یادداشت دانشجویی|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سعید مخدومی؛ * یکی از راه‌های ایجاد اشتغال برای تحصیل کرده ها، ارتباط صنعت و دانشگاه است؛ صنعت و دانشگاه باید باهم ارتباط پیدا کنند چراکه این مسئله هم به صنعت کمک خواهد کرد و هم به دانشگاه و دانشجو، اما متاسفانه این مسئله هنوز در کشور راه نیفتاده است.
این روز‌ها گرفتن مدرک و رسیدن به دانشگاه‌های صنعتی چندان کار دشواری نیست، از همین رو به خوبی جای پای سیاست‌های غلط وزارت علوم در نظام آموزشی دیده می‌شود. از جمله سیاست‌های غلط این وزارت، عدم نیازسنجی برای پذیرش دانشجویان در رشته‌های مختلف دانشگاهی و مشخصا رشته‌های مهندسی است. با یک حساب سرانگشتی و گذر به دفترچه‌های کنکور سراسری در حین انتخاب رشته، متوجه این اشتباه نظام آموزشی خواهید شد؛ پذیرش آسان دانشجویان در رشته‌های مختلف و دانشگاه‌هایی با کیفیتی دور از انتظار چه به لحاظ آموزشی و چه به لحاظ رفاهی و همچنین عدم ارتباط «علم با صنعت» برای بالا بردن کیفیت آموزش عالی، سبب شده تا خروجی موثری در خور جامعه نخبه‌ی کشور حاصل نشود. قاعدتا سرانجام این شیوه‌ی ناکارآمد در نظام آموزشی، بیکاری و سرخوردگی قشر تحصیل کرده خواهد بود.
بی شک در آینده‌ای نه چندان دور با این نگاه و این سلوک، نظام آموزشی در مساله‌ی علم و فناوری، با رکود مواجه خواهد شد. آنچه که امروز در دانشگاه‌های صنعتی شاهد آن هستیم صرفا خواندن یک مشت موضوعات تئوری و معادلات ذهنی است که قطعا نمی‌تواند نیاز دانشجویان را برای کسب و کاری مناسب و ساختن کارآفرینی موفق برآورده سازد.
در حال حاضر، پس ذهن بسیاری از دانشجویان صنعتی اینگونه هک شده است که گذر ۴ سال عمر برای گرفتن تنها مدرکی که نمی‌شود حتی با آن به کار مرتبط با رشته‌ی مورد نظرت دست پیدا کنی، چه فایده‌ای دارد؟! اغلب دانشجویان دانشگاه‌های صنعتی در دو راهی ادامه تحصیل و رفتن به سراغ کار مرتبط با رشته‌ی خود قرار می‌گیرند و گا‌ها مجبور به ادامه تحصیل در رشته‌های مهندسی می‌شوند و یا حتی با تغییر رشته‌ی دانشگاهی در مقطع کارشناسی ارشد از خود مهلت می‌گیرند تا شاید در جایی و در شرکتی مرتبط با مدرکشان استخدام شوند! همه‌ی این ابهامات و منگ بودن‌ها برای تعیین و تکلیف وضعیت شغلی و داشتن کسب و کار، در نهایت به ضربه‌های روحی و نداشتن روحیه‌ی اعتماد به نفس منجر می‌شود.
مگر می‌شود که تمام این مشکلات و گلایه‌هایی که داد زدنشان هیچ گاه مسئولین خفته را بیدار نمی‌کند، عدم ارتباط علم با صنعت نباشد؟!
در ادامه برای تبیین موضوع ارتباط علم با صنعت به سراغ دانشگاه صنعتی در استان صنعتی کرمانشاه رفته تا تلنگری به مسئولین دانشگاه و همچنین مسئولین استانی زده باشیم.
از صدر تا ذیل مسئولین استانی و دانشگاهی مخاطب این یادداشت هستند؛ جفایی بزرگ در حق صد‌ها هزار شهروند کرمانشاهی و چند هزار دانشجوی تحصیل کرده‌ی مهندسی شده است، قطعا مسئولین استانی و دانشگاهی، تاوان بزرگی را در قبال ناکارآمدی مراکز آموزش عالی ازجمله دانشگاه صنعتی کرمانشاه در به حرکت در آوردن چرخه‌های صنعتی استان پرداخت خواهند کرد. جفایی که هرگز نمی‌تواند آینده مردم و عمر تلف شده‌ی دانشجویان را بازگرداند.
ابتدا گذری به استانی صنعتی همچون کرمانشاه بزنیم، استانی که می‌شود با به کارگیری و فعال سازی جریان اقتصادی منطقه بر پایه مزیت‌های خاص منطقه، حلقه اول یعنی تولید آن را فعال کرد و در ادامه با مدیریت صحیح، هدفمند و همچنین نیروی انسانی در بخش‌های تولیدی، ارابه‌های اشتغال استان را که مدتهاست دچار افت و رکودی فاحش شده است به حرکت درآورد.
استان کرمانشاه با پتانسیل‌های صنعتی و برخوردار بودن از شهرک‌های صنعتی متعدد می‌تواند قطب صنعت در غرب کشور باشد و استان‌های مستعد مجاورش را پوشش دهد، اما چه شده است که این استان صنعتی با وجود صنایع پالایشگاهی، صنایع شیمیایی، صنعت گردشگری، صنایع غذایی و آشامیدنی، قابلیت‌های ترابری، راه آهن و لاجستیک و همچنین شهرک‌های صنعتی متعدد، همچنان رتبه اول بیکاری کشور را یدک می‌کشد؟!
قابل توجه اینکه نرخ بیکاری استان کرمانشاه در فصل پاییز امسال ۱۸.۲ درصد اعلام شده که نسبت به میانگین کشور با ۱۱.۷ درصد، ۶.۵ درصد بیشتر است. قطعا و بدون شک مسئولین استانی دچار قصور هستند.
نکته‌ای کلیدی در مسئله‌ی توجه به بالابردن کیفیت آموزش عالی مطرح است و آن اینکه دانشگاه‌ها و علی الخصوص دانشگاه‌های صنعتی موتور محرکه‌ی خوبی برای به حرکت درآوردن چرخه‌های صنعت کشور هستند. اما شاهد آن هستیم که مسئولین استانی توجه چندانی به این مسئله ندارند و گویا فراموش کرده اند که دانشگاه صنعتی را برای همین موضوعات کلنگ زده اند.
در بیانات رهبر انقلاب مکرر این مسئله بیان شد که دانشگاه‌ها و دانشجویان باید گره اقتصادی کشور را باز کنند وبه اقتصاد کشور روح و جان تازه ببخشند. با وجود قصور فراوان از سوی مسئولین اجرایی در صنعتی کردن استان و توجه به صنعتی شدن استان، امید است که در یادداشتی مفصل‌تر به نقد حضرات بپردازیم.
حال از طرفی برنامه‌هایی روتین و سطحی از سوی وزارت علوم و مسئولین دانشگاهی بر جریان علمی در دانشگاه‌ها سوار است، نگاه صرفا تئوری و بدور از مهارت یابی در این دانشگاه‌ها و مشخصا دانشگاه صنعتی کرمانشاه. با به راه اندازی «شوهای» تبلیغاتی از سوی مسئولین به دنبال صنعتی نمودن استان، باید گفت درد در میان استخوان‌های همین شهر است و دوا هم در دسترس، گرد جهان نباید گشت!
سعید مخدومی - مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی کرمانشاه
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات