وقتی بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی زبان دانشجویان می‌شود/ نقد‌های بدون روتوش در تریبونی کاملا آزاد

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو از مشهد، جنبش‌های دانشجویی برای اصلاح وضعیت کشور و ایجاد تغییر در برخی سیاست‌ها، از اموری است که در قرن بیستم و با گسترش دانشگاه‌ها در جهان رشد و بسط یافت، در ایران نیز با گسترش دانشگاه‌ها در دهه ۱۳۳۰، اولین حرکت‌های دانشجویی شکل گرفت. یکی از اولین حرکت‌های دانشجویی سازمان یافته در کشور را در واقعه ۱۶ آذر ۱۳۳۲ مشاهده می‌کنیم.

از این رو ۱۶ آذر یادآور یک واقعه تاریخی است که هر ساله در این روز به عنوان روز دانشجو، آرمان‌ها و خواسته‌هایی که جریان‌های دانشجویی کشور در دهه‌های گذشته به دنبال آن بوده‌اند، مورد توجه قرار می‌گیرد.

۱۶ آذر در واقع حرکتی از سوی دانشجویان برای مقابله با هر گونه انحراف و اقداماتی است که بر خلاف منافع و مصالح ملت و در راستای اهداف نظام سلطه طی می‌شود، اما امسال رنگ و بوی مراسم گرامیداشت روز دانشجو در دانشگاه‌های کشور به شکل جدیدی رقم خورد که بعضا مورد انتقاد برخی از فعالین سابق جنبش دانشجویی هم قرار گرفت.

اینکه روز دانشجو صرفا تبدیل شود به برگزاری جشنی با هیچ محتوایی که قرابت داشته باشد با نقش اصلی جنبش دانشجویی انتقادی به جاست که باید مورد توجه قرار گیرید.

با همه‌ حواشی مراسم گرامیداشت روز دانشجو امسال در دانشگاه‌های کشور و با تمام انتقاد‌های مطرح شده، دو برنامه‌ برگزار شده در روزهای ۱۴ و ۱۵ آذرماه در دانشگاه فردوسی مشهد پک کاملی از یک گرامیداشت روز دانشجوی همخوان با فضای امروز دانشگاه‌ها و هم طراز با رسالت‌های جنبش دانشجویی بود.

پلان اول؛ وقتی یک تشکل دانشجویی برای چندین هزار دانشجوهرچه می‌خواهد می‌گوید!
۱۴ آذرماه دانشگاه فردوسی شاهد برگزاری جشنی با عنوان، انرژی جنبشی بود؛ برگزاری این جشن از روز‌های قبل با حواشی مختلفی همراه بود عده‌ زیادی با انتقاد به تشکل برگزار کننده‌ این جشن مدعی بودند که حضور خواننده‌ای پاپ و معروف در محیط دانشگاه و برگزاری استندآپ با رسالت‌های جنبش دانشجویی هم خوانی ندارد.

با همه‌ انتقادات روز‌ها طی می‌شود و ساعت موعود برگزاری جشن انرژی جنبشی در دانشگاه فردوسی فرا می‌رسد، استقبال چندین هزار نفری از این جشن و حتی تعداد زیادی دانشجو که موفق نمی‌شوند خود را به سالن برسانند توجه‌ها را به این جشن جلب می‌کند، فعالین تشکل‌های دانشجویی معتقدند این تعداد استقبال از یک جشن دانشجویی حداقل در استان خراسان رضوی نادر است و تاکنون شاهد برگزاری چنین برنامه‌ای نبودیم.

برگزاری این جشن، اما یک روی دیگر هم دارد، ساعت حدود ۷:۳۰ شب به محل سالن برگزاری این جشن می‌رسم، درب ورودی سالن ۲۲ بهمن دانشگاه فردوسی بسته است و تعداد زیادی از دانشجویان جلوی این درب تجمع کرده اند از دانشجویان می‌خواهم که بگذارند به داخل بروند، اما این اجازه را نمی‌دهند! گوشی ام را از جیبم خارج می‌کنم و از جمعیت دانشجویان که نتوانستند وارد سالن شوند فیلم می‌گیرم، یکی از دانشجویان که من را می‌شناسد گوشی ام را می‌گیرد و نمی‌گذارد فیلم بگیرم، با خنده گوشی را پس می‌گیریم و فیلمم را برای خبرگزاری دانشجو می‌فرستم تا این استقبال باشکوه دانشجویی را مخابره کنم.

بعد از این ماجرا با هزار زحمت خود را از درب پشتی به داخل سالن می‌رسانم و در جمع پرشور دانشجویان حاضر می‌شوم، در همان ابتدای کار صحبت‌های مجری را می‌شنوم که در مورد نقد رابطه‌های دختر و پسر حرف می‌زند، برایم خیلی جالب است که با توجه به حضور این همه دانشجو این حرف‌ها بیان می‌شود واتفاقا مورد استقبال دانشجویان هم واقع می‌شود.

در زمان اجرای آهنگ توسط پویا بیاتی هم منتظر هستم تا ببینیم که برگزار کنندگان این جشن چه آشی پخته اند، خواندن چند آهنگ ملی و مذهبی توسط این خواننده و همچنین خواندن دعای فرج توسط پویا بیاتی، باعث می‌شود که به برگزار کنندگان جشن احسنت بگویم؛ این جشن ادامه پیدا می‌کند و در حضور پرشور دانشجویان حسین شمقدری، کارگردان مستند‌های جنجالی انقلاب جنسی و میراث آلبرتا برای سخنرانی حاضر می‌شود، او در صحبت هایش به مسئله مهاجرت اشاره می‌کند و در این خصوص با دانشجویان حرف می‌زند.

بعد از پایان این برنامه جواب تمام نقدهایی که به این جشن داشتم را می‌گیریم، چرا که برگزار کنندگان این جشن با انتخاب و برنامه ریزی هوشنمدانه قشر زیادی مخاطب را برای جشن خود جذب کردند و به نوعی برای مخاطبشان هر چه را هم که می‌خواستند گفتند، قطعا اینکه یک تشکل دانشجویی هنر جذب مخاطب داشته باشد بسیار مهم است، نمی‌شود که یک تشکل دانشجویی فقط برای هم فکرانش برنامه بگیرد، یک بار هم باید قشر خاکستری دانشگاه را درگیر کند و برایش حرف بزند و چه فرصتی بهتر از اینکه چندین هزار مخاطب هم جذب برنامه شوند!

پلان دوم؛ فریاد بر سر استکبار جهانی و دفاع از مظلومین عالم
روز پنجشنبه ۱۵ آذرماه هم دانشگاه فردوسی مشهد محل اجتماع سه هزار دانشجو است که به مناسبت گرامیداشت روز دانشجو گرد هم آمدند تا یک برنامه‌ جنبشی را برگزار کنند، در شروع برنامه دانشجویان با حضور در مزار شهدای گمنام دانشگاه فردوسی با آرمان‌های انقلاب تجدید میثاق می‌کنند و با سردادن شعار‌هایی و همچنین قرائت بیانیه‌ای از مظلومان عالم دفاع می‌کنند و فریادشان را بر سر استکبار می‌کشند، برگزاری این برنامه دقیقا با آرمان استکبارستیزی ۱۶ آذرماه هم خوانی دارد.

پلان سوم؛ بیان نقد‌های بدون روتوش دانشجویان در تریبونی کاملا آزاد
چند دقیقه‌ای از برگزاری تجمع دانشجویان و شعار‌های سیاسی می‌گذرد که در سمتی از دانشگاه فردوسی، دانشجویان تریبونی را ترتیب دادند تا مطالبات خود را آزادانه مطرح کنند، در این تریبون دانشجویان از مشکلات معیشتی و مطالبات مردم می‌گویند و مسئولین مختلف را نقد می‌کنند، یکی از ویژگی‌های جنبش دانشجویی هم همین نقد‌های بدون محافظه کاری است که بازارش در روز دانشجو داغ‌تر از همیشه است.

پلان چهارم؛ رونمایی از یک مطالبه دانشجویی پس از نوشیدن یک سخنرانی بصیرتی
همایش سه هزار نفری دانشجویان در دانشگاه فردوسی برگزار می‌شود در این همایش یک سخنران تاپ دانشجویی دعوت شده است تا با بیان دقیق و شیرینش از آرمان‌های انقلابی و جهادی بگوید، استاد رحیم پور ازغدی در این همایش صحبت می‌کند و دانشجویان حرف هایش را دقیق گوش می‌دهند و بعضا در جمعیت می‌بینیم که دانشجویان از صحبت هایش یاداشت برداری هم می‌کنند.

البته این همایش با قرائت بیانیه توسط دانشجویان وارد فضای دیگری می‌شود و تعداد زیادی از دانشجویان حاضر در این همایش از مطالبه‌ی خود برای از سرگیری و پیگیری بیشتر وضعیت صنعت هسته‌ای با شعار «انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست» رونمایی می‌کنند، قطعا سخنرانی هم پای ثابت برنامه‌های دانشجویی در روز دانشجو بوده است و این مراسم هم نشان می‌دهد که پازل برگزاری روز دانشجو در قالب‌های مختلف در دانشگاه فردوسی مشهد در حال تکمیل است.

پلان پنجم؛ مطالبات دانشجویی بدون هیچ واسطه ای به صورت مستقیم با مردم درمیان گذاشته می‌شود
همیشه مطالبه گری در دانشگاه محصور به فضای درون دانشگاهی نبوده است و دانشجویان در زمان‌های مختلف ثابت کرده اند که مطالبات صریح خود را می‌توانند در محیط‌های فرا دانشگاهی هم مطرح کنند و چه فرصتی بهتر از روز دانشجو برای مطرح کردن این مطالبات، باز هم دانشگاه فردوسی در این عرصه نقش آفرین است؛ چرا که مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی قرار است روز دانشجو در تریبون نماز جمعه مشهد حاضر شود و مطالبات جریان دانشجویی را به صورت کامل مستقیم به گوش مردم برساند و از ظرفیتی که مقام معظم رهبری در اختیار تشکل‌های دانشجویی قرار دادند استفاده کند، بیان این مطالبات دقیق و صریح مورد اقبال دانشجویان و رسانه‌ها هم قرار می‌گیرد و عملا این سخنرانی پازل یک برنامه‌ی کامل جنبشی و دانشجویی را در دانشگاه فردوسی مشهد تکمیل می‌کند.

پلان ششم؛ الگوی کامل و موفق یک برنامه‌ جنبشی و دانشجویی!
قطعا روز دانشجو و برگزاری مراسم گرامیداشت روز دانشجو باید با هدف اصلی جنبش دانشجویی که همان؛ ضدیت با استکبار، کمک به پیشرفت کشور، کمک به اتحاد ملی، کمک به پیشرفت علم، حضور و شرکت در مبارزه و پیکار همگانیِ ملت ایران برای غالب آمدن بر توطئه‌ها و بر دشمنی‌ها است هم خوانی داشته باشد؛ اما این اهداف باید در قالبی درست به خورد مخاطب داده شود، تجربه‌ برگزاری جشن و برنامه‌ای جنبشی آن هم با استقبال چندین هزار نفری در دانشگاه فردوسی نشان می‌دهد که دانشجویان این دانشگاه به خوبی مخاطب را شناخته اند و قالب برگزاری برنامه را هم بلدند.

بدون شک مراسم گرامیداشت روز دانشجو در دانشگاه فردوسی مشهد نقطه عطف جریان دانشجویی در کشور بود که باید مورد بازخوانی همه‌ تشکل‌های دانشجویی قرار بگیرید.