانند.
بازی زنجیره‌ای با منافع ملت
روزنامه اعتماد به مباحثی که در روزهای اخیر پیرامون مجلس مطرح بوده پرداخته است و استفاده مجلس از ابزارهای نظارتی خود را «بازی» عنوان کرده از همین روی در این گزارش به وضوح برخورد جناحی و حزبی این طیف دیده می‌شود که عواید جناحی برای ایشان از منافع ملی و ملت مهم‌تر است.
نمایندگان مجلس دو وظیفه عمده دارند: نخست قانون‌گذاری و دوم بحث نظارت. اگرچه عموم مردم نمایندگی مجلس را با همان وظیفه نخست یعنی قانون‌گذاری می‌شناسند اما وظیفه نظارتی هم راستا با بعد قانون‌گذاری مهم است.
روزنامه اعتماد روز پنج شنبه در گزارشی این موضوع نظارتی را «بازی» خوانده چرا که دولت مورد حمایت ایشان بر سرکار است. در گزارش مذکور آمده: «حالا اما همانطور كه پيش از اين به‌نقل از اميرآبادي‌فراهاني گفتيم، بازي!! تمام است و با اين حساب، لازم نيست روحاني براي پاسخگويي به سؤال نمايندگان درباره موسسات مالي و اعتباري و بحران ارزي به صحن علني مجلس بيايد.»
روز سه‌شنبه ولی داداشی نماینده مردم آستارا در مجلس طی تذکری گفت: «مگر رای‌گیری بعد از سؤال از رئیس‌جمهور چه تنشی ایجاد می‌کند که اجازه نمی‌دهید سؤال از رئیس‌جمهور مطرح شود؟ پس از طرح سؤال از رئیس‌جمهور، دولت تک تک وزرا و استاندارانش را به دنبال نمایندگان فرستاد تا امضاهایشان را پس بگیرند.»
نکته جالب توجه آنکه بهروز نعمتی که خود نماینده لیست امید است در هفته گذشته گفته بود قریب به هفت ماه است که از راه‌های مختلف از رئیس‌جمهور خواسته شده تا کابینه‌اش را ترمیم کند اما گوش شنوایی نیست!
کواکبیان که خود از طیف اصلاح‌طلب و حامی دولت است در موافقت با طرح ملزم کردن دولتمردان به پاسخگویی گفته بود: به جای اینکه از وزرا خواهش و تمنا کنیم و از رئیس‌جمهور هم درخواست کنیم و احتمالا وقت ندهد، این طرح بطور قانونی آنها را ملزم می‌کند که سالی یک بار به مجلس بیایند و گزارش اقدامات انجام شده را بدهند.
امیرآبادی نیز در همان جلسه‌ای که روزنامه اعتماد تنها خبر منتفی شدن سؤال از رئیس‌جمهور را از آن منتشر کرده، گفته بود: «کمیسیون اقتصادی مجلس سه بار به دولت نامه نوشته که نماینده‌اش را برای حضور در کمیسیون اقتصادی معرفی کند اما جواب نداده‌اند؛ بر این اساس قرار شد من با آقای امیری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور و کمیسیون اقتصادی مجلس هماهنگ کنم که اگر دولت از زمان گفت‌وگوی ما، یک هفته نماینده‌اش را معرفی نکرد، این سؤال مستقیما به صحن علنی ارسال شود و پس از اعلام وصول در صحن، رئیس‌جمهور یک ماه برای حضور و پاسخ دادن مهلت خواهد داشت.»
چندان سخت نیست که با وجود این مواردی که بیان کردیم و عدم پاسخگویی دولتمردان، مجلس از ابزارهای قانونی خود برای قرار دادن دولت در مسیر قانونی استفاده کند. اما آنچه جالب توجه است برخورد روزنامه طیف اصلاح‌طلب با این موضوع است که با وجود حال و روز بد اقتصاد و عدم پاسخگویی دولتمردان و اصرار رئیس‌جمهور بر حفظ این کابینه ناکارآمد، وقتی نمایندگان از بُعد نظارتی خود وارد عمل می‌شوند آن را «بازی» خوانده است.
پایتخت و افزایش 45/8 درصدی قیمت مسکن
روزنامه ایران دیروز گزارشی را با عنوان «افزایش 45/8 درصدی قیمت مسکن در یک سال» منتشر کرد با‌اشاره به گزارش بانک مرکزی در این زمینه، نوشت: «قیمت مسکن در تهران خردادماه به هر مترمربع 6/5 میلیون تومان رسید که این قیمت نسبت به اردیبهشت امسال 8/9درصد و نسبت به مدت مشابه سال قبل 45/8 درصد گرانتر شد.»
ارگان دولت افزود: «بانک مرکزی در گزارشی آمار مربوط به معاملات و قیمت مسکن در شهر تهران در خردادماه را منتشر کرد. این آمار نشان می‌دهد با اینکه تعداد معاملات نسبت به ماه قبل و مدت مشابه سال قبل کم شده اما قیمت‌ها رشد داشته است. درخردادماه تعداد معاملات با 14/9 هزار معامله 22/1 درصد نسبت به اردیبهشت ماه و 3/1 درصد نسبت به خرداد 96 افت داشته اما با وجود کاهش تقاضا قیمت هر متر آپارتمان در این ماه به 6/5 میلیون تومان رسیده که نسبت به اردیبهشت 8/9درصد و نسبت به خرداد 96، 45/8درصد افزایش را نشان می‌دهد. این میزان افزایش قیمت مسکن در یک ماه و در یک سال از سال 92 تاکنون سابقه نداشته است.»
ایران ادامه داد: «تحولات بازار مسکن نشان می‌دهد در حال حاضر بدون آنکه معاملات بازار زیاد شود قیمت‌ها رو به افزایش است. درحالی که انتظار این است با کم شدن تقاضا یا کاهش معاملات، قیمت‌ها ثابت می‌ماند یا افزایشی نداشت. از آمار افزایش قیمت با وجود کاهش معاملات می‌توان به این نتیجه رسید تقاضای مصرفی به‌دلیل افزایش قیمت‌ها کم شده و متقاضیان واقعی از خرید منصرف شده‌اند اما به دلیل وجود تقاضای سرمایه‌گذاری و سوداگری قیمت‌ها همچنان رشد داشته است.»
هنوز هم به توافق نرسیده‌اید؟
روزنامه ایران چندی پیش در گزارشی با عنوان «چرا مسکن گران شد؟» این مسئله را دارای علت‌هایی نظیر بی‌ثباتی بازار ارز، کمبود زمین در بازار مسکن، متناسب نبودن تولید مسکن با نیاز بازار و... دانست و نوشت: «...یکی دیگر از عواملی که این روزها برای گرانی مسکن به آن‌اشاره می‌شود کاهش ساخت و ساز و تولید مسکن به دلیل 5سال رکود است. دبیر کانون سراسری انبوه‌سازان مسکن با‌اشاره به دلایل افزایش قیمت مسکن می‌گوید اگر می‌توانستیم به نحوی در بازار مسکن فعالیت کنیم که ساخت و ساز، متناسب با نیاز جامعه صورت بگیرد قطعاً امروز شاهد افزایش بیش از حد قیمت مسکن در بازار نبودیم.»
ایران به نقل از عضو کانون سراسری انبوه سازان نیز نوشت: «در 5 سال گذشته به اندازه نیاز مسکن ساخته نشده و سال به سال میزان ساخت کاهش یافت و در حالی که سالانه به حدود یک میلیون مسکن نیاز بود کاهش حدود 400 هزار واحدی در هر سال داشتیم.»
روحانی در جلسه رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی‌‌اش در مجلس گفته بود: «آقای آخوندی وزیر بسیار فعالی بودند البته در بخش مسکن ما نتوانستیم به توافق نهایی با یکدیگر برسیم و در دولت دوازدهم اولین چیزی که از ایشان به جد خواهم خواست مسئله مسکن است.»
به تصریح وزیر راه و شهرسازی، دولت معتقد به ساخت و تولید مسکن نیست و تنها به ارائه تسهیلات بسنده می‌کند. تسهیلاتی که مراحل و شرایط دریافت و باز پرداخت آن با وضعیت اقشار کم درآمد تناسبی ندارد. چه برسد به اینکه قیمت مسکن هم افزایش پیدا کرده است. عباس آخوندی در ابتدای دولت یازدهم از مسکن اجتماعی سخن گفت و هیچ گاه این سخن به مرحله اقدام نرسید. آقای روحانی هنوز هم با وزیر راه بر سر مسکن به توافق نرسیده‌اند؟
امید واقعی نه تخیلی
مصطفی هاشمی‌طبا طی یادداشتی در روزنامه شرق فوتبال و ورزش را جزء کوچکی از زندگی مردم دانست که اتکا به شادی‌های ناشی از پیروزی‌های ورزشی یک امید تخیلی است نه امید واقعی و مسئولین بایستی به این واقعیت توجه داشته باشند.
در بخشی از این یادداشت آمده است: «برای نگارنده که بیش از نیم قرن با ورزش بزرگ شده، عشق و مطلوب زندگی‌اش ورزش بوده و همواره دغدغه پیروزی تیم‌های ورزشی میهن‌مان را داشته، ورزش و فوتبال در برابر مسائل اصلی کشور فقط یک جزء بسیار کوچک است؛ با وجود آنکه تأثیر روانی کاملی دارد. ورزش و فوتبال به حیات یک کشور و ملت ربطی ندارد اما مسائل بسیار دیگری هستند که تداوم حیات کشور به آنها وابسته است و بدون آنها ورزش محلی از اعراب ندارد. همین مردمی که آن‌چنان شادمان سرود پیروزی و افتخار سر می‌دهند، نوعا از بیکاری، رکود اقتصادی، تهدیدهای سرزمینی ناشی از کمبود آب و سایر مسائل رنج می‌برند و هر آن گاه که فرصت یابند نارضایتی خود را ابراز می‌کنند. مسئولان هم بلافاصله می‌خواهند رضایت ناراضیان را به دست آورند، پس مجبور به صادرکردن امتیازاتی فردی می‌شوند؛ در‌حالی‌که بدون توجه به اصل مشکلات، این امتیازات پس از مدت کوتاهی خنثی می‌شود و به‌اصطلاح: روز از نو روزی از نو.»
گفتنی است که در جریان بازی‌های جام جهانی برخی با اتکا به حضور بانوان در ورزشگاه‌ها و تماشای خانوادگی این بازی‌ها درخواست‌ها و مطالبات مردمی را به این امور سطحی تقلیل دادند تا واقعیات جامعه به حاشیه برود.
هفته گذشته کیهان در گزارشی به این مسئله‌اشاره کرده و نوشته بود: «در شرایطی که بحران‌های متعدد اقتصادی نظیر رکود، تورم و بیکاری‌‌گریبانگیر کشور است و اوضاع معیشتی مردم را با مشکل مواجه کرده است، این روزها مجددا روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاح‌طلب و همسو با دولت رسالت واقعی خود در پرداختن به مشکلات و معضلات اقتصادی و فرهنگی مردم را به فراموشی سپرده و با پرداختن به سیاسی کاری و سیاسی بازی از جمله سوژه حضور زنان در ورزشگاه و ماجرای عدم حضور یک بازیکن خارجی در صدا و سیما، بدنبال تامین منافع باندی و جناحی خود هستند.» این یادداشت با حمله روزنامه‌های زنجیره‌ای و مدعیان اصلاحات مواجه شد که برخی راضی و حاضر به دیدن شادی مردم نیستند!
ارسال نظرات