به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، به نقل از بلومبرگ، دو سال پیش وقتی موضوع عرضه سهام شرکت نفت دولتی آرامکوی عربستان که بزرگترین شرکت نفت جهان محسوب می‌شود، مطرح شد بسیاری از سرمایه گذاران خارجی مشتاق خرید سهم این شرکت سعودی بودند و کار به جایی کشید که ترامپ درصدد لابی کردن برای عرضه سهام آرامکو در آمریکا برآمد.
ترامپ در نوامبر سال ۲۰۱۷ در توئیتر نوشت: ما اقدام عربستان در عرضه سهام آرامکو در بورس نیویورک را تحسین و از آن استقبال می‌کنیم.
اما امروز و با قطعی شدن تصمیم سعودی‌ها برای عرضه سهام شرکت نفت خود و طی شدن روند این عرضه اولیه شاهد آن هستیم که نه تنها عرضه اولیه در بورس نیویورک اتفاق نمی‌افتد بلکه سهام آرامکو به سرمایه‌گذاران خارجی از آمریکا، کانادا، اروپا و ژاپن نیز عرضه نخواهد شد. در عوض شرکت آرامکو در عرضه سهام خود می‌خواهد روی شهروندان سعودی خیلی ثروتمند که بسیاری از آن‌ها از سوی خاندان سعودی مجبور هستند سهام آرامکو را بخرند، حساب کرده است، تا در واقع این عرضه اتفاق بیفتد.
بانک‌های سعودی نیز در حال بازتر کردن قوانین ارائه تسهیلات در راستای فراهم کردن امکان خرید سهام آرامکو برای شهروندان سعودی هستند.
در حالی که پیش‌تر عرضه اولیه سهام آرامکو به عنوان اصلی‌ترین مبنای تغییر ساختار اقتصاد عربستان نگاه می‌شد و قرار بود از محل عرضه سهام این شرکت ده‌ها میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب بازار عربستان شود، اما حالا شاهد آن هستیم که این طرح بیش از آنکه مبنای تغییر ساختار اقتصادی برای سعودی‌ها باشد به یک باج‌گیری از سرمایه‌داران کوچک و بزرگ عربستانی بدل شده است.
اگرچه هنوز ممکن است عرضه اولیه سهام آرامکو به بزرگترین عرضه اولیه بورس‌های جهان تبدیل شود و حتی ارزش ۱.۶ تا ۱.۷ میلیارد دلاری شرکت آرامکو را تائید کند، اما ۲۵ میلیارد دلار کجا و صد میلیارد دلاری که محمد بن سلمان در سال ۲۰۱۶ از محل عرضه ۵ درصد سهام آرامکو روی آن حساب کرده بود، کجا؟ بن‌سلمان، ولیعهد عربستان ارزش آرامکو را حداقل دو هزار میلیارد دلار برآورد کرده بود.