گزارش بیست|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، رضا متقیان نژاد؛* زندگی انسان‌ها کارزار آزمون‌هاست؛ چه برای کسی که در آن آزمون و مصیبت واقع شده و چه کسانی که شاهد این مصائب اند و شاید آزمون شاهدان سخت‌تر باشد؛ چرا که می‌توانستند کاری انجام بدهند؛ اما ندادند و می‌توانستند با مال و تخصص شان کمکی به آدم‌های شبیه خود بکنند؛ اما نکردند.
بعد از ماجرای پردرد سیل خوزستان که صدمات جسمی و روحی زیادی بر تن خسته مردمان این دیار گذاشت با سایر رفقای دانشجو هم عهد شدیم که به اندازه توانمان خدمتی به مردم شریف اهواز بکنیم؛ سفر ما از مشهد به سمت اهواز کلید خورد، اهوازی که کمتر از یک ماه قبل در مناطق عملیاتی راهیان نور از ما پذیرایی کرده بود و حالا رنگ خسته‌ای به خود گرفته بود، وارد مناطق سیل زده که می شدیم، بیشتر از آنکه از سیل و خرابی هایش حیرت کنیم، محو حضور مردم جهادگر شده بودیم.
از تمام ایران آمده بودند، از تبریز و تهران گرفته تا مردم دیار زاینده رود؛ هر کسی آمده بود تا به اندازه وسع و توانش کاری بکند؛ هر روز مناظر جالبی را می‌دیدیم، اهواز قلب ایران شده بود و دل همه برایش می‌تپید، همه آمده بودند، از پزشک و مهندس گرفته تا بقال و بنا، از نظامی و پاسدار تا روحانی و دانشجو؛ ادم‌هایی با تفکرات مختلف که همه یک هدف داشتند.
از هرکدام که سوال می کردی چرا آمدی؟ پاسخ‌های جذابی می‌دادند: یکی می‌گفت هشت سال این مردم برای ما جنگیدند الان هم نوبت ماست برایشان بجنگیدم.
بعد از ماجرای پردرد سیل خوزستان که صدمات جسمی و روحی زیادی بر تن خسته مردمان این دیار گذاشت با سایر رفقای دانشجو هم عهد شدیم که به اندازه توانمان خدمتی به مردم شریف اهواز بکنیم؛ سفر ما از مشهد به سمت اهواز کلید خورد، اهوازی که کمتر از یک ماه قبل در مناطق عملیاتی راهیان نور از ما پذیرایی کرده بود و حالا رنگ خسته‌ای به خود گرفته بود، وارد مناطق سیل زده که می شدیم، بیشتر از آنکه از سیل و خرابی هایش حیرت کنیم، محو حضور مردم جهادگر شده بودیم.
از تمام ایران آمده بودند، از تبریز و تهران گرفته تا مردم دیار زاینده رود؛ هر کسی آمده بود تا به اندازه وسع و توانش کاری بکند؛ هر روز مناظر جالبی را می‌دیدیم، اهواز قلب ایران شده بود و دل همه برایش می‌تپید، همه آمده بودند، از پزشک و مهندس گرفته تا بقال و بنا، از نظامی و پاسدار تا روحانی و دانشجو؛ ادم‌هایی با تفکرات مختلف که همه یک هدف داشتند.
از هرکدام که سوال می کردی چرا آمدی؟ پاسخ‌های جذابی می‌دادند: یکی می‌گفت هشت سال این مردم برای ما جنگیدند الان هم نوبت ماست برایشان بجنگیدم.
پیرمردی می‌گفت: شاید این سیل خانه ما را می‌برد، الان آماده ام که اگر زمانی اتفاق برای ما افتاد خدا هوایمان را داشته باشد. عده زیادی هم تحت تاثیر حرف‌های حاج قاسم بودند که گفته بود جوانانی که اشتیاق زیادی برای اعزام به سوریه و دفاع از حرم دارند، بهتر است به خوزستان بیایند؛ خدمت رسانی به سیل زدگان خوزستان مانند دفاع از حرم است.
صحبت‌ها واعتقادات زیاد بود؛ اما همه یک هدف داشتند، آن هم دوباره سرپا کردن خوزستان بود؛ با اینکه سیل ویرانگری آمده بود؛ اما در همین شرایط هم زندگی مسیر خودش را داشت پیش می‌گرفت، مسیر امید به فردایی بهتر برای مردم خوزستان و فقط می‌توان گفت: خدا، این مردم و این نژاد را از کوه و صخره افریده و پیراهنی در قامت مقاومت بر آنان پوشانده است.
حال و هوای خوزستان الان هم درگیر سیل است؛ اما این بار سیل مهربانی هموطنانشان که به سویشان سرازیر شده است، باید تابلوی ورودی شهر را اصلاح کنند و بنویسند: اینجا خوزستان، جمعیت ۸۰ میلیون نفر.
صحبت‌ها واعتقادات زیاد بود؛ اما همه یک هدف داشتند، آن هم دوباره سرپا کردن خوزستان بود؛ با اینکه سیل ویرانگری آمده بود؛ اما در همین شرایط هم زندگی مسیر خودش را داشت پیش می‌گرفت، مسیر امید به فردایی بهتر برای مردم خوزستان و فقط می‌توان گفت: خدا، این مردم و این نژاد را از کوه و صخره افریده و پیراهنی در قامت مقاومت بر آنان پوشانده است.
حال و هوای خوزستان الان هم درگیر سیل است؛ اما این بار سیل مهربانی هموطنانشان که به سویشان سرازیر شده است، باید تابلوی ورودی شهر را اصلاح کنند و بنویسند: اینجا خوزستان، جمعیت ۸۰ میلیون نفر.
ارسال نظرات