کد خبر:۷۹۰۸۷۶
حامیان چین هم در هنگ کنگ وارد میدان شدند
شمار زیادی از شهروندان هنگ‌کنگی، در خیابان‌های منتهی به مرکز تجارت جهانی این شهر حمایت خود را از دولت پکن اعلام کردند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، شهروندان هنگ‌کنگی حامی دولت چین، روز شنبه وارد خیابان‌های این شهر شدند.
به نوشته خبرگزاری «اسپوتنیک»، حدود هزار نفر از حامیان دولت محلی هنگ‌کنگ مقابل مرکز تجارت جهانی تجمع یافته و خواستار خاتمه یافتن تظاهرات مخالفان ضد دولتی در این منطقه خودمختار شدند.
شب گذشته نیز شهروندان هنگ‌کنگی حامی دولت محلی با تجمع در یک مرکز خرید، درحالی که یک پرچم بزرگ چین را در دست داشتند، سرود ملی چین را در این ساختمان طنین انداز کردند.
با ورود تظاهرکنندگان مخالف دولت محلی هنگ‌کنگ به محل تجمع حامیان پکن و دولت محلی هنگ‌کنگ، درگیری بین دو گروه بالا گرفت و پلیس مجبور به مداخله شد.
در تظاهرات روز شنبه نیز شمار زیادی از نیرو‌های پلیس با حضور در محل تظاهرات حامیان پکن، تلاش دارند مانع از درگیر شدن مخالفان ضددولت با آن‌ها شوند.
در این تجمع، تعدادی از مخالفان دولت محلی، خبرنگاری را مجبور کردند تمامی عکس‌های حافظه دوربین خود را پاک کرده و کارت حافظه دوربین وی را نیز زیر پا خرد کردند.
ناآرامی‌ها در هنگ‌کنگ از نهم خرداد ماه و در اعتراض به تصویب لایحه استرداد مجرمین در مجلس این کشور آغاز شد. این لایحه استرداد مجرمان به چین را میسر می‌کرد، اما به گفته معترضان موجب به خطر افتادن استقلال هنگ‌کنگ می‌شد.
با وجود آنکه این لایحه همان ابتدا تعلیق و پس از مدتی به کلی لغو شد، معترضان هنگ کنگ همچنان به تظاهرات خشن خود که بر اساس شواهد محکمی، آمریکا و انگلیس نیز در آن نقش دارند، ادامه دادند و خواستار حقوق و آزادی‌های بیشتر و استقلال کامل هنگ‌کنگ شدند.
«لیو شیائومینگ» سفیر چین در لندن هفته گذشته خطاب به سیاست‌مداران انگلیسی گفت: اظهارنظر منتقدانه «تا زمانی که در امور هنگ‌کنگ دخالت نکنید» خالی از اشکال است. آنچه مشکل دارد «اظهارات غیرمسئولانه در جهت نشان دادن حمایت از تظاهرکنندگان و آشوب‌گران» در هنگ‌کنگ است.
هنگ‌کنگ از سال ۱۸۴۲ تا ۱۹۹۷ تحت سیطره بریتانیا بوده است، اما در سال ۱۹۹۷ و پس از پایان یافتن پیمان پیشین با بریتانیا، به جمهوری چین پیوست. این منطقه، بیش از هفت میلیون نفر جمعیت دارد و یکی از مراکز مهم مالی در منطقه شرق آسیا و جهان به شمار می‌رود.
به نوشته خبرگزاری «اسپوتنیک»، حدود هزار نفر از حامیان دولت محلی هنگ‌کنگ مقابل مرکز تجارت جهانی تجمع یافته و خواستار خاتمه یافتن تظاهرات مخالفان ضد دولتی در این منطقه خودمختار شدند.
شب گذشته نیز شهروندان هنگ‌کنگی حامی دولت محلی با تجمع در یک مرکز خرید، درحالی که یک پرچم بزرگ چین را در دست داشتند، سرود ملی چین را در این ساختمان طنین انداز کردند.
با ورود تظاهرکنندگان مخالف دولت محلی هنگ‌کنگ به محل تجمع حامیان پکن و دولت محلی هنگ‌کنگ، درگیری بین دو گروه بالا گرفت و پلیس مجبور به مداخله شد.
در تظاهرات روز شنبه نیز شمار زیادی از نیرو‌های پلیس با حضور در محل تظاهرات حامیان پکن، تلاش دارند مانع از درگیر شدن مخالفان ضددولت با آن‌ها شوند.
در این تجمع، تعدادی از مخالفان دولت محلی، خبرنگاری را مجبور کردند تمامی عکس‌های حافظه دوربین خود را پاک کرده و کارت حافظه دوربین وی را نیز زیر پا خرد کردند.
ناآرامی‌ها در هنگ‌کنگ از نهم خرداد ماه و در اعتراض به تصویب لایحه استرداد مجرمین در مجلس این کشور آغاز شد. این لایحه استرداد مجرمان به چین را میسر می‌کرد، اما به گفته معترضان موجب به خطر افتادن استقلال هنگ‌کنگ می‌شد.
با وجود آنکه این لایحه همان ابتدا تعلیق و پس از مدتی به کلی لغو شد، معترضان هنگ کنگ همچنان به تظاهرات خشن خود که بر اساس شواهد محکمی، آمریکا و انگلیس نیز در آن نقش دارند، ادامه دادند و خواستار حقوق و آزادی‌های بیشتر و استقلال کامل هنگ‌کنگ شدند.
«لیو شیائومینگ» سفیر چین در لندن هفته گذشته خطاب به سیاست‌مداران انگلیسی گفت: اظهارنظر منتقدانه «تا زمانی که در امور هنگ‌کنگ دخالت نکنید» خالی از اشکال است. آنچه مشکل دارد «اظهارات غیرمسئولانه در جهت نشان دادن حمایت از تظاهرکنندگان و آشوب‌گران» در هنگ‌کنگ است.
هنگ‌کنگ از سال ۱۸۴۲ تا ۱۹۹۷ تحت سیطره بریتانیا بوده است، اما در سال ۱۹۹۷ و پس از پایان یافتن پیمان پیشین با بریتانیا، به جمهوری چین پیوست. این منطقه، بیش از هفت میلیون نفر جمعیت دارد و یکی از مراکز مهم مالی در منطقه شرق آسیا و جهان به شمار می‌رود.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.