نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه آرمان در سرمقاله دیروز نوشت: «تیم آقای‌روحانی در حلقه مشاوران و مردان اجرایی کارآمدی لازم را برای عبور از بحران‌ها در کشور ندارد.» این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه نوشت: «قطعا رئیس‌جمهور می‌تواند از ظرفیت بالای اصلاح‌طلبان برای پیشبرد امور استفاده کند.»
تاکید این روزنامه مدعی اصلاحات به ناکارآمدی برخی دولتمردان، مسئله‌ای است که بسیاری از کارشناسان حتی حامیان دولت نیز به آن اذعان دارند اما نکته اساسی اینجاست که این روزنامه زنجیره‌ای مدعی شده است که در شرایط فعلی دولت می‌تواند از ظرفیت اصلاح‌طلبان در کابینه استفاده کند.
این ادعای مضحک به این معنی است که تا به حال دولت از حضور اصلاح‌طلبان محروم بوده و این عدم حضور موجب شرایط نامناسب فعلی شده است و دولت با بهره‌مندی از اصلاح‌طلبان در کابینه می‌تواند وضع موجود را تغییر دهد در حالی است که اکثریت مطلق کابینه در اختیار مدعیان اصلاحات است و یکی از علت‌های اصلی نابسامانی در وضع موجود نیز حضور مدعیان اصلاح‌طلبی در کابینه است.
این طیف در پی آن هستند که به هر طریق ممکن با دولت روحانی فاصله‌گذاری کنند تا بدون هزینه به انتخابات‌های 96 و 1400 برسند. بی‌مسئولیتی و بی‌توجهی به مطالبات مردم، جزو تفکیک ناپذیر رفتار افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی است.
روزنامه زنجیره‌ای مرزهای فرافکنی را جابه‌جا کرد!
روزنامه اعتماد که وابسته به طیف موسوم به اصلاح‌طلب است در شماره دیروز خود مرزهای فرافکنی را جابه جا و در مطلبی نوشت: «اصولگرایان از وضع موجود حراست می‌کنند»!
باید از زاویه‌ای بهتر به این چندسال نگریست و با کنار هم قرار دادن قطعات مختلف به پاسخ این پرسش برسیم که با وجود قانون اساسی چرا جریان موسوم به اصلاح‌طلب و همچنین دولت تدبیر و امید موضوع رفراندوم را پیش می‌کشند؟ اگرچه در کوتاه‌ترین پاسخ می‌توان گفت این جریان برخلاف شعار قانون‌گرایی نشان داده که به راحتی هرجا که در تنگنا قرار بگیرد، استعداد زدن زیرمیز و حرکت خلاف قانون را نیز دارد.
این نهایت فرافکنی است که جناح اصولگرا که منتقد دولت بوده و هست، از سوی طیف موسوم به اصلاح‌طلب به عنوان حراست کنندگان از وضع موجود خوانده شود. البته تیتر با شیطنت خاصی اینگونه تنظیم شده و در متن حراست از وضع موجود به مواردی مانند «نظارت استصوابی» یا «اختیارات رئیس‌جمهور» معطوف شده است.
این طیف عوامل اصلی روی کار آمدن دولت تدبیر و امید هستند. عارف در تازه‌ترین سخنانش نکات قابل تاملی در این باب گفته است: «از مردم هم بابت مشکلات عذر خواهی می‌کنیم چون دولتی را روی کار آوردیم که نمی‌خواهد یا نمی‌تواند منویات اصلاحات را پیاده کند؛ البته منطقی هم نیست رو در روی آن بایستیم. مجبوریم صورت‌مان را با سیلی سرخ کنیم.»
باز هم اما انتقاد این طیف از دولت نه به خاطر مشکلات اقتصادی یا معیشتی بلکه به خاطر اجرا نکردن «منویات طیف اصلاح‌طلب» است. حال در همان سخنرانی عارف نمونه‌ای از این منویات را ببینیم: «در انتخابات ۹۲ و ۹۴ دنبال نتیجه نبودیم بلکه دنبال بازگشت جریان اصلاحات در حاکمیت بودیم و می‌خواستیم این شکافی که بین ما و حاکمیت بود را برطرف کنیم.»
حالا کشور در مشکلات اقتصادی و معیشتی قرار گرفته و متاسفانه هنوز که هنوز است از دولت برنامه‌ای برای حل این مشکلات نمی‌بینیم. در این شرایط پیش کشیدن موضوع رفراندوم برای موضوعاتی از قبیل نظارت استصوابی برای چیست؟! به راستی الان مشکل مردم این است؟ ضمن آنکه نتیجه عدم نظارت بر افرادی را که می‌خواهند در انتخابات شورای شهر نامزد شوند، در ماه‌های اخیر به وضوح دیدیم که آنچه در یکی از شهرهای مازندران روی داد، نمونه‌ای از
آن است.
نمونه یکی به نعل زدن و یکی به میخ زدن‌های این طیف را در ارتباط با همین روزنامه اعتماد بخوانید و قضاوت کنید. مدیرمسئول روزنامه اعتماد طی اظهاراتی در روز استیضاح وزیر اقتصاد گفت که امروز روحانی یا نوبخت باید اینجا استیضاح می‌شدند اما چون ما دستمان به آنها نمی‌رسد، وزیر اقتصاد را استیضاح می‌کنیم. فردای همان روز اما سایتی که به این نماینده تعلق دارد، به موضع‌گیری علیه طرح سؤال از رئیس‌جمهور پرداخت. حالا این عدم صداقت‌ها را این طیف می‌خواهد با رفراندوم جبران کند؟!
ما عملا با جریانی مواجه هستیم که تمام داشته‌اش چندنفر است. چند نفری که به خاطر قانون‌شکنی و اقداماتشان علیه کشور و نظام دیگر صلاحیت حضور در پست‌های مختلف دولتی و حاکمیتی را ندارند. کجای دنیا و کدام حکومت طغیان‌کننده علیه خود را دوباره به میان کارگزاران نظام برمی‌گرداند؟! حالا افراد این طیف می‌گویند در میان اصلاح‌طلبان همین چند نفر هستند که شایستگی دارند و بقیه اصلاح‌طلبان تعطیل! هستد و نمی‌توانند. این را نمایندگان لیست امید خود گفته‌اند. حالا این مشکل نظام است یا طیف موسوم به اصلاح‌طلب؟! که برای حل آن موضوع رفراندوم را پیش می‌کشند؟!
در موضوع اختیارات رئیس‌جمهور هم نکات فراوانی را می‌توان متذکر شد که تنها به پنج مورد اکتفا می‌کنیم: نخست آنکه آیا اگر طیف غیر همسو با این جریان اکنون قوه مجریه را در دست داشت باز هم بر این تاکید داشتند؟! دوم اینکه این طیف بیاید و بگوید از اختیاراتی که رئیس‌جمهور طبق قانون دارد، تاکنون چه استفاده‌ای کرده‌اند و چه نتایجی به دست آورده‌اند تا آنگاه موضوع اختیارات بیشتر مطرح شود. سوم آنکه در ماجرای مشکلات اقتصادی اخیر رهبر انقلاب اختیارات ویژه‌ای به رئیس‌جمهور دادند برای حل مشکلات اقتصادی؛ بگویند چه کردند؟ چهارم اینکه تصور کنید از فردا روسای قوا و سایر نهادهای حاکمیتی هر کدام خواستار افزایش اختیارات خود باشند و این روال فراگیر شود که هر کسی که نتوانست کار کند و اقدامی صورت دهد، مدعی کم بودن اختیاراتش شد؛ آن وقت چه باید کرد؟
حامیان دیروز روحانی، ابن‌الوقت‌های پوپولیست
و عافیت طلب امروز!
روزنامه ابتکار در سرمقاله دیروز خود، حامیان دیروز روحانی را که به دلیل بی‌کفایتی و ناکارآمدی دولت از حمایت وی ابراز پشیمانی کرده‌اند، با القابی همچون ابن‌الوقت، پوپولیست و عافیت‌طلب خطاب قرار داد و نوشت: «مخالفان شناخته شده در بزنگاه خط عوض نکرده و آهنگ کلام و متن آنان ثابت است. مشکل با ابن‌الوقت‌هایی است که یک روز استقرار دولت کنونی را مدیون حمایت خود دانسته و روز دیگر بنا به مصلحت از آن تبری می‌جویند. آنان که تا دیروز رقیبان خود را عوام‌گرا می‌خواندند، اکنون داعیه دیگری سر می‌دهند و با رویکردی پوپولیستی می‌کوشند کاسه‌ای داغ‌تر از مخالفان شناخته شده دولت جلوه کنند.»
این روزنامه مدعی اصلاح‌طلبی ابراز پشیمانی حامیان دیروز روحانی را اقدامی سیاسی و انتخاباتی قلمداد کرد و نوشت: «شیوه عمل عافیت‌طلبان تبری‌جو از دولت، این گمان را با خود دارد که مگر زمان آبستن چه اتفاقی است که از حالا برای جاگیری در سوی مطمئن ماجرا عجله دارند. تاملی بر شمار انتقادهای عافیت‌طلبان نشان می‌دهد که آنان تنها انتقاد کرده و دولت را متهم به کوتاهی زبان در بیان چرایی مشکلات می‌کنند... عافیت‌طلبان اگر در بیان نقدهای خود صادق هستند، به مردم گزارش دهند که کجا و چه هنگام کوشیده‌اند تا مطالبات آنان را فارغ و خارج از دستگاه دولت به عنوان یک جریان اجتماعی دنبال کنند.»
دور زدن را می‌بینند
ولی بی‌خیال رد شدن از روی تیم مذاکره‌کننده می‌شوند!
روزنامه زنجیره‌ای شرق دیروز همراه با عکس معناداری رو تیتر «کشورِ دوست منفعت خود را ترجیح داد» را انتخاب کرد و تیتر زد: «روس‌ها ایران را دور زدند.»
در بخشی از گزارش شرق آمده است: «اوپک هم‌اکنون به شیر بی‌یال‌و‌کوپالی بدل شده که تنها نعره‌اش مانده و برای هیچ‌کس خطری ندارد.» اين را نماينده ايران در هيئت عامل اوپك مي‌گويد. سخن او معطوف به همكاري دو كشور عضو اوپك، عربستان و امارات و كشور به‌ظاهر دوست، روسيه است كه با هدف پيروي از تحريم‌هاي نفتي و منفعت‌هاي خود، همكاري ويژه‌اي را بي‌توجه به آينده بازار نفت جهان در پيش گرفته‌اند. همكاري‌ای كه مي‌تواند اوپك را فقط به ابزار دست آمريكا براي برآورده‌كردن اميال دونالد ترامپ، رئيس‌جمهور كنوني اين كشور تبديل كند.»
فارغ از درستی و یا نادرستی این تحلیل که کارشناسان می‌توانند در‌باره آن نظر داده و جوانب آن را به درستی بسنجند، این نکته بارز را نمی‌توان نادیده انگاشت که روزنامه‌های زنجیره‌ای به تحریم‌های ایران توسط آمریکا و همراهی غرب با ترامپ در این روند و پروسه هیچ توجهی ندارند و در یک کلام آنکه تحریم‌ها را اعمال کرده دوست می‌پندارند ولی کسی که به دلایل غیر موجه با این تحریم‌ها همراهی کرده است مورد هجمه قرار می‌دهند.
این نوع تحلیل شبیه آن است که فردی به خانه شما آمده و در حین سرقت یکی از بستگان شما را نیز کشته است ولی شما به جای شکایت از او به همسایه اعتراض می‌کنید که چرا در این روند سکوت کرده و به کمک شما نیامده است، اعتراض شما به جا است و از یک همسایه انتظار دیگری است ولی وقتی شما با دزد بیشتر از همسایه همراهی می‌کنید و او را دوست می‌پندارید تکلیف این همسایه چیست؟!
تاکید این روزنامه مدعی اصلاحات به ناکارآمدی برخی دولتمردان، مسئله‌ای است که بسیاری از کارشناسان حتی حامیان دولت نیز به آن اذعان دارند اما نکته اساسی اینجاست که این روزنامه زنجیره‌ای مدعی شده است که در شرایط فعلی دولت می‌تواند از ظرفیت اصلاح‌طلبان در کابینه استفاده کند.
این ادعای مضحک به این معنی است که تا به حال دولت از حضور اصلاح‌طلبان محروم بوده و این عدم حضور موجب شرایط نامناسب فعلی شده است و دولت با بهره‌مندی از اصلاح‌طلبان در کابینه می‌تواند وضع موجود را تغییر دهد در حالی است که اکثریت مطلق کابینه در اختیار مدعیان اصلاحات است و یکی از علت‌های اصلی نابسامانی در وضع موجود نیز حضور مدعیان اصلاح‌طلبی در کابینه است.
این طیف در پی آن هستند که به هر طریق ممکن با دولت روحانی فاصله‌گذاری کنند تا بدون هزینه به انتخابات‌های 96 و 1400 برسند. بی‌مسئولیتی و بی‌توجهی به مطالبات مردم، جزو تفکیک ناپذیر رفتار افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی است.
روزنامه زنجیره‌ای مرزهای فرافکنی را جابه‌جا کرد!
روزنامه اعتماد که وابسته به طیف موسوم به اصلاح‌طلب است در شماره دیروز خود مرزهای فرافکنی را جابه جا و در مطلبی نوشت: «اصولگرایان از وضع موجود حراست می‌کنند»!
باید از زاویه‌ای بهتر به این چندسال نگریست و با کنار هم قرار دادن قطعات مختلف به پاسخ این پرسش برسیم که با وجود قانون اساسی چرا جریان موسوم به اصلاح‌طلب و همچنین دولت تدبیر و امید موضوع رفراندوم را پیش می‌کشند؟ اگرچه در کوتاه‌ترین پاسخ می‌توان گفت این جریان برخلاف شعار قانون‌گرایی نشان داده که به راحتی هرجا که در تنگنا قرار بگیرد، استعداد زدن زیرمیز و حرکت خلاف قانون را نیز دارد.
این نهایت فرافکنی است که جناح اصولگرا که منتقد دولت بوده و هست، از سوی طیف موسوم به اصلاح‌طلب به عنوان حراست کنندگان از وضع موجود خوانده شود. البته تیتر با شیطنت خاصی اینگونه تنظیم شده و در متن حراست از وضع موجود به مواردی مانند «نظارت استصوابی» یا «اختیارات رئیس‌جمهور» معطوف شده است.
این طیف عوامل اصلی روی کار آمدن دولت تدبیر و امید هستند. عارف در تازه‌ترین سخنانش نکات قابل تاملی در این باب گفته است: «از مردم هم بابت مشکلات عذر خواهی می‌کنیم چون دولتی را روی کار آوردیم که نمی‌خواهد یا نمی‌تواند منویات اصلاحات را پیاده کند؛ البته منطقی هم نیست رو در روی آن بایستیم. مجبوریم صورت‌مان را با سیلی سرخ کنیم.»
باز هم اما انتقاد این طیف از دولت نه به خاطر مشکلات اقتصادی یا معیشتی بلکه به خاطر اجرا نکردن «منویات طیف اصلاح‌طلب» است. حال در همان سخنرانی عارف نمونه‌ای از این منویات را ببینیم: «در انتخابات ۹۲ و ۹۴ دنبال نتیجه نبودیم بلکه دنبال بازگشت جریان اصلاحات در حاکمیت بودیم و می‌خواستیم این شکافی که بین ما و حاکمیت بود را برطرف کنیم.»
حالا کشور در مشکلات اقتصادی و معیشتی قرار گرفته و متاسفانه هنوز که هنوز است از دولت برنامه‌ای برای حل این مشکلات نمی‌بینیم. در این شرایط پیش کشیدن موضوع رفراندوم برای موضوعاتی از قبیل نظارت استصوابی برای چیست؟! به راستی الان مشکل مردم این است؟ ضمن آنکه نتیجه عدم نظارت بر افرادی را که می‌خواهند در انتخابات شورای شهر نامزد شوند، در ماه‌های اخیر به وضوح دیدیم که آنچه در یکی از شهرهای مازندران روی داد، نمونه‌ای از
آن است.
نمونه یکی به نعل زدن و یکی به میخ زدن‌های این طیف را در ارتباط با همین روزنامه اعتماد بخوانید و قضاوت کنید. مدیرمسئول روزنامه اعتماد طی اظهاراتی در روز استیضاح وزیر اقتصاد گفت که امروز روحانی یا نوبخت باید اینجا استیضاح می‌شدند اما چون ما دستمان به آنها نمی‌رسد، وزیر اقتصاد را استیضاح می‌کنیم. فردای همان روز اما سایتی که به این نماینده تعلق دارد، به موضع‌گیری علیه طرح سؤال از رئیس‌جمهور پرداخت. حالا این عدم صداقت‌ها را این طیف می‌خواهد با رفراندوم جبران کند؟!
ما عملا با جریانی مواجه هستیم که تمام داشته‌اش چندنفر است. چند نفری که به خاطر قانون‌شکنی و اقداماتشان علیه کشور و نظام دیگر صلاحیت حضور در پست‌های مختلف دولتی و حاکمیتی را ندارند. کجای دنیا و کدام حکومت طغیان‌کننده علیه خود را دوباره به میان کارگزاران نظام برمی‌گرداند؟! حالا افراد این طیف می‌گویند در میان اصلاح‌طلبان همین چند نفر هستند که شایستگی دارند و بقیه اصلاح‌طلبان تعطیل! هستد و نمی‌توانند. این را نمایندگان لیست امید خود گفته‌اند. حالا این مشکل نظام است یا طیف موسوم به اصلاح‌طلب؟! که برای حل آن موضوع رفراندوم را پیش می‌کشند؟!
در موضوع اختیارات رئیس‌جمهور هم نکات فراوانی را می‌توان متذکر شد که تنها به پنج مورد اکتفا می‌کنیم: نخست آنکه آیا اگر طیف غیر همسو با این جریان اکنون قوه مجریه را در دست داشت باز هم بر این تاکید داشتند؟! دوم اینکه این طیف بیاید و بگوید از اختیاراتی که رئیس‌جمهور طبق قانون دارد، تاکنون چه استفاده‌ای کرده‌اند و چه نتایجی به دست آورده‌اند تا آنگاه موضوع اختیارات بیشتر مطرح شود. سوم آنکه در ماجرای مشکلات اقتصادی اخیر رهبر انقلاب اختیارات ویژه‌ای به رئیس‌جمهور دادند برای حل مشکلات اقتصادی؛ بگویند چه کردند؟ چهارم اینکه تصور کنید از فردا روسای قوا و سایر نهادهای حاکمیتی هر کدام خواستار افزایش اختیارات خود باشند و این روال فراگیر شود که هر کسی که نتوانست کار کند و اقدامی صورت دهد، مدعی کم بودن اختیاراتش شد؛ آن وقت چه باید کرد؟
حامیان دیروز روحانی، ابن‌الوقت‌های پوپولیست
و عافیت طلب امروز!
روزنامه ابتکار در سرمقاله دیروز خود، حامیان دیروز روحانی را که به دلیل بی‌کفایتی و ناکارآمدی دولت از حمایت وی ابراز پشیمانی کرده‌اند، با القابی همچون ابن‌الوقت، پوپولیست و عافیت‌طلب خطاب قرار داد و نوشت: «مخالفان شناخته شده در بزنگاه خط عوض نکرده و آهنگ کلام و متن آنان ثابت است. مشکل با ابن‌الوقت‌هایی است که یک روز استقرار دولت کنونی را مدیون حمایت خود دانسته و روز دیگر بنا به مصلحت از آن تبری می‌جویند. آنان که تا دیروز رقیبان خود را عوام‌گرا می‌خواندند، اکنون داعیه دیگری سر می‌دهند و با رویکردی پوپولیستی می‌کوشند کاسه‌ای داغ‌تر از مخالفان شناخته شده دولت جلوه کنند.»
این روزنامه مدعی اصلاح‌طلبی ابراز پشیمانی حامیان دیروز روحانی را اقدامی سیاسی و انتخاباتی قلمداد کرد و نوشت: «شیوه عمل عافیت‌طلبان تبری‌جو از دولت، این گمان را با خود دارد که مگر زمان آبستن چه اتفاقی است که از حالا برای جاگیری در سوی مطمئن ماجرا عجله دارند. تاملی بر شمار انتقادهای عافیت‌طلبان نشان می‌دهد که آنان تنها انتقاد کرده و دولت را متهم به کوتاهی زبان در بیان چرایی مشکلات می‌کنند... عافیت‌طلبان اگر در بیان نقدهای خود صادق هستند، به مردم گزارش دهند که کجا و چه هنگام کوشیده‌اند تا مطالبات آنان را فارغ و خارج از دستگاه دولت به عنوان یک جریان اجتماعی دنبال کنند.»
دور زدن را می‌بینند
ولی بی‌خیال رد شدن از روی تیم مذاکره‌کننده می‌شوند!
روزنامه زنجیره‌ای شرق دیروز همراه با عکس معناداری رو تیتر «کشورِ دوست منفعت خود را ترجیح داد» را انتخاب کرد و تیتر زد: «روس‌ها ایران را دور زدند.»
در بخشی از گزارش شرق آمده است: «اوپک هم‌اکنون به شیر بی‌یال‌و‌کوپالی بدل شده که تنها نعره‌اش مانده و برای هیچ‌کس خطری ندارد.» اين را نماينده ايران در هيئت عامل اوپك مي‌گويد. سخن او معطوف به همكاري دو كشور عضو اوپك، عربستان و امارات و كشور به‌ظاهر دوست، روسيه است كه با هدف پيروي از تحريم‌هاي نفتي و منفعت‌هاي خود، همكاري ويژه‌اي را بي‌توجه به آينده بازار نفت جهان در پيش گرفته‌اند. همكاري‌ای كه مي‌تواند اوپك را فقط به ابزار دست آمريكا براي برآورده‌كردن اميال دونالد ترامپ، رئيس‌جمهور كنوني اين كشور تبديل كند.»
فارغ از درستی و یا نادرستی این تحلیل که کارشناسان می‌توانند در‌باره آن نظر داده و جوانب آن را به درستی بسنجند، این نکته بارز را نمی‌توان نادیده انگاشت که روزنامه‌های زنجیره‌ای به تحریم‌های ایران توسط آمریکا و همراهی غرب با ترامپ در این روند و پروسه هیچ توجهی ندارند و در یک کلام آنکه تحریم‌ها را اعمال کرده دوست می‌پندارند ولی کسی که به دلایل غیر موجه با این تحریم‌ها همراهی کرده است مورد هجمه قرار می‌دهند.
این نوع تحلیل شبیه آن است که فردی به خانه شما آمده و در حین سرقت یکی از بستگان شما را نیز کشته است ولی شما به جای شکایت از او به همسایه اعتراض می‌کنید که چرا در این روند سکوت کرده و به کمک شما نیامده است، اعتراض شما به جا است و از یک همسایه انتظار دیگری است ولی وقتی شما با دزد بیشتر از همسایه همراهی می‌کنید و او را دوست می‌پندارید تکلیف این همسایه چیست؟!
ارسال نظرات