محمد جواد نیری، دانشجوی فعال دانشگاه فرهنگیان تربت حیدریه در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در مشهد، گفت: در هفته گذشته رستمی، فرماندار شهرستان تربت حیدریه با حضور در یکی از دانشگاههای شهرستان، سخنانی را در رابطه با نقش دانشجو در جامعه کنونی مطرح کرد که سخنانی بسیار صحیح و بجایی بود.
نیری افزود: فرماندار تربت حیدریه با انتقاد از انفعال جنبش دانشجویی، خواستار حضور فعال و موثر این جنبش در جامعه و فضای شهری شد؛ این انتقاد، انتقاد بسیار بجایی است و جنبش دانشجویی باید بداند که نقش آفرینی در سطح جامعه رسالتی است که توسط امامین انقلاب برعهدهی آن گزارده شده و باید نسبت به آن توجه ویژهای داشته باشد اما اینجا باید به دو مساله مهم توجه کرد.
این دانشجوی فعال دانشگاه فرهنگیان تربت حیدریه ادامه داد: مسئله اول اینکه آیا مسئولینی که همیشه خواستار حضور جوانان در مباحث و مسائل مختلف هستند، خود به عنوان طرف دیگر این نقش آفرینی و جریان به وظایف خود که مهمترین آن همراهی با جنبش دانشجویی است عمل میکنند؟! به عنوان مثال چندی پیش و با شروع فصل سرما شاهد ارسال نامهای سرگشاده به فرماندار محترم، توسط یکی از دانشگاهها مبنی بر درخواست تسریع در روند فعال شدن گرمخانه تربت حیدریه بودیم؛ اما دریغ از یک جواب، پاسخگویی و اهمیت و ارج نهادن به این دغدغه دانشجویی؛ ممکن است که مسؤولین محترم بفرمایند که کار صورت گرفته و گرمخانه فعال شده، اما این نکته در اینجا مدنظر ما نیست؛ بلکه نکته حائز اهمیت در این مساله عدم پاسخگویی وصرف توجه و التفات به این نامه و درخواست دانشجویی است.
وی به بیان دومین مسئله پرداخت و گفت: مساله دیگری که دررابطه با بحث حضور و نقش آفرینی دانشجویان در جامعه باید به آن توجه کرد، این است که دانشجویان گاها این ذهنیت را دارند که ممکن است در شهرستان ما پس از مطالبه گری از مسئولان که صد البته جز حقوق آنان به عنوان ولی نعمتان مسئولان نیز هست، هزینهای برای آنان بوجود آید، هزینهای که دراغلب موارد باعث منصرف شدن آنان نسبت به نقش آفرینی شان در مسائل جامعه میشود که دراین رابطه دانشجویان نیز باید به این نکته توجه داشته باشند که مطالبه باید در چارچوب قانون باشد و به نوعی بازی در زمین دشمن تبدیل نشود.
نیری در پایان گفت: در این رابطه باید به مسئولان هم نکتهای را گوشزد کرد که نباید همیشه از دانشجو این انتظار را داشت که کارش بطور صد درصدی درست و بدون عیب وایراد باشد، زیرا شور جوانی او گاها مانع این میشود که تصمیمی کاملا کارشناسانه را اتخاذ نماید؛ لکن باید به او فرصت داد تا در جامعه هرچند با درصد خلوص کم نقش آفرینی کند.